Πληροφορίες προϊόντος
- Συγγραφέας Δημητριάδης, Δημήτρης, 1944- , θεατρικός συγγραφέας,Παπάζογλου, Ελένη,Καζάκος, Κώστας,Θερμός, Βασίλειος,Σταμάτης, Κωνσταντίνος Ε.,κ.ά.,Λογοθέτης, Ηρακλής Δ.,Παπαβασιλείου, Βασίλης, σκηνοθέτης,Kapllani, Gazmend,Βορίδης, Μάκης,Παπανδρέου, Γιώργος Α.,Παπαγιαννάκης, Μιχάλης,Ανώνυμος Ι. Γ.,Τζαμιώτης, Κωνσταντίνος Δ.,Πάγκαλος, Θεόδωρος, 1938,Μπακογιάννη, Ντόρα,Πάκας, Ηλίας,Γεωργουσόπουλος, Κώστας,Σκούφαλου, Ελπίδα
- Eκδότης Κοαν
- Επιμελητής Κατσούνα, Βιργινία
- Επιμελητής Σταθουλοπούλου, Κωνσταντίνα
- ISBN 9607895711
- Κωδικός Ευριπίδη 010100038444
- Έτος κυκλοφορίας 2009
- Σελίδες 0
- Διαστάσεις 24χ17
- Βάρος 350 gr
Δημητριάδης, Δημήτρης, 1944- , θεατρικός συγγραφέας
Συγγραφέας
Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.
Παπάζογλου, Ελένη
Συγγραφέας
Η Ελένη Παπάζογλου διδάσκει αρχαίο δράμα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Θερμός, Βασίλειος
Συγγραφέας
Ο π. Βασίλειος Θερμός γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1957 και σπούδασε Ιατρική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ψυχίατρος παιδιών και εφήβων. Είναι διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγητής Ποιμαντικής στην ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών. Έχει μετεκπαιδευθεί ως "επισκέπτης επιστήμων" (Visiting Scholar) στο Πανεπιστήμιο Harvard, στο Boston University, στο Boston College, και στο Andover Newton. Βιβλία και άρθρα του έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Ρουμανικά. Για το σύνολο του έργου του έχει εκπονηθεί μεταπτυχιακή εργασία(master thesis) στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Balamand στον Λίβανο. Βασικά του ενδιαφέροντα αποτελούν η ποιμαντική παρουσία της Εκκλησίας, η θρησκευτικότητα σε συνάρτηση με την προσωπικότητα, η ψυχολογία και ψυχοπαθολογία του θρησκευτικού βιώματος και της θρησκευτικής συμπεριφοράς, η ψυχολογία του κληρικού και του εκκλησιαστικού οργανισμού, η ψυχολογία της θρησκευτικής διαστάσεως του πολιτισμού, ο διάλογος ψυχαναλύσεως και θεολογίας, τα ζητήματα λειτουργικής κ.α. Ασχολείται με την επιμόρφωση κληρικών και άλλων στελεχών της Εκκλησίας (Ελλάδα, Αμερική, Φιλανδία), ενώ διδάσκει και στην Θεολογική ακαδημία της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Αλβανίας. Υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας.
Σταμάτης, Κωνσταντίνος Ε.
Συγγραφέας
Ο Κωνσταντίνος Σταμάτης είναι καθηγητής στη Σχολή Νομικών και Οικονομικών Επιστημών, Τμήμα Νομικής, Τομέας Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Μεθοδολογίας του Δικαίου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Kapllani, Gazmend
Συγγραφέας
Ο Γκαζμέντ Καπλάνι γεννήθηκε το 1967 στην πόλη Λούσνια της Αλβανίας. Τον Ιανουάριο του 1991 πέρασε τα σύνορα με την Ελλάδα περπατώντας μαζί με ένα καραβάνι ανθρώπων. Στην Ελλάδα έκανε όλα τα είδη των δουλειών που κάνει ο κάθε μετανάστης για να επιβιώσει: οικοδόμος, λαντζιέρης, περιπτεράς. Ταυτόχρονα, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτορας Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Από το 2001 είναι τακτικός αρθρογράφος της εφημερίδας "Τα Νέα", όπου διατηρεί εβδομαδιαία στήλη. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί μέχρι τώρα, στα αγγλικά, τα πολωνικά, τα δανέζικα και τα γαλλικά. Δουλεύει πολύ και ταξιδεύει συχνά. Επί του παρόντος ζει στη Βοστόνη, έπειτα από υποτροφία που του απονεμήθηκε από το Radcliffe Institute for Advances Study του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
Παπανδρέου, Γιώργος Α.
Συγγραφέας
Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, γεννήθηκε στο Saint Paul της Minnesota, στις ΗΠΑ, στις 16 Ιουνίου 1952. Σπούδασε στη Σχολή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Amherst, στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, και στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης πάνω σε θέματα μεταναστών, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην κοινωνιολογία της ανάπτυξης στο London School of Economics και σε θέματα διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του από το 1984. Ξεκίνησε την κοινοβουλευτική του δραστηριότητα ως βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, όπου εκλέχθηκε στις εκλογές του 1981, 1985, 1989 (Ιουνίου και Νοεμβρίου), του 1990, του 1993 και του 2007, βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1996 και του 2000 και Α' Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 2004. Επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού (1985-1987), υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1988-1989 και 1994-1996), υφυπουργός Εξωτερικών (1993-1994), αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (1996-1999) και στη συνέχεια υπουργός Εξωτερικών, έως και τον Φεβρουάριο του 2004. Στις 8 Φεβρουαρίου 2004 εξελέγη ομόφωνα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, θέση στην οποία επανεξελέγη τον Νοέμβριο του 2007, επικρατώντας του Ευάγγελου Βενιζέλου. Μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2004 διετέλεσε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έως την επικράτηση του κόμματος στις βουλευτικές εκλογές της 6ης Οκτωβρίου 2009, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας. Ταυτόχρονα, διατήρησε ο ίδιος το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου εξωτερικών. Τον Νοέμβριο του 2011 παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, ώστε να επιτρέψει τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο. Είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (από τον Ιανουάριο του 2006), αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας, ιδρυτικό μέλος του Helsinki Citizens Assembly και της Πρωτοβουλίας για τη Συνεργασία στα Βαλκάνια, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Μεσογειακών Μελετών, αντιπρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Αυτομόρφωσης, μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Τιμήθηκε με βραβείο από το Ίδρυμα Μπότση για τους αγώνες του υπέρ της ελεύθερης ραδιοφωνίας (1988), από την οργάνωση "SOS Ρατσισμός" για την προσφορά του ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία (1996) και με το βραβείο Ιπεκτσί για τη δραστηριότητά του υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης ως Υπουργός Παιδείας κατά το διάστημα 1995-1996. Επίσης αναγορεύθηκε Μέγας Σταυροφόρος του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου και του απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο Α΄. Έχει γράψει τα βιβλία "1974-90: στην τροχιά της Ιστορίας" και "Το δέντρο και το δάσος". Είναι παντρεμένος με την Άντα Παπαπάνου, με την οποία έχουν μια κόρη και έναν γιο.
Παπαγιαννάκης, Μιχάλης
Συγγραφέας
Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης (1941-2009) γεννήθηκε στην Καλαμάτα, με καταγωγή από την Κρήτη. Σπούδασε νομικά, οικονομικές και πολιτικές επιστήμες σε Αθήνα, Μονπελιέ και Παρίσι. Εργάστηκε ως καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού 2, στο Ινστιτούτο Διοίκησης Επιχειρήσεων του Ορσέ και στο Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο του Μονπελιέ. Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε και αρθρογράφησε στο "Βήμα", τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", το "Αντί", την "Αυγή" και τον "Πολίτη". Ως το 1963 ήταν μέλος της ΕΔΑ. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967-1973) εντάχτηκε στη Δημοκρατική Aμυνα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ενωμένης Αριστεράς (ΕΑΡ), καθώς επίσης και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Εθνικής Γραμματείας της. Εντάχθηκε στον Συνασπισμό, έγινε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του, καθώς και της Πολιτικής Γραμματείας του. Εξελέγη ευρωβουλευτής του ΣΥΝ στις ευρωεκλογές του 1989, του 1994 και του 1999. Στις εκλογές του 2007 εξελέγη βουλευτής στη Β΄ Αθηνών, τρίτος σε σταυρούς μέσα στο κόμμα του. "Έφυγε" από τη ζωή στις 26 Μαΐου 2009, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Τζαμιώτης, Κωνσταντίνος Δ.
Συγγραφέας
Ο Κωνσταντίνος Τζαμιώτης γεννήθηκε στη Λάρισα το 1970 και σήμερα ζει στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο. Εργάστηκε στην τηλεόραση, στη διαφήμιση και στον κινηματογράφο. Διηύθυνε την πολιτιστική έκδοση "Highlights". Έχει γράψει τα βιβλία: "Η συνάντηση" (νουβέλα, Ίνδικτος, 2002), "Βαθύ πηγάδι" (μυθιστόρημα, Ίνδικτος, 2003), "O βαθμός δυσκολίας" (μυθιστόρημα, Ίνδικτος, 2004), "Παραβολή" (νουβέλα, Καστανιώτης, 2006), "Η εφεύρεση της σκιάς" (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2008), "Τερματικός σταθμός" (θεατρικό έργο, Εξάρχεια, 2015), "Η πόλη και η σιωπή" (μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2013), "Το πέρασμα" (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2016), "Μια εξαιρετικά απλή δουλειά" (θεατρικό έργο, Εξάρχεια, 2017), "Ίσως την επόμενη φορά" (μυθιστόρημα, Μεταίχμιο, 2017), και έχει λάβει μέρος σε συλλογικά, θεματικά λογοτεχνικά εγχειρήματα. Το πρώτο του θεατρικό έργο "Ουδέτερη ζώνη" απέσπασε Κρατικό Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου θεατρικού συγγραφέα. Το μυθιστόρημά του "Το πέρασμα" το βραβείο The Athens Prize for Literature του περιοδικού "(δέ)κατα", το 2017. Το θεατρικό έργο του "Μια εξαιρετικά απλή δουλειά" περιλήφθηκε στην Ευρωπαϊκή Ανθολογία Θεάτρου. Κείμενά του καθώς και άρθρα για θέματα πολιτισμού και σύγχρονης τέχνης έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Πάγκαλος, Θεόδωρος, 1938
Συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικονομικά (Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών) στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Ι (Πάνθεον Σορβόνη) με υποτροφία της Γαλλικής Κυβερνήσεως. Με σημαντική δράση στο φοιτητικό κίνημα και ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα με αποτέλεσμα να του αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια από την χούντα το 1968. Από το 1969 μέχρι το 1978 εργάσθηκε στη Σορβόνη ως Εντεταλμένος Διδάσκαλος και Ερευνητής σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας. Διετέλεσε επίσης Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ίδιου Πανεπιστημίου. Το 1981 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, ιδιότητα την οποία κατέχει αδιάλειπτα μέχρι σήμερα. Διετέλεσε Υφυπουργός Εμπορίου (1982), Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Κατά την περίοδο 1989 μέχρι 1993 ορίστηκε Αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Τον Οκτώβριο 1993 ορκίστηκε και πάλι Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούλιο 1994 αναλαμβάνει Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τον Ιανουάριο 1996 ορκίστηκε Υπουργός Εξωτερικών ασκώντας τα καθήκοντά του μέχρι τον Φεβρουάριο 1999. Τον Απρίλιο του 2000 ορκίσθηκε Υπουργός Πολιτισμού διατηρώντας το αξίωμα έως το Νοέμβριο 2000. Διετέλεσε Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τον Ιούνιο του 2003 ορίσθηκε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το Νοέμβριο του 2004 ορίσθηκε Συντονιστής της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ. Επανεκλέχθηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ορίσθηκε αρμόδιος του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών. Στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη του Τομέα Αυτοδιοίκησης, Δημόσιας Διοίκησης και Δικαιοσύνης ενώ σήμερα προΐσταται στον νευραλγικό Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Άμυνας. Τον Σεπτέμβριο του 2006 ανέλαβε Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στις διαδικασίες για την Συνταγματική Αναθεώρηση. Από το 2004 έως τις εκλογές του 2009 εκπροσώπησε την Βουλή των Ελλήνων στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μεταξύ Οκτωβρίου 2009- Μαΐου 2012 ήταν Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και διαφόρων βιβλίων μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα "Παγκοσμιοποίηση και Αριστερά" (2001), "Εφήμεροι προφήτες, αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και κοινωνικά κινήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης" (2005), "Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι" (2005), "Παρέμβαση στην επικαιρότητα" (1994) και "Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα" (1988). Είναι παντρεμένος με την Χριστίνα Χριστοφάκη και πατέρας πέντε παιδιών. Η ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο είναι: www.pangalos.gr.
Μπακογιάννη, Ντόρα
Συγγραφέας
Η Ντόρα Μπακογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Μάιο του 1954, και είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου. Το 1968,λίγους μήνες μετά την άνοδο της δικτατορίας στην εξουσία, η Ντόρα Μπακογιάννη και η οικογένεια της έφυγαν στην εξορία στο Παρίσι. Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα, αμέσως μετά την πτώση της Χούντας και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύτηκε με το γνωστό δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη. Aπό το γάμο της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 δολοφονήθηκε ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της Ν.Δ στην μονοεδρική της Ευρυτανίας, από την τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη". Μετά από εννέα χρόνια χηρείας, τον Ιούλιο 1998 παντρεύτηκε με το Ισίδωρο Κούβελο. Ολοκλήρωσε τις μαθησιακές της σπουδές στη Γερμανική Σχολή του Παρισιού. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στη Νομική Σχολή, όπου αποφοίτησε από το τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλεί και γράφει τη γερμανική, γαλλική και την αγγλική γλώσσα. Το 1977 έδωσε εξετάσεις στο Υπουργείο Συντονισμού και προσελήφθη ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Θεμάτων της Ε.Ο.Κ.. Από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μετά τη δολοφονία του συζύγου της, τον Οκτώβριο του 1989 υπέβαλε υποψηφιότητα, με τη Νέα Δημοκρατία, για την μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου είχε εκλεγεί ο Παύλος Μπακογιάννης στις εκλογές του Ιουνίου του 1989. Στις 5 Νοεμβρίου του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις: της 8ης Απριλίου του 1990 και της 10ης Οκτωβρίου του 1993. Τον Οκτώβριο του 1990 ορκίστηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Στις εκλογές του 1996, άλλαξε εκλογική περιφέρεια και υπέβαλλε υποψηφιότητα στην πρώτη εκλογική περιφέρεια της Αθήνας. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1996 εξελέγη πρώτη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική περιφέρεια της Α' Αθηνών, όπου και επανεξελέγη, πρώτη πάλι, στις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000. Από τον Σεπτέμβριο του 1991 και ως τον Αύγουστο 1992 ήταν Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας και είχε την ευθύνη της εκπροσώπησης του κόμματος της στην Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ένωση (EDU) και στην Διεθνή Δημοκρατική Ένωση (IDU). Στις 29 Απριλίου 1994 εξελέγη από το Γ΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, πρώτη σε σειρά εκλογής για την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, καθώς και στο Δ΄ Συνέδριο στις 22 Μαρτίου του 1997 κατά το οποίο, επανεξελέγη πρώτη σε ψήφους για την νέα Κεντρική Επιτροπή και η οποία στη συνέχεια την εξέλεξε για δύο θητείες στην Εκτελεστική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Τον Σεπτέμβριο του 1997 ορίστηκε από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας και από τον Μάιο του 2000 ορίστηκε Υπεύθυνη του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας. Μετά τις εκλογές του 2000, διετέλεσε μέλος της Διαρκoύς Επιτροπής, της Βουλής, Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Στις 29 Μαρτίου του 2002 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κ.Ο. της Ν.Δ., αποδέχθηκε την πρόταση του Πρόεδρου του κόμματος Κ. Καραμανλή, να είναι υποψήφια Δήμαρχος της Αθήνας στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002. Στις 20 Οκτωβρίου του 2002 εξελέγη, η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, που είναι το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο δήμο της Αθήνας. Τον Μάρτιο του 1992 της απονεμήθηκε από το Διεθνές Κέντρο Γυναικών το βραβείο "International Leadership Award" και τον Ιούνιο του 1993 της απονεμήθηκε από το 14ο Διεθνές
Γεωργουσόπουλος, Κώστας
Συγγραφέας
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας) και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Εργάστηκε στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση για 35 ολόκληρα χρόνια, από το 1964 ως το 1999. Μπήκε στο στίβο της θεατρικής κριτικής το 1971 και εργάζεται ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος μέχρι και σήμερα, ενώ εκτάκτως συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: "Κλειδιά και Κώδικες Θεάτρου: Ι. Αρχαίο Δράμα (1982) ΙΙ. Ελληνικό θέατρο (1984)", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου" (1984), "Τα μετά το θέατρο" (1985) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου), "Προσωπολατρία" (1992), "Θίασος Ποικιλιών" (1993), "Το νήμα της στάθμης" (1996), "Παγκόσμιο θέατρο: Ι. Από τον Μένανδρο στον Ίψεν (1998) ΙΙ. Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ (1999) (Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών) ΙΙΙ. Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ (2000)" Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Αμήχανον Τέχνημα" (1971 & 1980), "Παράβαση" (1980), τα διηγήματα "Καμπάνα και Οδάξ" (1985), και τη συλλογή τραγουδιών, τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες ("Χρονικό", "Ιθαγένεια", "Η μεγάλη αγρυπνία", "Ανεξάρτητα Τραγούδια", "Μεταφυσική Τοπολογία"). Κύριος άξονας του μεταφραστικού του έργου είναι, το αρχαίο δράμα. Έχει μεταφράσει τα ακόλουθα έργα: "Ικέτιδες", "Ορέστεια", "Προμηθεύς Δεσμώτης", "Επτά επί Θήβας" (Αισχύλου), "Ηλέκτρα", "Αντιγόνη", "Αίας", "Τραχίνιες", "Οιδίπους Τύραννος", "Οιδίπους επί Κολωνώ" (Σοφοκλή), "Ιφιγένεια εν Αυλίδι", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Βάκχες", "Ηλέκτρα", "Ορέστης", "Εκάβη", "Κύκλωψ", "Τρωάδες", "Ελένη", "Ανδρομάχη", "Φοίνισσες" (Ευριπίδη), "Λυσιστράτη", "Πλούτος", "Νεφέλες", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Ιππής", "Όρνιθες" (Αριστοφάνη), "Ταρτούφος", "Ασυλλόγιστος", "Γιατρός με το ζόρι" (Μολιέρου). Συνέπραξε και συνεργάστηκε, επίσης, με τον καθηγητή - αρχαιολόγο κ. Σάββα Γώγο και ομάδα θεατρολόγων για τη συγγραφή του λευκώματος "Επίδαυρος: το αρχαίο θέατρο, οι παραστάσεις" (2002). Ακόμα, το σχολικό εγχειρίδιο "Δραματική Ποίηση" διδάχθηκε επί 25 έτη στα ελληνικά Γυμνάσια, ενώ διδακτέα ύλη σε σχολικά βιβλία του Λυκείου είναι οι μεταφράσεις του της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδα Τυράννου". Από το 1990 διδάσκει ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Έχει διατελέσει μέλος, αλλά και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και επί μία εικοσαετία Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Είναι ιδρυτικό μέλος του "Κέντρου Έρευνας & Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος ΔΕΣΜΟΙ", του οποίου σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ., είναι Αντιπρόεδρος της "Εταιρείας Συγγραφέων", μέλος της "Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων" και από τον Νοέμβριο του 2003 Πρόεδρος του Δ.Σ. του "Κέντρου Μελέτης & Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου". Το 2000 του απενεμήθη το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ τον Ιούνιο του 2006 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Μάρτιο του 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2008, από το Υπουργείο Πολιτισμού για το συνολικό του έργο.