Δεκέμβριος 1968, ενάμιση χρόνο περίπου μετά την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα και λίγους μήνες πρίν την δήλωση του ποιητή εναντίον του καθεστώτος, ο Σεφέρης (κάτοχος του βραβείου Νόμπελ 1963) συζητά εκτενώς με τον μεταφραστή και φίλο του Έντμουντ Κήλυ για το έργο του, τον Έλιοτ, τον Σικελιανό, τον Παλαμά, τον Καβάφη, τον Καζαντζάκη, το βραβείο Νόμπελ και διάφορα θέματα ποιητικής.
Η "Συζήτηση με τον Γιώργο Σεφέρη" πρωτοδημοσιεύτηκε στο περίφημο περιοδικό "The Paris Review" το φθινόπωρο του 1970, το όποιο είχε γίνει διάσημο για τις εκτενείς συνεντεύξεις μεγάλων συγγραφέων όπως ο Philip Roth, ο Allen Ginsberg, ο Steinbeck, ο Arthur Miller, κ.ά.
"Ο συνδυασμός διπλωματικού τακτ και υψηλού επιπέδου συνείδησης, που προσδιόριζε τον πολιτικό χαρακτήρα του Σεφέρη, χρωμάτιζε επίσης την παρουσία του και το προσωπικό του ύφος. Ήταν ένας άντρας βαρύς, με φωνή ήπια όταν δεν τον κυρίευε το πάθος, με κινήσεις αργές, σχεδόν νωθρές ώρες· κι όμως είχε μιά συνήθεια να σου πιάνει σφιχτά το μπράτσο καθώς περπατούσε και το σφίξιμο, αν και ήταν φιλικό με τον τρόπο των Ευρωπαίων του παλιού καιρού, έμενε αρκετά νεανικό και σταθερό ώστε να σε προειδοποιεί για τη δύναμη που υπήρχε ακόμα μέσα του. Κι η φωνή είχε ένα δεύτερο αιχμηρό τόνο που σ' έκοβε απότομα όταν αισθανόταν ότι τον προκαλούσε κάτι αμφίβολο ή επιφανειακό. Έπειτα, από τη διπλωματική πλευρά πάλι, εμφανιζόταν το χιούμορ: μια αγάπη για το nonsense (αυτό πού ό ίδιος θα το έλεγε αγγλοσαξονικό χιούμορ), για το τολμηρό, αστείο, μια τάση να κοροϊδεύει τον εαυτό του και τους άλλους μ' ένα λοξό χαμόγελο σαν μισοφέγγαρο πού πρόβαλλε απροσδόκητα στο οβάλ πρόσωπό του".
Ε.Κ.
Περίληψη
Δεκέμβριος 1968, ενάμιση χρόνο περίπου μετά την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα και λίγους μήνες πρίν την δήλωση του ποιητή εναντίον του καθεστώτος, ο Σεφέρης (κάτοχος του βραβείου Νόμπελ 1963) συζητά εκτενώς με τον μεταφραστή και φίλο του Έντμουντ Κήλυ για το έργο του, τον Έλιοτ, τον Σικελιανό, τον Παλαμά, τον Καβάφη, τον Καζαντζάκη, το βραβείο Νόμπελ και διάφορα θέματα ποιητικής.
Η "Συζήτηση με τον Γιώργο Σεφέρη" πρωτοδημοσιεύτηκε στο περίφημο περιοδικό "The Paris Review" το φθινόπωρο του 1970, το όποιο είχε γίνει διάσημο για τις εκτενείς συνεντεύξεις μεγάλων συγγραφέων όπως ο Philip Roth, ο Allen Ginsberg, ο Steinbeck, ο Arthur Miller, κ.ά.
"Ο συνδυασμός διπλωματικού τακτ και υψηλού επιπέδου συνείδησης, που προσδιόριζε τον πολιτικό χαρακτήρα του Σεφέρη, χρωμάτιζε επίσης την παρουσία του και το προσωπικό του ύφος. Ήταν ένας άντρας βαρύς, με φωνή ήπια όταν δεν τον κυρίευε το πάθος, με κινήσεις αργές, σχεδόν νωθρές ώρες· κι όμως είχε μιά συνήθεια να σου πιάνει σφιχτά το μπράτσο καθώς περπατούσε και το σφίξιμο, αν και ήταν φιλικό με τον τρόπο των Ευρωπαίων του παλιού καιρού, έμενε αρκετά νεανικό και σταθερό ώστε να σε προειδοποιεί για τη δύναμη που υπήρχε ακόμα μέσα του. Κι η φωνή είχε ένα δεύτερο αιχμηρό τόνο που σ' έκοβε απότομα όταν αισθανόταν ότι τον προκαλούσε κάτι αμφίβολο ή επιφανειακό. Έπειτα, από τη διπλωματική πλευρά πάλι, εμφανιζόταν το χιούμορ: μια αγάπη για το nonsense (αυτό πού ό ίδιος θα το έλεγε αγγλοσαξονικό χιούμορ), για το τολμηρό, αστείο, μια τάση να κοροϊδεύει τον εαυτό του και τους άλλους μ' ένα λοξό χαμόγελο σαν μισοφέγγαρο πού πρόβαλλε απροσδόκητα στο οβάλ πρόσωπό του".
Ε.Κ.
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Keeley, Edmund,Σεφέρης, Γιώργος
Eκδότης
Άγρα
Μεταφραστής Κάσδαγλη, Λίνα
ISBN
9789603253365
Κωδικός Ευριπίδη 010100020195
Έτος κυκλοφορίας 2011
Σελίδες 142
Διαστάσεις 17χ12
Βάρος 155 gr
Keeley, Edmund
Συγγραφέας
Ο μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφραστής Edmund Keeley γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας, από αμερικανούς γονείς, το 1928. Είναι απόφοιτος των πανεπιστημίων του Princeton και της Οξφόρδης. Ως πτυχιούχος των Πανεπιστημίων του Πρίνστον και της Οξφόρδης ο Keeley δίδαξε επί σαράντα χρόνια Αγγλκά, Δημιουργική Γραφή και Νεοελληνική Λογοτεχνία στο Πρίνστον. Για μερικά χρόνια υπηρέτησε ως Διευθυντής στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής και στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών και δύο φορές χρημάτισε Πρόεδρός της. Στο διάστημα 1991-93 υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Αμερικανικού Κέντρου ΡΕΝ, της εταιρείας συγγραφέων, και, σε εννέα περιπτώσεις, εκπροσώπησε το Κέντρο σε διεθνή συνέδρια του ΡΕΝ: στο Λουγκάνο, στο Παρίσι, στη Βιέννη, στη Βαρκελώνη, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, στο Περθ, στη Γκουανταλαχάρα και στο Εδιμβούργο. Είναι επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΡΕΝ.
Ο Έντμουντ Κήλυ έχει γράψει επτά μυθιστορήματα, πολυάριθμα δοκίμια και έχει μεταφράσει πλήθος ποιητικών έργων, ανάμεσα στα οποία των Σεφέρη, Ρίτσου, Καβάφη, Ελύτη και Σικελιανού. Δημιούργησε και διηύθυνε επί σαράντα χρόνια το Τμήμα Ελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, όπου δίδαξε και ο ίδιος νέα ελληνική λογοτεχνία. Ένα σημαντικό μέρος του δοκιμιακού του έργου ασχολείται με τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές. Έχει πολλές φορές τιμηθεί για το συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο. Για το πρώτο μυθιστόρημά του "The Libation" (Η σπονδή) ο Edmund Keeley τιμήθηκε με το Rome Prize της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών. Το 1992 εκλέχτηκε Εταίρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών. Για τις μεταφράσεις έργων ποίησης έχει τιμηθεί με το Columbia Translation Center/PEN Award (1975), το Harold Morton Landon Award της Ακαδημίας Αμερικανών Ποιητών (1980) και το Πρώτο Ευρωπαϊκό Βραβείο για τη Μετάφραση Ποίησης που απονέμει η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (1987).
Στα ελληνικά κυκλοφορούν τέσσερα μυθιστορήματά του: "Τα ημερολόγια μιας έρημης χώρας", "Το τελευταίο καλοκαίρι της αθωότητας", "Η σιωπηλή κραυγή της μνήμης" και "Η σπουδή", όλα από τις εκδόσεις Εξάντας. Επίσης κυκλοφορεί το βιβλίο του "Αναπλάθοντας τον παράδεισο - το Ελληνικό ταξίδι (1937-1947)", Εξάντας.
Σεφέρης, Γιώργος
Συγγραφέας
Ο Γιώργος Σεφέρης (πραγματικό όνομα Γιώργος Σεφεριάδης, 1900-1971) γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου ή στις 13 Μαρτίου του 1900 στην Σμύρνη της Μικράς Ασίας και ήταν γιος του Στυλιανού και της Δέσπως Σεφεριάδη (το γένος Τενεκίδη). Ο Στυλιανός Σεφεριάδης υπήρξε διακεκριμένος ακαδημαϊκός και καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας (με πλουσιότατο επιστημονικό έργο) και διπλωμάτης. Την αγάπη του για τη λογοτεχνία θα την μεταδώσει και στα τρία του παιδιά, Γιώργο, Άγγελο και Ιωάννα (μετέπειτα σύζυγο του Κωνσταντίνου Τσάτσου), τα οποία και θα ασχοληθούν με αυτήν. Το 1914, με την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στην Αθήνα όπου ο Σεφέρης τελειώνει το Γυμνάσιο το 1917. Κατόπιν θα μεταβεί στο Παρίσι όπου και θα σπουδάσει Νομικά ως το 1924. Ήδη όμως από το 1918 θα εκδηλωθεί η αγάπη του για την ποίηση και θα αρχίσει να γράφει στίχους. Στα χρόνια των σπουδών του, όντας στο εξωτερικό, έχει την ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι θα τον βρει και η Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη του. Το 1926 ο Γιώργος Σεφέρης θα αρχίσει την διπλωματική του σταδιοδρομία, διοριζόμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών ως ακόλουθος. Μέχρι το 1962 που συνταξιοδοτείται θα υπηρετήσει ως υποπρόξενος και πρόξενος στο Λονδίνο (1931-1934), στην Κορυτσά της Αλβανίας (1936-1938), ως σύμβουλος τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ακολουθήσει την ελληνική Κυβέρνηση στην Κρήτη, την Αίγυπτο, την Νότια Αφρική και την νότια Ιταλία, και μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα όπου και μένει μέχρι το 1948. Κατόπιν διορίζεται σύμβουλος στις ελληνικές πρεσβείες στην Άγκυρα και το Λονδίνο, αργότερα πρέσβης στο Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και το Ιράκ, και τελικά στο Λονδίνο (1957-1962). Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αφότου αποσύρεται από τη διπλωματική του σταδιοδρομία, αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στο λογοτεχνικό του έργο, μέχρι το θάνατό του, το 1971. Η κηδεία του, εν μέσω της δικτατορίας και κατόπιν της Δήλωσής του το 1969, προσέλαβε τον χαρακτήρα εκδήλωσης εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών.
Το πρώτο έργο του Γιώργου Σεφέρη είναι η συλλογή "Στροφή" που δημοσιεύτηκε το 1931. Η συλλογή του αυτή δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις, καθώς έφερνε έναν αέρα ανανέωσης στην ελληνική ποίηση. Ακολούθησαν η "Στέρνα" (1932) και το "Μυθιστόρημα" (1935). Ένα χρόνο μετά γράφει την "Γυμνοπαιδία", και το 1938 απαντώντας στο δοκίμιο του Κωνσταντίνου Τσάτσου δημοσιεύει το "Διάλογος πάνω στην ποίηση". Το 1940 δημοσιεύονται το "Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937", και το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄" τα οποία περιέχουν σημαντικά ποιήματα, όπως τα ποιήματα "του κ. Στράτη θαλασσινού" και "Ο Βασιλιάς της Ασίνης" καθώς επίσης και μία συλλογή των ως τότε δημοσιευμένων έργων του με τίτλο "Ποιήματα". Το 1944 δημοσιεύεται το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" το οποίο γράφτηκε στην Αίγυπτο και την Νότια Αφρική, όπου ο Σεφέρης ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" ακολουθούν η τριμερής "Κίχλη", (1947) που από πολλούς θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γιώργου Σεφέρη, και η συλλογή "..Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν" η οποία κυκλοφόρησε το 1955, εν μέσω του Κυπριακού Αγώνα, και αργότερα μετονομάστηκε σε "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄". Το 1950 δημοσιεύτηκε η συλλογή "Ποιήματα 1924-1946", που είναι μια εμπλουτισμένη έκδοση της πρώτης συλλογής των έργων του ("Ποιήματα Ι"). Η τελευταία συλλογή που τύπωσε ο Γιώργος Σεφέρης όσο ζούσε και η οποία δημοσιεύτηκε 11 χρόνια μετά το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" είναι τα "Τρία Κρυφά Ποιήματα" (1966). Το κύκνειο άσμα του ποιητή είναι το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄", το οποίο εκδόθηκε το 1976, με επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τις περισσότερες εκδόσεις έργων του ποιητή. Εκτός από το ποιητικό έργο, ο Σεφέρης έχει κάνει αξιολογότατες μεταφράσεις, όπως την "Έρημη Χώρα" (1936)
