Πληροφορίες προϊόντος
- Συγγραφέας
Ζωρογιαννίδης, Νίκος Α.,Ζωρογιαννίδης, Νίκος Α.
- Eκδότης
Αρμός
- ISBN
9789605271459
- Κωδικός Ευριπίδη 010100014051
- Έτος κυκλοφορίας 1999
- Σελίδες 170
- Διαστάσεις 21χ14
- Βάρος 0 gr
Ζωρογιαννίδης, Νίκος Α.
Συγγραφέας
Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές, έγινε δημόσιος υπάλληλος (Επίτιμος Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Πολιτισμού και τ. Πρόεδρος Δ.Σ. Εθνικού Κέντρου Βιβλίου).
Για το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εγώ ο υπουργός σου" (Εκδόσεις Αρσενίδη, 1995) γράφτηκαν κολακευτικές κριτικές, πολύ ενθαρρυντικές για τη συνέχεια. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, στα "Νέα" της 10ης Μαΐου 1995, γράφει μεταξύ άλλων: "... όπου με διαβολεμένο κέφι και οίστρο, που θυμίζει Τσέχοφ των διηγημάτων, αλλά και Ψαθά και Γιαλαμά και Τσιφόρο...", η Λίλυ Δράκου στον "Ελεύθερο Τύπο" της 22ης Μαΐου 1995 γράφει πως "... ο αναγνώστης που με μάτια Χ ξεπερνάει την πικρή επιφάνεια, θα νιώθει ότι πίσω από το καυστικό χιούμορ κρύβεται ο πόνος: "γιατί να μην είναι ο άνθρωπος αυτό που θα μπορούσε, που θα έπρεπε να είναι;"" και ο Ν. Φ. Μικελίδης, στην "Ελευθεροτυπία" της 11ης Ιουλίου 1995, γράφει για το ύφος γραφής του Νίκου Ζωρογιαννίδη: "... κάτι ανάμεσα στο δικό μας Δημήτρη Ψαθά και τον Αμερικανό Τζέιμς Θέρμπερ...".
Ζωρογιαννίδης, Νίκος Α.
Συγγραφέας
Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές έγινε δημόσιος υπάλληλος (γενικός διευθυντής του υπουργείου Πολιτισμού). Για το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εγώ ο υπουργός σου" (Εκδόσεις Αρσενίδη, 1995) γράφτηκαν κολακευτικές κριτικές, πολύ ενθαρρυντικές για τη συνέχεια. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, στα "Νέα" της 10ης Μαΐου 1995, γράφει μεταξύ άλλων: "... όπου με διαβολεμένο κέφι και οίστρο, που θυμίζει Τσέχοφ των διηγημάτων, αλλά και Ψαθά και Γιαλαμά και Τσιφόρο...", η Λίλυ Δράκου στον "Ελεύθερο Τύπο" της 22ης Μαΐου 1995 γράφει πως "... ο αναγνώστης που με μάτια Χ ξεπερνάει την πικρή επιφάνεια, θα νιώθει ότι πίσω από το καυστικό χιούμορ κρύβεται ο πόνος: "γιατί να μην είναι ο άνθρωπος αυτό που θα μπορούσε, που θα έπρεπε να είναι;"" και ο Ν. Φ. Μικελίδης, στην "Ελευθεροτυπία" της 11ης Ιουλίου 1995, γράφει για το ύφος γραφής του Νίκου Ζωρογιαννίδη: "... κάτι ανάμεσα στο δικό μας Δημήτρη Ψαθά και τον Αμερικανό Τζέιμς Θέρμπερ...".