Το γνωστότερο έργο του ισπανού θεατρικού συγγραφέα Βάλιε Ινκλάν (ή, σωστότερα, Ραμόν Μαρία ντελ Βάγε Ινκλάν), που ήταν τριάντα χρόνια μεγαλύτερος από τον Λόρκα (γεννήθηκε το 1866) αλλά πέθανε την ίδια χρονιά με εκείνον (1936). Τα "Θεϊκά λόγια", έργο της ώριμης περιόδου του συγγραφέα (1920), είναι η τραγωδία της λαϊκής δυστυχίας με μορφή ιστορικής παρωδίας. Οι ήρωές του, χωρικοί και μικροαστοί, αγαπούν με την καρτερικότητα του απλοϊκού ανθρώπου. Το τέλος του έργου, ένας ύμνος του ανθρώπου αυτεξούσιου, καταδεικνύει τη δύναμη της ψυχής, που αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση στην παντοδυναμία της ανθρώπινης βούλησης.
Περίληψη
Το γνωστότερο έργο του ισπανού θεατρικού συγγραφέα Βάλιε Ινκλάν (ή, σωστότερα, Ραμόν Μαρία ντελ Βάγε Ινκλάν), που ήταν τριάντα χρόνια μεγαλύτερος από τον Λόρκα (γεννήθηκε το 1866) αλλά πέθανε την ίδια χρονιά με εκείνον (1936). Τα "Θεϊκά λόγια", έργο της ώριμης περιόδου του συγγραφέα (1920), είναι η τραγωδία της λαϊκής δυστυχίας με μορφή ιστορικής παρωδίας. Οι ήρωές του, χωρικοί και μικροαστοί, αγαπούν με την καρτερικότητα του απλοϊκού ανθρώπου. Το τέλος του έργου, ένας ύμνος του ανθρώπου αυτεξούσιου, καταδεικνύει τη δύναμη της ψυχής, που αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση στην παντοδυναμία της ανθρώπινης βούλησης.
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Valle Inclan, Ramon Maria del
Eκδότης
Ηριδανός
Μεταφραστής Μπελιές, Ερρίκος Γ.
ISBN
9789603350989
Κωδικός Ευριπίδη 010200030913
Έτος κυκλοφορίας 2007
Σελίδες 134
Διαστάσεις 21χ14
Βάρος 232 gr
Valle Inclan, Ramon Maria del
Συγγραφέας
O Ramon Maria del Valle-Inclan (1866-1936) υπήρξε ισπανός συγγραφέας, με χαρακτήρα ιδιόρρυθμο, επιθετικό και ανεξάρτητο. Το αληθινό του όνομα ήταν Ramon Maria del Valle y Pena.
Μετά το θάνατο του πατέρα του, εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή στο Σαντιάγο δε Κομποστέλα, για να αναζητήσει την τύχη του στο Μεξικό. Κατατάχτηκε στον μεξικανικό στρατό, εργάστηκε ως δημοσιογράφος, επισκέφτηκε την Κούβα, όμως συνέχισε να αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Μαδρίτη. Ακολούθησε τη μποέμικη ζωή της πόλης, μπήκε στους φιλολογικούς κύκλους της και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Το 1899, σε διαμάχη με κάποιον φίλο του, έχασε το αριστερό του χέρι. Το 1907 νυμφεύθηκε την ηθοποιό Χοσεφίνα Μπλάνκο, γεγονός που ενίσχυσε τους δεσμούς του με το θέατρο. Το 1916, επισκέφτηκε, ως πολεμικός ανταποκριτής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το γαλλικό μέτωπο. Την ίδια χρονιά, του δόθηκε η έδρα Αισθητικής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Μαδρίτης, αλλά σύντομα την εγκατέλειψε. Το 1921 ξαναβρέθηκε στην Κούβα και μετά στο Μεξικό, προσκεκλημένος επίσημα από την κυβέρνηση του στρατηγού Ομπρεγόν, για τον εορτασμό της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Οι δηλώσεις του υπέρ της αγροτικής μεταρρύθμισης του Ομπρεγόν και εναντίον του Ισπανού μονάρχη προκάλεσαν τη χλεύη των συμπατριωτών του. Το 1929 φυλακίστηκε, ως αντιτιθέμενος στη δικτατρορία του Πρίμο δε Ριβέρα. Το 1931, με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας αναγορεύτηκε διευθυντής της Ισπανικής Ακαδημίας της Ρώμης. Το 1935 αρρώστησε και επέστρεψε στο Σαντιάγο οριστικά. Το έργο του Βάλιε - Ινκλάν είναι εκτενές και ποικίλο: ποίηση, θέατρο, πεζογραφία. Ο Βάλιε Ινκλάν, σύμφωνα με ορισμένους κριτικούς, ανήκει στη φημισμένη γενιά του 1898. Ωστόσο, από το ενδιαφέρον του για την τέχνη και τη γλωσσική ομορφιά των πρώτων έργων του, και από το ιδιαίτερο ύφος που καλλιέργησε, δίνοντας σημασία στη μουσικότητα των λέξεων και στη δημιουργία εικόνων, εκτιμάται ως ο κύριος εκπρόσωπος του ισπανικού μοντερνισμού.
