ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ-Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΑΙΞΠΗΡ

Kermode, Frank

Συγγραφέας

Ο Frank Kermonde (1919-2010) υπήρξε σημαντικός Βρετανός θεωρητικός και κριτικός της λογοτεχνίας, o κορυφαίος της γενιάς του. Γεννήθηκε στη νήσο Μάν, μοναχογιός ενός αποθηκάριου και μιας σερβιτόρας, και οι σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ διακόπηκαν κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με τη στρατολόγηση του στο Bρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, οπού υπηρέτησε έξι χρόνια. Όπως θα ομολογήσει αργότερα στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του "Not Entitled" 1995), η εμπειρία αυτή υπήρξε καθοριστική για τη ζωή του, γιατί του γνώρισε αρετές όπως το θάρρος και η αλληλεγγύη και τον έμαθε να εκτιμά την αξία των πρακτικών γνώσεων και της σκληρής δουλειάς. Μεταξύ 1958 και 1965 δίδαξε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και άρχισε να γίνεται γνωστός ως έγκυρος μελετητής του Σαίξπηρ, ενώ το βιβλίο του "Romantic Image" (1957), στο όποιο ερευνούσε τη χρήση των εικόνων από ρομαντικούς και μοντέρνους ποιητές, του είχε ήδη εξασφαλίσει την αναγνώριση της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ακολούθησαν τα έργα του για τον Τζών Ντάν (1957), τον Τζών Μίλτον (1960) και τον Αμερικανό ποιητή Ουώλλας Στήβενς (1960). Διάσημο έγινε το βιβλίο του "The Sense of an Ending" (1967), όπου αναλύεται η έννοια του χρόνου στην αφήγηση και η σχέση της με την εσχατολογική σκέψη. Το διάστημα 1965-1967 δίδαξε στο Μπρίστολ, από το 1967 ως το 1974 στο University College του Λονδίνου, κι έπειτα στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ ως το 1987, καθώς και σε πανεπιστήμια της Αμερικής, όπως το Χάρβαρντ, το Κολούμπια της Νέας Υόρκης και άλλα. Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 συνέβαλε όσο λίγοι στην εισαγωγή των νέων, κυρίως γαλλικών, θεωρητικών ρευμάτων στον αγγλοσαξονικό πνευματικό κόσμο, έστω και αν αργότερα πήρε κριτικές αποστάσεις από αυτά. Το 1970 εγκαινίασε και διεύθυνε τη σειρά "Modern Masters" των εκδόσεων "Fontana", μια σειρά βιβλίων τσέπης με βιογραφίες συγγραφέων, φιλοσόφων και άλλων στοχαστών και θεωρητικών πού οι ιδέες τους διαμόρφωσαν το πνευματικό τοπίο του εικοστού αιώνα. Αρθρογραφούσε τακτικά από τις σελίδες των "London Review of Books" και "New York Review of Books", προβάλλοντας τη σύγχρονη λογοτεχνία με την ίδια κριτική ευθυβολία και ταπεινότητα με την όποια αντιμετώπιζε και τους κλασικούς. Με τα έργα του "Forms of Attention" (1985) και "History and Value" (1988) ερεύνησε τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες διαμορφώνεται ο λογοτεχνικός κανόνας. Στο "An Appetite for Poetry" (1989) διακήρυξε άλλη μια φορά την πίστη του στην αξία της ανάγνωσης των κλασικών της λογοτεχνίας, πίστη που είχε ήδη εμπνεύσει και το βιβλίο του "The Classic" (1975). Το 2000 εκδόθηκε το περίφημο πλέον "Concerning E.M. Forster" και το 2002 το "Life after Theory". Από τα βιβλία του, που συνολικά ξεπερνούν τα πενήντα, πολλά είναι αφιερωμένα στους κλασικούς της αγγλικής