Το βιβλίο αυτό δεν είναι για παιδιά κι ας λέγεται "Στράτωνος Μούσα Παιδική". Είναι βιβλίο με αρχαία παιδεραστικά ποιήματα, ανθολογημένα από αρχαίους, επίσης, λογίους. Μέσα στην "Παλατινή Ανθολογία" η Παιδική Μούσα απαρτίζει την δωδέκατη ομάδα, το δωδέκατο από τα δεκάξι βιβλία της Ανθολογίας.
Η "Ελληνική ή Παλατινή Ανθολογία" αποτελεί τη σπουδαιότερη συλλογή επιγραμμάτων, μα και αρκετών άλλου φιλολογικού είδους ποιημάτων, της ελληνικής αρχαιότητας. Καταρτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του δέκατου αιώνα, επί Λέοντος Σοφού, από τον πρωθιερέα των ανακτόρων Κωνσταντίνο Κεφαλά και διασώθηκε σε ένα και μοναδικό χειρόγραφο, που βρέθηκε το 1606 στην Παλατινή Βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης, πρωτεύουσας του πάλαι ποτέ Παλατινάτου.
Ο Κωνσταντίνος Κεφαλάς δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να συνθέσει το μέγα αυτό έργο, που περιλαμβάνει περίπου 3700 ποιήματα από τον 7.π.Χ. αιώνα ως τον 6. μ.Χ., αν δεν στηριζόταν στην εργασία παλαιοτέρων του ανθολόγων. Από την Κλασική ίσως εποχή της αρχαιότητας είχε διαπιστωθεί η ανάγκη και αναπτυχθεί η συνήθεια του καταρτισμού ποιητικών ανθολογιών. [...]
(από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου)
Περίληψη
Το βιβλίο αυτό δεν είναι για παιδιά κι ας λέγεται "Στράτωνος Μούσα Παιδική". Είναι βιβλίο με αρχαία παιδεραστικά ποιήματα, ανθολογημένα από αρχαίους, επίσης, λογίους. Μέσα στην "Παλατινή Ανθολογία" η Παιδική Μούσα απαρτίζει την δωδέκατη ομάδα, το δωδέκατο από τα δεκάξι βιβλία της Ανθολογίας.
Η "Ελληνική ή Παλατινή Ανθολογία" αποτελεί τη σπουδαιότερη συλλογή επιγραμμάτων, μα και αρκετών άλλου φιλολογικού είδους ποιημάτων, της ελληνικής αρχαιότητας. Καταρτίστηκε στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του δέκατου αιώνα, επί Λέοντος Σοφού, από τον πρωθιερέα των ανακτόρων Κωνσταντίνο Κεφαλά και διασώθηκε σε ένα και μοναδικό χειρόγραφο, που βρέθηκε το 1606 στην Παλατινή Βιβλιοθήκη της Χαϊδελβέργης, πρωτεύουσας του πάλαι ποτέ Παλατινάτου.
Ο Κωνσταντίνος Κεφαλάς δεν θα ήταν ποτέ δυνατό να συνθέσει το μέγα αυτό έργο, που περιλαμβάνει περίπου 3700 ποιήματα από τον 7.π.Χ. αιώνα ως τον 6. μ.Χ., αν δεν στηριζόταν στην εργασία παλαιοτέρων του ανθολόγων. Από την Κλασική ίσως εποχή της αρχαιότητας είχε διαπιστωθεί η ανάγκη και αναπτυχθεί η συνήθεια του καταρτισμού ποιητικών ανθολογιών. [...]
(από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου)
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Ποσείδιππος,Αυτομέδων ο Κυζικηνός,Διονύσιος ο Κυζικηνός,Αρτέμων,Στράτων,Εύηνος, Πάριος,Άρατος ο Σολεύς,Μελέαργος ο Γαδαρεύς,Λαυρέας, Λαυρέας,Διοσκορίδης,Αλκαίος ο Μεσσήνιος,Διοκλής, Καρύστιος,Ασκληπιάδης ο Αδραμυττινός,κ.ά.,Αλφειός, Μυτιληναίος,Καλλίμαχος, Κυρηναίος,Αντίπατρος ο Σιδώνιος,Γλαύκος,Ριανός, Κρης,Ασκληπιάδης ο Σάμιος
Eκδότης
Κέδρος
Μεταφραστής Ιωάννου, Γιώργος
Εικονογράφος Βασιλειάδης, Βασίλης, εικονογράφος
Εικονογράφος ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΣ
Ανθολόγος Κεφαλάς, Κωνσταντίνος
ISBN
9789600429282
Κωδικός Ευριπίδη 010000010703
Έτος κυκλοφορίας 2007
Σελίδες 251
Διαστάσεις 21χ14
Βάρος 400 gr
Ποσείδιππος
Συγγραφέας
Ο Ποσείδιππος ήταν επιγραμματοποιός από την Πέλλα. Γεννήθηκε περί το 300 π.Χ., έζησε στην Σάμο, όπου συνδέθηκε με τον Ασκληπιάδη και τον Ηδύλο κι εγκαταστάθηκε τελικά στην Αλεξάνδρεια. Αποδίδεται σ' αυτόν ένα έπος υπό τον αδιευκρίνιστο τίτλο Ασωπία ή Αισώπεια ή (και ;) Αιθιοπία. Στην "Παλατινή Ανθολογία" σώζονται εικοσιδύο επιγράμματά του από τον Στέφανο του Μελέαγρου, με ερωτικό κυρίως θέμα, ορισμένα εκ των οποίων αμφισβητούνται.
Επιγράμματά του βρέθηκαν και στον Πάπυρο του Μιλάνου. Δυο από τα 112 επιγράμματα στον πάπυρο αυτό αποδίδονται στον Ποσείδιππο ήδη από γραπτά του Ιωάννη Τζέτζη. Τα υπόλοιπα επιγράμματα δεν είναι γνωστό αν είναι του Ποσείδιππου ή είναι ανθολογία που περιέχει και επιγράμματα του Ποσείδιππου.
[πηγή: Βικιπαίδεια, 28/2/2012]
Αυτομέδων ο Κυζικηνός
Συγγραφέας
Ποιητής του 1ου αιώνα μ.Χ. Η σατιρική του διάθεση αποτυπώθηκε σε συμποτικά και σκωπτικά επιγράμματα, δεκατρία από τα οποία αποθησαυρίστηκαν στην "Παλατινή Ανθολογία". Στο προοίμιο του "Στεφάνου" του ο Φίλιππος τον παρομοιάζει με τον κισσό.
Αρτέμων
Συγγραφέας
Ο Αρτέμων από την Αθήνα, έζησε κατά το 250 π.Χ.
Στράτων
Συγγραφέας
Λυρικός ποιητής και επιγραμματοποιός του 2ου μ.Χ. αι., καταγόμενος από τις Σάρδεις. Συνέταξε Συλλογή επιγραμμάτων με θέμα την παιδεραστία και τίτλο "Μούσα Παιδική", που αποτελεί το κυριότερο τμήμα του 12ου βιβλίου της 16τομης "Παλατινής Ανθολογίας" του Βυζαντινού Κωνσταντίνου Κεφαλά. Σ' αυτή την συλλογή (που περιέχει επιγράμματα 29 ποιητών κι ακόμα 30 επιγράμματα αγνώστων) περιέλαβε και 94 δικά του, που διακρίνονται για την κομψότητα και την ευφυία τους.
Άρατος ο Σολεύς
Συγγραφέας
Ο Άρατος ο Σολεύς ήταν Αλεξανδρινός ποιητής που έζησε στο διάστημα 305 - 240 π.Χ. Καταγόταν από τους Σόλους της Κιλικίας ή, σύμφωνα με άλλους από τη Ταρσό αλλά μάλλον εκεί έζησε για λίγο. Πατέρας του ήταν ο διαπρεπής τότε πολιτικός και στρατιωτικός Αθηνόδωρος. Μαθήτευσε κοντά στον Μενεκράτη στην Έφεσο (292 π.Χ.). Στη συνέχεια πήγε στη Κω και μαθήτευσε κοντά στον Φιλητά. Εκεί γνώρισε τον Θεόκριτο και άλλους ποιητές του καλούμενου βουκολικού κύκλου. Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα και έγινε μαθητής του περιπατητικού φιλόσοφου Πραξιφάνη, εκεί γνώρισε και τον Ζήνωνα τον στωικό φιλόσοφο και τον Μενέδημο τον ιδρυτή της Ερετριακής σχολής και τον Καλλίμαχο τον Κυρηναίο. Ο Άρατος ασχολήθηκε και με τα μαθηματικά και με την αστρονομία. Ο φιλόσοφος Ζήνων, όταν κλήθηκε ως διδάσκαλος από τον φιλότεχνο βασιλιά της Μακεδονίας Αντίγονο τον Γονατά αλλά λόγω γήρατος δεν μπορούσε να μεταβεί, έστειλε τον Άρατο με τους μαθητές του Περσαίη και Φιλονίδη (276 π.Χ.). Τότε ο Άρατος έγραψε, για τους γάμους του Αντιγόνου, το ποίημα "Ύμνος στον Πάνα" όπου εξυμνεί τη νίκη του Αντιγόνου κατά των Γαλατών στη μάχη της Λυσιμαχείας (277 π.Χ) κατά την οποία ο Παν επέφερε στους Γαλάτες «πανικό». Επίσης, εκτελώντας επιθυμία του Μακεδόνα βασιλιά, ο Άρατος έγραψε τα "Φαινόμενα", αστρονομικό και μετεωρολογικό ποίημα που προκάλεσε το θαυμασμό των συγχρόνων του. Μετά την αιφνίδια εισβολή του Πύρρος το 274 π.Χ. ο ποιητικός και φιλοσοφικός κύκλος της αυλής του Αντιγόνου διαλύθηκε και ο Άρατος πήγε στη Συρία στην αυλή του βασιλιά Αντίοχου Α' του Σωτήρα. Εκεί ο Άρατος εξέδωσε τα διορθωτικά σχόλια στην Οδύσσεια του Ομήρου. Μετά την αποκατάσταση στη Μακεδονία ο Βασιλιάς Αντίγονος κάλεσε τον Άρατο και αυτός επέστρεψε όπου και αργότερα πέθανε (245 π.Χ.).
[πηγή: Βικιπαίδεια, 24/2/2012]
Μελέαργος ο Γαδαρεύς
Συγγραφέας
Ο Μελέαγρος ήταν κυνικός φιλόσοφος και ποιητής. Γεννήθηκε στα Γάδαρα της Κοίλης Συρίας. Έζησε στην Τύρο και πέθανε το 60 π.Χ. στην Κώ. Έγινε ένδοξος με την περίφημη συλλογή του "Στέφανος". Ήταν έξοχος ερωτικός ποιητής, τραγούδησε το πάθος του για την Ηλιοδώρα, την τρυφερότητά του για την Ζηνοφίλα καθώς και τον έρωτά του για αρκετές ακόμα γυναίκες. Στον "Στέφανό" του περιέλαβε και 124 δικά του επιγράμματα. Η συλλογή του αυτή αποτέλεσε μιαν από τις σπουδαιότερες συνεισφορές στην "Παλατινή Ανθολογία".
Λαυρέας, Λαυρέας
Συγγραφέας
Ο Λαυρέας έζησε στη Ρώμη στο 60 π.Χ. Ήταν γραμματέας του Κικέρωνα.
Διοσκορίδης
Συγγραφέας
Ο Διοσκορίδης ή Διοσκουρίδης (3ος αι. π.Χ.) ήταν ο τελευταίος από τους μεγάλους επιγραμματοποιούς των Αλεξανδρινών χρόνων. Ως πιθανός τόπος καταγωγής του αναφέρεται η Ισσός. Ήταν μιμητής του Ασκληπιάδη και τα ποιήματά του είχαν τα πιο διαφορετικά θέματα. Ηρωϊκά, ερωτικά (από τα τολμηρότερα της "Παλατινής Ανθολογίας"), αφιερωμένα σε ποιητές, παιδεραστικά, και άλλα που μιλούσαν για απλούς ανθρώπους. Σαράντα από αυτά βρίσκονται συγκεντρωμένα στην "Παλατινή Ανθολογία" παρμένα από τον "Στέφανο" του Μελέαγρου.
Αλκαίος ο Μεσσήνιος
Συγγραφέας
Αλκαίος ο Μεσσήνιος. Ποιητής από τη Μεσσήνη, "ο πιο πολιτικοποιημένος από τους επιγραμματοποιούς της ελληνιστικής εποχής" κατά τον Φράνκο Μοντανάρι. Έζησε περί το 200 π.Χ. Στην Παλατινή σώζονται γύρω στα είκοσι επιγράμματά του, τα περισσότερα πολιτικού περιεχομένου. Σε ορισμένα από τα πρώτα ποιήματά του εγκωμιάζει τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο τον Ε΄ (221-179 π.Χ.), όπως στο IX 518: [...] "Χθων μεν δη και πόντος υπό σκήπτροισι Φιλίππου / δέδμηται· λοιπά δ' α προς Όλυμπον οδός (Στεριά και θάλασσα στο σκήπτρο υποτάχτηκαν του Φίλιππου / και μόνο η οδός που οδηγεί στον Όλυμπο απομένει)". Αργότερα όμως επιτέθηκε σφοδρότατα στον Μακεδόνα βασιλιά, που με τη φιλοδοξία του διευκόλυνε τη ρωμαϊκή επέκταση στην ελληνική Ανατολή. Σημειώνει σχετικά ο Άλμπιν Λέσκυ: "Όταν με το τέλος του 3. αιώνα ξεσηκώθηκε και πάλι η θέληση των Ελλήνων για την ελευθερία και η Αιτωλική συμπολιτεία με την Σπάρτη στο πλευρό της αντιμετώπισε την Μακεδονία στον συμμαχικό πόλεμο (220-217), αντήχησε ξανά στην επιγραμματοποιία το εγκώμιο των σπαρτιατικών ιδανικών, της καρτερίας στην μάχη και του ηρωισμού στον θάνατο. Ο Αλκαίος από την Μεσσήνη είναι ο εκπρόσωπος μιας, μάλιστα όχι μικρής ομάδας".
Διοκλής, Καρύστιος
Συγγραφέας
Ο Διοκλής από την Κάρυστο, έζησε κατά το 20 μ.Χ.
Αλφειός, Μυτιληναίος
Συγγραφέας
Ο Αλφειός ο Μυτιληναίος ήταν Έλληνας επιγραμματοποιός που έζησε την εποχή του Αυγούστου στην Ρώμη. Σώζονται περί τα δέκα επιγράμματά του στην "Παλατινή Ανθολογία".
[πηγή: Βικιπαίδεια, 24/2/2012]
Καλλίμαχος, Κυρηναίος
Συγγραφέας
Ο Καλλίμαχος ήταν αρχαίος ποιητής και επιγραμματοποιός (310-240 π.Χ.). Καταγόταν από μεγάλη οικογένεια της Κυρήνης που ανήγε την καταγωγή της στον μυθικό οικιστή της πόλης Βάττο. Μεγάλωσε και σπούδασε στην Αθήνα, αλλά πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του στην Αλεξάνδρεια εργαζόμενος στην αλεξανδρινή βιβλιοθήκη. Άκμασε την εποχή των Πτολεμαίων Φιλάδελφου και Ευεργέτη. Το σπουδαιότερο πεζό του έργο ήταν οι "Πίνακες των εν πάση παιδεία διαλαμψάντων και ών συνέγραψαν", ένας κατάλογος σε 120 βιβλία που περιλάμβανε όλα τα έργα όλων των συγγραφέων, ακόμα κι αυτά που δεν σώζονταν. Από το ποιητικό του έργο σώθηκαν έξι Ύμνοι, 64 επιγράμματα στην "Παλατινή Ανθολογία" από τον "Στέφανο" του Μελεάγρου και μερικά αποσπάσματα από άλλα έργα του. Τα σπουδαιότερα από αυτά ήταν ένα επύλλιο, η "Εκάλη", τα "Αίτια", που ήταν ποιήματα πάνω σε διάφορα θέματα και κατέληγαν στον περίφημο "Βόστρυχο της Βερενίκης", γνωστό κυρίως από την μετάφραση του Λατίνου ποιητή Κάτουλλου. Ένας από τους μαθητές του, και ισχυρός αντίζηλος και εχθρός του ήταν ο Απολλώνιος ο Ρόδιος, με τον οποίο φαίνεται ότι διαλλάχτηκε αργότερα, αφού μετά θάνατον οι τάφοι τους ήταν ο ένας δίπλα στον άλλο.
Αντίπατρος ο Σιδώνιος
Συγγραφέας
Ο Αντίπατρος ήταν Έλληνας συγγραφέας και ποιητής του 2ου αιώνα π.Χ.. Είναι γνώστος για την λίστα που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Ριανός, Κρης
Συγγραφέας
O Ριανός ο Κρής ήταν Έλληνας ποιητής και γραμματικός, κάτοικος της Κρήτης και φίλος του Ερατοσθένη (275 π.Χ.-195 π.Χ.).
Ασκληπιάδης ο Σάμιος
Συγγραφέας
Ο Ασκληπιάδης ο Σάμιος ήταν αρχαίος Έλληνας επιγραμματοποιός που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. στην Αλεξάνδρεια. Σώζονται περί τα 50 επιγράμματα του Ασκληπιάδη στην "Παλατινή Ανθολογία". Τα περισσότερα από αυτά είναι γοητευτικές εκμυστηρεύσεις, στις οποίες ο ποιητής αποκαλύπτει τις ερωτικές του θλίψεις, κλπ.. Ο Ασκληπιάδης υπήρξε φίλος και ίσως και δάσκαλος του Θεοκρίτου. Θεωρείται από τους σπουδαιότερους Αλεξανδρινούς ποιητές.
