Οι απεικονίσεις φυτών στα αρχαία ελληνικά νομίσματα υποδήλωναν, ως ένα είδος ομιλούντων εμβλημάτων, το όνομα της συγκεκριμένης περιοχής, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού της περιβάλλοντος ή τους λόγους της ευημερίας της. Ένας σφαιρικός καρπός -που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν μήλον- υποδήλωνε τη νήσο Μήλο, το φύλλο σέλινου την πόλη Σελινούντα, το τριαντάφυλλο (ρόδον) τη Ρόδο. Άμπελοι, σταφύλια, αμφορείς και κρατήρες υποδήλωναν οινοπαραγωγές περιοχές, στάχυα κριθαριού τους αγρούς δημητριακών, ελιές τους ελαιώνες, ένα λιοντάρι την ισχύ ενός κράτους. Οι κρίνοι συμβόλιζαν το φως και την αγνότητα, η δάφνη το θρίαμβο και την αιώνια νεότητα.... Στην πολύπλευρη και βαθειά σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τα φυτά της γης τους, όπως αποτυπώνεται και στη νομισματοκοπία με πλήθος φυτικών παραστάσεων, αναφέρεται ο συγγραφέας στην παρούσα εργασία. Ένα γοητευτικό θέμα, σε ένα πρωτότυπο βιβλίο, καρπό μακροχρόνιας και συστηματικής έρευνας του Έλμουτ Μπάουμαν, εξαίρετου φυσιοδίφη, γνώστη και λάτρη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής φύσης.
Περίληψη
Οι απεικονίσεις φυτών στα αρχαία ελληνικά νομίσματα υποδήλωναν, ως ένα είδος ομιλούντων εμβλημάτων, το όνομα της συγκεκριμένης περιοχής, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του φυσικού της περιβάλλοντος ή τους λόγους της ευημερίας της. Ένας σφαιρικός καρπός -που οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν μήλον- υποδήλωνε τη νήσο Μήλο, το φύλλο σέλινου την πόλη Σελινούντα, το τριαντάφυλλο (ρόδον) τη Ρόδο. Άμπελοι, σταφύλια, αμφορείς και κρατήρες υποδήλωναν οινοπαραγωγές περιοχές, στάχυα κριθαριού τους αγρούς δημητριακών, ελιές τους ελαιώνες, ένα λιοντάρι την ισχύ ενός κράτους. Οι κρίνοι συμβόλιζαν το φως και την αγνότητα, η δάφνη το θρίαμβο και την αιώνια νεότητα.... Στην πολύπλευρη και βαθειά σχέση των αρχαίων Ελλήνων με τα φυτά της γης τους, όπως αποτυπώνεται και στη νομισματοκοπία με πλήθος φυτικών παραστάσεων, αναφέρεται ο συγγραφέας στην παρούσα εργασία. Ένα γοητευτικό θέμα, σε ένα πρωτότυπο βιβλίο, καρπό μακροχρόνιας και συστηματικής έρευνας του Έλμουτ Μπάουμαν, εξαίρετου φυσιοδίφη, γνώστη και λάτρη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής φύσης.
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Baumann, Helmut,Baumann, Helmut
Eκδότης
Ηλιβατον
Μεταφραστής Τσάκωνα, Γεωργία
ISBN
Κωδικός Ευριπίδη 010200023786
Έτος κυκλοφορίας
Σελίδες 0
Διαστάσεις 28χ23
Βάρος 350 gr
Baumann, Helmut
Συγγραφέας
Ο Έλμουτ Μπάουμαν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Γόνος οικογένειας Ελβετών που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, το 1884, ιδρύοντας μια εμπορική επιχείρηση. Σπούδασε στην Γερμανική Σχολή στην Αθήνα και στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή Νeuchatel, στην Ελβετία. Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα εργαζόμενος στην οικογενειακή επιχείρηση και, στο διάστημα της Κατοχής, στην Ελβετική Πρεσβεία.
Ο Ε. Μπάουμαν επηρεάστηκε από τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική φύση. Ορειβάτης, φυσιοδίφης και εξαίρετος φωτογράφος ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον για το φυσικό περιβάλλον και κυρίως για την χλωρίδα και τη βοτανική. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το ρόλο που έπαιζαν τα φυτά στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ερευνάς του στον τομέα αυτό είναι τα βιβλία: "Η ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στη τέχνη, στη λογοτεχνία", 1982 (επανεκδόσεις: 1986, 1993, 1999) και "Απεικονίσεις φυτών σε αρχαία ελληνικά νομίσματα", 2000, που εκδόθηκαν στα γερμανικά από τον εκδοτικό οίκο Hirmer, στο Μόναχο. Το πρώτο μεταφράστηκε επίσης και στην ελληνική γλώσσα (1984, 1993, 1999), στα αγγλικά (1993) και στα γαλλικά (1984). Έχει ακόμη δημοσιεύσει άρθρα βοτανικού περιεχόμενου σε πολλά περιοδικά και έχει δώσει μεγάλο αριθμό διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με θέμα πάντοτε τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την ελληνική φύση.
Ο Ε. Μπάουμαν ανακάλυψε, μαζί με τη σύζυγο του Χάιντι, ένα είδος Οροβάγχης, που ταξινομήθηκε από τους ειδικούς ως νέο είδος και του εδόθη, προς τιμήν τους, το επιστημονικό όνομα Orobanche baumanniorum.
Ο Ε. Μπάουμαν έχει ασχοληθεί ενεργά με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα υποστηρίζοντας πολλές δραστηριότητες, όπως η μελέτη της χλωρίδας της Ζακύνθου και η προστασία της Καφέ αρκούδας, στην Ήπειρο. Αξιομνημόνευτες είναι δύο πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες του για την αναδάσωση εξαντλημένων μεταλλείων και την απαλλαγή της ελληνικής φύσης από το άγος των σκουπιδιών.
Από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας Βωξίται Δελφών, του ομίλου Αλουμίνιον της Ελλάδας, προώθησε την ιδέα της αναδάσωσης των τραυματισμένων από μεταλλευτικές δραστηριότητες περιοχών. Μέσα σε 10 χρόνια, περισσότερα από 150.000 δένδρα φυτεύθηκαν στα μπάζα των ορυχείων, ενώ όλη η περιοχή περιφράχθηκε με συρματόπλεγμα, για την προστασία των νέων δένδρων από τη βόσκηση. Και αυτό, το 1973, δηλαδή πολύ πριν τεθούν σε εφαρμογή οι διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας.
Το 1996, με πρωτοβουλία του Ε. Μπάουμαν και την εξασφάλιση από τον ίδιο των αναγκαίων οικονομικών πόρων, δημιουργήθηκε από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης το πρόγραμμα Φύση χωρίς Σκουπίδια. Σκοπός του προγράμματος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για την απαλλαγή της υπαίθρου από τους όγκους των απορριμμάτων, που αλόγιστα εναποτίθενται στις ρεματιές και στις άκρες των δρόμων.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του συγγραφέα στον τομέα της αρχαιολογικής έρευνας στην Ελλάδα. Σημειώνεται ιδιαίτερα, η βοήθεια που προσέφερε στις ανασκαφές της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής και η ανέγερση, με δική του πρωτοβουλία και έξοδα, του κτιρίου που στεγάζει τα θαυμάσια μωσαϊκά που βρέθηκαν σε οικία του 4oυ αι. π.Χ., στην Ερέτρια.
Το 1988, τιμήθηκε με το βραβείο του Ελβετικού Ιδρύματος "Δημιουργικότητα στην τρίτη ηλικία" και, το 1992, με το μετάλλιο της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Στις 23 Νοεμβρίου 2000, αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βασιλείας, σε αναγνώριση του έργου του αλλά και της συμβολής του στην ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας. Το 2001, η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, της οποίας είναι επίτιμο μέλος από το 1984, του απένειμε το βραβείο "Βύρων Αντίπας", για την αδιάκοπη και πολύπλευρη προσφορά του στη διατήρηση και προστασία της ελληνικής φύσης και την ανάδειξη των πολιτιστικών αξιών της.
Baumann, Helmut
Συγγραφέας
Ο Έλμουτ Μπάουμαν γεννήθηκε στην Αθήνα το 1915. Γόνος οικογένειας Ελβετών που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, το 1884, ιδρύοντας μια εμπορική επιχείρηση. Σπούδασε στην Γερμανική Σχολή στην Αθήνα και στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή Νeuchatel, στην Ελβετία. Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα εργαζόμενος στην οικογενειακή επιχείρηση και, στο διάστημα της Κατοχής, στην Ελβετική Πρεσβεία.
Ο Ε. Μπάουμαν επηρεάστηκε από τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική φύση. Ορειβάτης, φυσιοδίφης και εξαίρετος φωτογράφος ανέπτυξε μεγάλο ενδιαφέρον για το φυσικό περιβάλλον και κυρίως για την χλωρίδα και τη βοτανική. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το ρόλο που έπαιζαν τα φυτά στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ερευνάς του στον τομέα αυτό είναι τα βιβλία: "Η ελληνική χλωρίδα στο μύθο, στη τέχνη, στη λογοτεχνία", 1982 (επανεκδόσεις: 1986, 1993, 1999) και "Απεικονίσεις φυτών σε αρχαία ελληνικά νομίσματα", 2000, που εκδόθηκαν στα γερμανικά από τον εκδοτικό οίκο Hirmer, στο Μόναχο. Το πρώτο μεταφράστηκε επίσης και στην ελληνική γλώσσα (1984, 1993, 1999), στα αγγλικά (1993) και στα γαλλικά (1984). Έχει ακόμη δημοσιεύσει άρθρα βοτανικού περιεχόμενου σε πολλά περιοδικά και έχει δώσει μεγάλο αριθμό διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με θέμα πάντοτε τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την ελληνική φύση.
Ο Ε. Μπάουμαν ανακάλυψε, μαζί με τη σύζυγο του Χάιντι, ένα είδος Οροβάγχης, που ταξινομήθηκε από τους ειδικούς ως νέο είδος και του εδόθη, προς τιμήν τους, το επιστημονικό όνομα Orobanche baumanniorum.
Ο Ε. Μπάουμαν έχει ασχοληθεί ενεργά με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα υποστηρίζοντας πολλές δραστηριότητες, όπως η μελέτη της χλωρίδας της Ζακύνθου και η προστασία της Καφέ αρκούδας, στην Ήπειρο. Αξιομνημόνευτες είναι δύο πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες του για την αναδάσωση εξαντλημένων μεταλλείων και την απαλλαγή της ελληνικής φύσης από το άγος των σκουπιδιών.
Από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας Βωξίται Δελφών, του ομίλου Αλουμίνιον της Ελλάδας, προώθησε την ιδέα της αναδάσωσης των τραυματισμένων από μεταλλευτικές δραστηριότητες περιοχών. Μέσα σε 10 χρόνια, περισσότερα από 150.000 δένδρα φυτεύθηκαν στα μπάζα των ορυχείων, ενώ όλη η περιοχή περιφράχθηκε με συρματόπλεγμα, για την προστασία των νέων δένδρων από τη βόσκηση. Και αυτό, το 1973, δηλαδή πολύ πριν τεθούν σε εφαρμογή οι διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας.
Το 1996, με πρωτοβουλία του Ε. Μπάουμαν και την εξασφάλιση από τον ίδιο των αναγκαίων οικονομικών πόρων, δημιουργήθηκε από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης το πρόγραμμα Φύση χωρίς Σκουπίδια. Σκοπός του προγράμματος είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού για την απαλλαγή της υπαίθρου από τους όγκους των απορριμμάτων, που αλόγιστα εναποτίθενται στις ρεματιές και στις άκρες των δρόμων.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του συγγραφέα στον τομέα της αρχαιολογικής έρευνας στην Ελλάδα. Σημειώνεται ιδιαίτερα, η βοήθεια που προσέφερε στις ανασκαφές της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής και η ανέγερση, με δική του πρωτοβουλία και έξοδα, του κτιρίου που στεγάζει τα θαυμάσια μωσαϊκά που βρέθηκαν σε οικία του 4oυ αι. π.Χ., στην Ερέτρια.
Το 1988, τιμήθηκε με το βραβείο του Ελβετικού Ιδρύματος "Δημιουργικότητα στην τρίτη ηλικία" και, το 1992, με το μετάλλιο της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Στις 23 Νοεμβρίου 2000, αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βασιλείας, σε αναγνώριση του έργου του αλλά και της συμβολής του στην ανάπτυξη των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας. Το 2001, η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, της οποίας είναι επίτιμο μέλος από το 1984, του απένειμε το βραβείο "Βύρων Αντίπας", για την αδιάκοπη και πολύπλευρη προσφορά του στη διατήρηση και προστασία της ελληνικής φύσης και την ανάδειξη των πολιτιστικών αξιών της.
