Εκτεταμένη αναζήτηση
ESPA

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ernaux, Annie

Εκδότης Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός , ISBN 9789606715976

Τη δεκαετία του '40, στα οικογενειακά γεύματα στο χωριό, τα παιδιά σιωπούσαν και οι μεγάλοι μιλούσαν για πεθαμένους συγγενείς και για τον πόλεμο που είχε μόλις τελειώσει. Στο τέλος, έλεγαν και κανένα τραγούδι, πατριωτικό κατά προτίμηση, ή από κείνα που φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Τα επόμενα χρόνια, οι αναμνήσεις του πολέμου θα ξεχαστούν, όπως και οι οικογενειακές παραδόσεις· οι μεγάλοι, όταν τα παιδιά δεν θα μονοπωλούν τη συζήτηση, θα μιλάνε όλο και περισσότερο για ό,τι καινούργιο απέκτησαν, σημάδι οικονομικής και -κυρίως- πολιτιστικής προόδου.

Το τελετουργικό των οικογενειακών γευμάτων, όπως αλλάζει μέσα από τις δεκαετίες, είναι ένας από τους δείκτες που χρησιμοποιεί η Aννί Ερνώ για να διαβάσει τις αλλαγές στα ήθη, τα ιστορικά γεγονότα, τις κοινωνικές εξελίξεις, το πέρασμα του χρόνου δηλαδή, ιδιωτικού αλλά και δημόσιου. Πλάι σε αυτά, υπάρχουν φωτογραφίες και αναμνήσεις, λέξεις και πράγματα, τραγούδια και μόδες, προσωπικά ημερολόγια - ψηφίδες που η συγγραφέας συναρμόζει δημιουργώντας μιαν αχανή τοιχογραφία ενός κόσμου υπό συνεχή διαμόρφωση, από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι σήμερα.

Με γλώσσα απλή και ειλικρίνεια που καθηλώνει, το τελευταίο και πιο ολοκληρωμένο έργο της Ερνώ είναι ίσως η συγγραφική της διαθήκη, η αρτιότερη έκφραση του λογοτεχνικού της εγχειρήματος, να "αποτυπώσει στην οθόνη της ατομικής μνήμης την αντανάκλαση της συλλογικής ιστορίας".

Πολυμεταφρασμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αγαπητή στη χώρα της σε κοινό και κριτικούς, η Αννί Ερνώ παραδίδει με "Τα χρόνια" το καλύτερο, κατά γενική ομολογία, βιβλίο της. Μέσα από προσωπικά της βιώματα και ενθύμια κάθε είδους -φωτογραφίες, ημερολόγια, τραγούδια, μόδες, λέξεις και πράγματα που δεν χρησιμοποιούνται πια- δημιουργεί μια νοσταλγική και αποκαλυπτική βιογραφία της μεταπολεμικής γενιάς, της γενιάς της, από τη δεκαετία του '40 και τις νωπές, ακόμα τότε, αναμνήσεις του Πολέμου ως σήμερα.

Από την ακατέργαστη γλώσσα της γαλλικής υπαίθρου, η αφηγήτρια θα περάσει στο περίτεχνο λεξιλόγιο των φιλολο

Περίληψη

Τη δεκαετία του '40, στα οικογενειακά γεύματα στο χωριό, τα παιδιά σιωπούσαν και οι μεγάλοι μιλούσαν για πεθαμένους συγγενείς και για τον πόλεμο που είχε μόλις τελειώσει. Στο τέλος, έλεγαν και κανένα τραγούδι, πατριωτικό κατά προτίμηση, ή από κείνα που φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Τα επόμενα χρόνια, οι αναμνήσεις του πολέμου θα ξεχαστούν, όπως και οι οικογενειακές παραδόσεις· οι μεγάλοι, όταν τα παιδιά δεν θα μονοπωλούν τη συζήτηση, θα μιλάνε όλο και περισσότερο για ό,τι καινούργιο απέκτησαν, σημάδι οικονομικής και -κυρίως- πολιτιστικής προόδου.

Το τελετουργικό των οικογενειακών γευμάτων, όπως αλλάζει μέσα από τις δεκαετίες, είναι ένας από τους δείκτες που χρησιμοποιεί η Aννί Ερνώ για να διαβάσει τις αλλαγές στα ήθη, τα ιστορικά γεγονότα, τις κοινωνικές εξελίξεις, το πέρασμα του χρόνου δηλαδή, ιδιωτικού αλλά και δημόσιου. Πλάι σε αυτά, υπάρχουν φωτογραφίες και αναμνήσεις, λέξεις και πράγματα, τραγούδια και μόδες, προσωπικά ημερολόγια - ψηφίδες που η συγγραφέας συναρμόζει δημιουργώντας μιαν αχανή τοιχογραφία ενός κόσμου υπό συνεχή διαμόρφωση, από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι σήμερα.

Με γλώσσα απλή και ειλικρίνεια που καθηλώνει, το τελευταίο και πιο ολοκληρωμένο έργο της Ερνώ είναι ίσως η συγγραφική της διαθήκη, η αρτιότερη έκφραση του λογοτεχνικού της εγχειρήματος, να "αποτυπώσει στην οθόνη της ατομικής μνήμης την αντανάκλαση της συλλογικής ιστορίας".

Πολυμεταφρασμένη στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αγαπητή στη χώρα της σε κοινό και κριτικούς, η Αννί Ερνώ παραδίδει με "Τα χρόνια" το καλύτερο, κατά γενική ομολογία, βιβλίο της. Μέσα από προσωπικά της βιώματα και ενθύμια κάθε είδους -φωτογραφίες, ημερολόγια, τραγούδια, μόδες, λέξεις και πράγματα που δεν χρησιμοποιούνται πια- δημιουργεί μια νοσταλγική και αποκαλυπτική βιογραφία της μεταπολεμικής γενιάς, της γενιάς της, από τη δεκαετία του '40 και τις νωπές, ακόμα τότε, αναμνήσεις του Πολέμου ως σήμερα.

Από την ακατέργαστη γλώσσα της γαλλικής υπαίθρου, η αφηγήτρια θα περάσει στο περίτεχνο λεξιλόγιο των φιλολο

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Ernaux, Annie
  • Eκδότης Πάπυρος Εκδοτικός Οργανισμός
  • Μεταφραστής Κολαΐτη, Ρίτα
  • ISBN 9789606715976
  • Κωδικός Ευριπίδη 010200036209
  • Έτος κυκλοφορίας 2009
  • Σελίδες 285
  • Διαστάσεις 21χ14
  • Βάρος 354 gr

Ernaux, Annie

Συγγραφέας

Η Αννί Ερνώ γεννήθηκε στη Γαλλία (Lillebonne) το 1940. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Ρουέν και εργάστηκε σαν καθηγήτρια στο Centre National d' Enseignement par Correspondence. Τα σύντομα, αυτοβιογραφικά της αφηγήματα -τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες- ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους: "Les armoires vides", 1974, "Ce qu' ils disent ou rien", 1977, "La place", 1984 (ελλ. "Η θέση", εκδ. Χατζηνικολή) "Une femme", 1987, "Passion simple", 1991 (ελλ. "Πάθος", εκδ. Χατζηνικολή), "Journal du dehors", 1993, "La honte", 1997 (ελλ. "Ντροπή", εκδ. Χατζηνικολή), "Je ne suis pas sortie de ma nuit", 1999 (ελλ. "Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου", εκδ. Χατζηνικολή), "L' evenement", 2000, "La vie exterieure", 2000, "Se perdre", 2001 (ελλ. "Χάνομαι", εκδ. Χατζηνικολή), "L' occupation", 2002, "L' ecriture comme un couteau"- συνεντεύξεις με τον Frederic-Yves Jeannet, 2003. Σε ένα τηλεοπτικό πορτραίτο που ετοίμασε για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού o Timothy Miller, το 2000, η Αννί Ερνώ ισχυρίζεται ότι δύο είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στη γραφή της: αυτό της κοινωνικής ανισότητας, της τομής ανάμεσα στον οικογενειακό κοινωνικό της χώρο και στον κόσμο των γραμμάτων που διάλεξε ν' ακολουθήσει η ίδια, αφενός, και αφετέρου το στοιχείο της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο. Μακριά από οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι προϊόν της φαντασίας, αναζητά την πραγματικότητα μέσα από τις αναμνήσεις, τις αισθήσεις και τα συναισθήματά της, είτε πρόκειται για συναισθήματα -κοινωνικής- ντροπής, είτε πάθους. "Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου", λέει, "δημιουργική εργασία ή εργασία γύρω από θέματα μορφής που να μην έχει αφετηρία της την πραγματικότητα". Το 2001 δημοσίευσε το προσωπικό της ημερολόγιο με τίτλο "Se perdre" ("Χάνομαι"). Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία. Το 1984, το αυτοβιογραφικού περιεχομένου έργο της "Η θέση" (La place) τιμήθηκε με το βραβείο Renaudot. Το βιβλίο της τα "Τα χρόνια" (Εditions Gallimard, 2008) τιμήθηκε με τα βραβεία Marguerite Duras (2008) και Francois Mauriac (2008).

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .