Μια μυθιστορηματικη στρατιωτική επιχείρηση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια πολύτιμη προσωπική μαρτυρία, που καταγράφει, από τη δική της οπτική, όσα συνέβησαν στα νησιά του Ιονίου κατά την κρίσιμη περίοδο λίγο πριν από την Απελευθέρωση και την έναρξη του Εμφυλίου πολέμου.
Τον Απρίλιο του 1944, μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών, με επικεφαλής τον τότε υπολοχαγό Θέμη Μαρίνο, αποστέλλεται από το Γενικό Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής στο Ιόνιο. Στόχος της Αποστολής: η οργάνωση δικτύου πληροφοριών και δολιοφθορών στα γερμανοκρατούμενα νησιά Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα και στη γύρω θαλάσσια περιοχή, και η προλείανση του εδάφους για ενδεχόμενη συμμαχική απόβαση.
Καταγράφεται όχι μόνο το αμιγώς στρατιωτικό, επιχειρησιακό έργο της Αποστολής, αλλά και οι πολιτικής και διπλωματικής φύσεως ενέργειές της τα ταραχώδη εκείνα χρόνια. Όμως αυτό που κυρίως εξαίρεται και συμπληρώνει την επίσημη Ιστορία είναι η ριψοκίνδυνη, συγκινητική, πατριωτική συμμετοχή των απλών ανθρώπων στην Αντίσταση, που μαζί με τα μέλη της Αποστολής έγραψαν τη δική τους Ιστορία, συμμετέχοντας στην εθνική υπόθεση με ανιδιοτέλεια κι αυταπάρνηση.
Περίληψη
Μια μυθιστορηματικη στρατιωτική επιχείρηση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια πολύτιμη προσωπική μαρτυρία, που καταγράφει, από τη δική της οπτική, όσα συνέβησαν στα νησιά του Ιονίου κατά την κρίσιμη περίοδο λίγο πριν από την Απελευθέρωση και την έναρξη του Εμφυλίου πολέμου.
Τον Απρίλιο του 1944, μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών και υπαξιωματικών, με επικεφαλής τον τότε υπολοχαγό Θέμη Μαρίνο, αποστέλλεται από το Γενικό Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής στο Ιόνιο. Στόχος της Αποστολής: η οργάνωση δικτύου πληροφοριών και δολιοφθορών στα γερμανοκρατούμενα νησιά Ζάκυνθο, Κεφαλονιά, Ιθάκη, Λευκάδα και στη γύρω θαλάσσια περιοχή, και η προλείανση του εδάφους για ενδεχόμενη συμμαχική απόβαση.
Καταγράφεται όχι μόνο το αμιγώς στρατιωτικό, επιχειρησιακό έργο της Αποστολής, αλλά και οι πολιτικής και διπλωματικής φύσεως ενέργειές της τα ταραχώδη εκείνα χρόνια. Όμως αυτό που κυρίως εξαίρεται και συμπληρώνει την επίσημη Ιστορία είναι η ριψοκίνδυνη, συγκινητική, πατριωτική συμμετοχή των απλών ανθρώπων στην Αντίσταση, που μαζί με τα μέλη της Αποστολής έγραψαν τη δική τους Ιστορία, συμμετέχοντας στην εθνική υπόθεση με ανιδιοτέλεια κι αυταπάρνηση.
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1917. 'Έφεδρος αξιωματικός πυροβολικού καταδρομών, πληροφοριών, αλεξιπτωτιστής, οικονομολόγος. Το 1940-41 πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και στη Μάχη της Κρήτης. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και αφού δραπέτευσε συνεργάστηκε με αντιστασιακούς στο νομό Ρεθύμνης. Διέφυγε στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατετάγη στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία. Απεσπάσθη στο Γραφείο Συνδέσμου υπό τον Πρίγκιπα Πέτρο και από εκεί στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως (STC 102) στην Παλαιστίνη. Το 1942 οργάνωσε μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών στην Αλεξάνδρεια, εν αναμονή επικείμενης καταλήψεως της από τον εχθρό. Το Σεπτέμβριο του 1942 επελέγη μέλος της βρετανικής ομάδος αλεξιπτωτιστών που προσγειώθηκαν στα βουνά της Ρούμελης και ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα Γοργοποτάμου με τη βοήθεια Ελλήνων ανταρτών, διακόπτοντας τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική και αναπτερώνοντας το ηθικό του λαού. Παρέμεινε στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές ως σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής και ως εκπαιδευτής δολιοφθορών. Τον Ιούλιο του 1943, κατά την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία κατηύθυνε τις επιτυχείς επιχειρήσεις παραπλανήσεως του εχθρού στην Αιτωλο-Ακαρνανία. Επέστρεψε στην Αίγυπτο τον Ιανουάριο του 1944 για ν' αναλάβει νέα αποστολή του Γενικού Στρατηγείου στα νησιά του Ιονίου, όπου οργάνωσε και διοίκησε μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών μέχρι τον Νοέμβριο του 1944. Του απενεμήθη ο βαθμός Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχου. 'Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικές και ξένες. Από το 1945 έως το 1949 χρημάτισε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου Βουλγαρίας (στη Σόφια) και σύνδεσμος της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη Βαλκανική Επιτροπή Παρατηρητών του ΟΗΕ (UNSCOB) κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής ανταρσίας. Στην επαγγελματική σταδιοδρομία του εργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος και μελετητής στο Υπουργείο Συντονισμού, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ), Γενικός Διευθυντής Οικονομικού της ΔΕΗ, Σύμβουλος της ΕΤΕΒΑ και Πρόεδρος της Τραπέζης Επενδύσεων. Επίσης, υπήρξε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων (ΛΙΠΤΟΛ, ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ, ΣΕΒ, κλπ). Στο εξωτερικό εργάστηκε ως εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών (Άπω Ανατολή), του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Ιράν), της Διεθνούς Τραπέζης (Αιθιοπία, Ζαΐρ) και του Γραφείου Δοξιάδη (Γκάνα, Λιβύη) σε αναπτυξιακά προγράμματα.
Μαρίνος, Θεμιστοκλής
Συγγραφέας
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1917. 'Έφεδρος αξιωματικός πυροβολικού καταδρομών, πληροφοριών, αλεξιπτωτιστής, οικονομολόγος. Το 1940-41 πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και στη Μάχη της Κρήτης. Συνελήφθη από τους Γερμανούς και αφού δραπέτευσε συνεργάστηκε με αντιστασιακούς στο νομό Ρεθύμνης. Διέφυγε στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατετάγη στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία. Απεσπάσθη στο Γραφείο Συνδέσμου υπό τον Πρίγκιπα Πέτρο και από εκεί στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως (STC 102) στην Παλαιστίνη. Το 1942 οργάνωσε μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών στην Αλεξάνδρεια, εν αναμονή επικείμενης καταλήψεως της από τον εχθρό. Το Σεπτέμβριο του 1942 επελέγη μέλος της βρετανικής ομάδος αλεξιπτωτιστών που προσγειώθηκαν στα βουνά της Ρούμελης και ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα Γοργοποτάμου με τη βοήθεια Ελλήνων ανταρτών, διακόπτοντας τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική και αναπτερώνοντας το ηθικό του λαού. Παρέμεινε στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές ως σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής και ως εκπαιδευτής δολιοφθορών. Τον Ιούλιο του 1943, κατά την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία κατηύθυνε τις επιτυχείς επιχειρήσεις παραπλανήσεως του εχθρού στην Αιτωλο-Ακαρνανία. Επέστρεψε στην Αίγυπτο τον Ιανουάριο του 1944 για ν' αναλάβει νέα αποστολή του Γενικού Στρατηγείου στα νησιά του Ιονίου, όπου οργάνωσε και διοίκησε μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών μέχρι τον Νοέμβριο του 1944. Του απενεμήθη ο βαθμός Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχου. 'Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικές και ξένες. Από το 1945 έως το 1949 χρημάτισε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου Βουλγαρίας (στη Σόφια) και σύνδεσμος της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη Βαλκανική Επιτροπή Παρατηρητών του ΟΗΕ (UNSCOB) κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής ανταρσίας. Στην επαγγελματική σταδιοδρομία του εργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος και μελετητής στο Υπουργείο Συντονισμού, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ), Γενικός Διευθυντής Οικονομικού της ΔΕΗ, Σύμβουλος της ΕΤΕΒΑ και Πρόεδρος της Τραπέζης Επενδύσεων. Επίσης, υπήρξε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων (ΛΙΠΤΟΛ, ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ, ΣΕΒ, κλπ). Στο εξωτερικό εργάστηκε ως εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών (Άπω Ανατολή), του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (Ιράν), της Διεθνούς Τραπέζης (Αιθιοπία, Ζαΐρ) και του Γραφείου Δοξιάδη (Γκάνα, Λιβύη) σε αναπτυξιακά προγράμματα.
