Τα προσωπικά γράμματα, αν έχουν παρά μόνο μια ιδιωτική σημασία, δεν είναι σκόπιμο να εκδίδονται από τον ίδιο τον συγγραφέα. Όμως, στην περίπτωση των γραμμάτων μου απ' το Λονδίνο προς τον Γιώργο Σεφέρη -ας μου συγχωρεθεί μια κάποια φιλαρέσκεια- ήταν η επιθυμία μου να γνωρίσει το ελληνικό κοινό μια άγνωστη πτυχή του αγώνα μας για τη διεθνή αναγνώριση. Έχουν πια σήμερα πιστεύω μιαν ιστορική σημασία. Αφορούν μία "ηρωική έξοδο" των ελληνικών γραμμάτων και ιδιαίτερα της νέας ελληνικής ποίησης απ' το γκέτο των ακαδημαϊκών μελετών και του φολκλόρ όπου βρίσκονταν έως το 1944... Τα γράμματά μου περιγράφουν βήμα προς βήμα σαν ένα ημερολόγιο τις κινήσεις, δικές μου και άλλων, και τα διαβούλια στα παρασκήνια με τους σημαντικότερους ποιητές και κριτικούς, τα περιοδικά και τις προσωπικότητες του Λονδίνου εκείνης της εποχής. (Νάνος Βαλαωρίτης)
Περίληψη
Τα προσωπικά γράμματα, αν έχουν παρά μόνο μια ιδιωτική σημασία, δεν είναι σκόπιμο να εκδίδονται από τον ίδιο τον συγγραφέα. Όμως, στην περίπτωση των γραμμάτων μου απ' το Λονδίνο προς τον Γιώργο Σεφέρη -ας μου συγχωρεθεί μια κάποια φιλαρέσκεια- ήταν η επιθυμία μου να γνωρίσει το ελληνικό κοινό μια άγνωστη πτυχή του αγώνα μας για τη διεθνή αναγνώριση. Έχουν πια σήμερα πιστεύω μιαν ιστορική σημασία. Αφορούν μία "ηρωική έξοδο" των ελληνικών γραμμάτων και ιδιαίτερα της νέας ελληνικής ποίησης απ' το γκέτο των ακαδημαϊκών μελετών και του φολκλόρ όπου βρίσκονταν έως το 1944... Τα γράμματά μου περιγράφουν βήμα προς βήμα σαν ένα ημερολόγιο τις κινήσεις, δικές μου και άλλων, και τα διαβούλια στα παρασκήνια με τους σημαντικότερους ποιητές και κριτικούς, τα περιοδικά και τις προσωπικότητες του Λονδίνου εκείνης της εποχής. (Νάνος Βαλαωρίτης)
Ο Γιώργος Σεφέρης (πραγματικό όνομα Γιώργος Σεφεριάδης, 1900-1971) γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου ή στις 13 Μαρτίου του 1900 στην Σμύρνη της Μικράς Ασίας και ήταν γιος του Στυλιανού και της Δέσπως Σεφεριάδη (το γένος Τενεκίδη). Ο Στυλιανός Σεφεριάδης υπήρξε διακεκριμένος ακαδημαϊκός και καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας (με πλουσιότατο επιστημονικό έργο) και διπλωμάτης. Την αγάπη του για τη λογοτεχνία θα την μεταδώσει και στα τρία του παιδιά, Γιώργο, Άγγελο και Ιωάννα (μετέπειτα σύζυγο του Κωνσταντίνου Τσάτσου), τα οποία και θα ασχοληθούν με αυτήν. Το 1914, με την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στην Αθήνα όπου ο Σεφέρης τελειώνει το Γυμνάσιο το 1917. Κατόπιν θα μεταβεί στο Παρίσι όπου και θα σπουδάσει Νομικά ως το 1924. Ήδη όμως από το 1918 θα εκδηλωθεί η αγάπη του για την ποίηση και θα αρχίσει να γράφει στίχους. Στα χρόνια των σπουδών του, όντας στο εξωτερικό, έχει την ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι θα τον βρει και η Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη του. Το 1926 ο Γιώργος Σεφέρης θα αρχίσει την διπλωματική του σταδιοδρομία, διοριζόμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών ως ακόλουθος. Μέχρι το 1962 που συνταξιοδοτείται θα υπηρετήσει ως υποπρόξενος και πρόξενος στο Λονδίνο (1931-1934), στην Κορυτσά της Αλβανίας (1936-1938), ως σύμβουλος τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ακολουθήσει την ελληνική Κυβέρνηση στην Κρήτη, την Αίγυπτο, την Νότια Αφρική και την νότια Ιταλία, και μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα όπου και μένει μέχρι το 1948. Κατόπιν διορίζεται σύμβουλος στις ελληνικές πρεσβείες στην Άγκυρα και το Λονδίνο, αργότερα πρέσβης στο Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και το Ιράκ, και τελικά στο Λονδίνο (1957-1962). Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αφότου αποσύρεται από τη διπλωματική του σταδιοδρομία, αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στο λογοτεχνικό του έργο, μέχρι το θάνατό του, το 1971. Η κηδεία του, εν μέσω της δικτατορίας και κατόπιν της Δήλωσής του το 1969, προσέλαβε τον χαρακτήρα εκδήλωσης εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών.
Το πρώτο έργο του Γιώργου Σεφέρη είναι η συλλογή "Στροφή" που δημοσιεύτηκε το 1931. Η συλλογή του αυτή δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις, καθώς έφερνε έναν αέρα ανανέωσης στην ελληνική ποίηση. Ακολούθησαν η "Στέρνα" (1932) και το "Μυθιστόρημα" (1935). Ένα χρόνο μετά γράφει την "Γυμνοπαιδία", και το 1938 απαντώντας στο δοκίμιο του Κωνσταντίνου Τσάτσου δημοσιεύει το "Διάλογος πάνω στην ποίηση". Το 1940 δημοσιεύονται το "Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937", και το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄" τα οποία περιέχουν σημαντικά ποιήματα, όπως τα ποιήματα "του κ. Στράτη θαλασσινού" και "Ο Βασιλιάς της Ασίνης" καθώς επίσης και μία συλλογή των ως τότε δημοσιευμένων έργων του με τίτλο "Ποιήματα". Το 1944 δημοσιεύεται το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" το οποίο γράφτηκε στην Αίγυπτο και την Νότια Αφρική, όπου ο Σεφέρης ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" ακολουθούν η τριμερής "Κίχλη", (1947) που από πολλούς θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γιώργου Σεφέρη, και η συλλογή "..Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν" η οποία κυκλοφόρησε το 1955, εν μέσω του Κυπριακού Αγώνα, και αργότερα μετονομάστηκε σε "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄". Το 1950 δημοσιεύτηκε η συλλογή "Ποιήματα 1924-1946", που είναι μια εμπλουτισμένη έκδοση της πρώτης συλλογής των έργων του ("Ποιήματα Ι"). Η τελευταία συλλογή που τύπωσε ο Γιώργος Σεφέρης όσο ζούσε και η οποία δημοσιεύτηκε 11 χρόνια μετά το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" είναι τα "Τρία Κρυφά Ποιήματα" (1966). Το κύκνειο άσμα του ποιητή είναι το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄", το οποίο εκδόθηκε το 1976, με επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τις περισσότερες εκδόσεις έργων του ποιητή. Εκτός από το ποιητικό έργο, ο Σεφέρης έχει κάνει αξιολογότατες μεταφράσεις, όπως την "Έρημη Χώρα" (1936)
Βαλαωρίτης, Νάνος, 1921-
Συγγραφέας
Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές του 1930 -Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 και γνώρισε τον Έλιοτ και όλο τον κύκλο του. Το διάστημα 1954-60 έμεινε στο Παρίσι και γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τους υπερρεαλιστές. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό "Πάλι" (1963-1966). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό "Lettres Nouvelles". Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί, ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο City Lights του Λώρενς Φερλινγκέττι. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού το 1990-91. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό "Συντέλεια", το οποίο επανεκδόθηκε το 2004 με τίτλο "Νέα Συντέλεια". Το 1959 βραβεύτηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το οποίο και αρνήθηκε. Πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1982) και το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας (1998). Επίσης έλαβε κι ένα βραβείο του Ν.Ρ.Α. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 -βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέττι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Έχει λάβει το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το ποιητικό του έργο (2006). Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος Τιμής (2006). Το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Βιβλία του έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό σε αγγλικές και γαλλικές μεταφράσεις. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στην Ελλάδα επέστρεψε μόνιμα το 2004.
Εργογραφία:
Ποίηση
- "Η τιμωρία των μάγων", Λονδίνο 1947
- "Κεντρική στοά", Αθήνα 1958
- "Εστίες μικροβίων", εκδ. Καλώδιο, Σαν Φρανσίσκο 1977
- "Ανώνυμο ποίημα του Φωτεινού Αηγιάννη", Ίκαρος 1978
- "Ο ήρωας του τυχαίου", Τραμ, Θεσσαλονίκη 1979
- "Η πουπουλένια εξομολόγηση", Ίκαρος 1982
- "Στο κάτω κάτω της γραφής", Νεφέλη 1984
- "Ο έγχρωμος στυλογράφος", Δωδώνη 1986
- "Ποιήματα Ι", Ύψιλον 1987, "Ποιήματα ΙΙ", Ύψιλον 1987
- "Ανιδεογράμματα", Καστανιώτης 1996
- "Ήλιος ο δήμιος μιας πράσινης σκέψης", Καστανιώτης 1996
- "Αλληγορική Κασσάνδρα", Καστανιώτης 1998
- "Η κάθοδος των Μ", Ύψιλον 2002
- "Μια αλφάβητος των κωφαλάλων", Άγκυρα 2003
- "Άστεγος ο Μέγας", Ύψιλον 2004
- "Το ξανανοιγμένο κουτί της Πανδώρας", Άγκυρα 2006
Πεζογραφία
- "Ο προδότης του γραπτού λόγου", Ίκαρος 1980
- "Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη", Νεφέλη 1982, β΄ έκδοση 1999
- "Μερικές γυναίκες", Θεμέλιο 1982
- "Ο θησαυρός του Ξέρξη", Εστία 1984, Άγκυρα 2008
- "Η δολοφονία", Θεμέλιο 1984
- "Η ζωή μου μετά θάνατον εγγυημένη", Νεφέλη 1995
- "Παραμυθολογία", Νεφέλη 1996
- "Ο σκύλος του Θεού", Καστανιώτης 1998, β΄ έκδοση 2004
- "Τα σπασμένα χέρια της Αφροδίτης της Μήλου", Άγρα 2002
- "Γνωρίζετε την Ελπινίκη;" Ηλέκτρα 2005
Δοκίμια
- "Ανδρέας Εμπειρίκος", Ύψιλον 1989
- "Για μια θεωρία της γραφής", Εξάντας 1990
- "Μοντερνισμός, πρωτοπορία και πάλι", Καστανιώτης 1997
- "Αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ν. Βαλαωρίτη 1945-1958", Ύψιλον 2004
- "Για μια θεωρία της γραφής, Β", Ηλέκτρα 2006
