Όσα έγραφε ο Ιωάννης Καλφόγλους το 1899, πριν από εκατόν εννέα χρόνια, για την πατρίδα στην "Ιστορική γεωγραφία της Μικράς Ασίας" (σε καραμανλήδικα, την ιδιότυπη γραφή των Ελλήνων του εσωτερικού στη Μικράς Ασίας) παραμένουν ακόμη και σήμερα σωστά. Πόσοι ξέρουν την ιστορία των πατρίδων των Ελλήνων, της Κωνσταντινούπολης, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας και του Πόντου; Πόσοι, ακόμα και γόνοι προσφύγων, έχουν επισκεφθεί τις χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες; Οι περισσότεροι απλώς τραγουδάμε και χορεύουμε μικρασιατικά τραγούδια, όπως το δημοφιλές "Ο πατέρας μου ο Μπάμπης ήρθε από τη Σμύρνη το '22". Ο δικός μου παππούς ο Λάζαρος ήρθε από το Καρς... Μαζί με τους άγνωστους σε πολλούς Καρσλήδες Πόντιους έφτασε στην Καλαμαριά, κι από εκεί στις όχθες του Αγγίτη έφτιαξαν ένα νέο χωριό, το Σταθμό Αγγίστας -ένα από τα χιλιάδες προσφυγικά χωριά της Ελλάδας. Κουβαλούσε λίγα ρούχα και δύο εικόνες του πατέρα του Ηλία από τους Αγίους Τόπους... [...] Γιατί τελικά, ποιο είναι το νόημα της ενασχόλησής μας με την Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, εάν εξαντλούμαστε σε μια εχθρότητα για τους εξ ανατολών γείτονές μας χωρίς να ξέρουμε πραγματικά τίποτα; Αλλά, ακόμα και όσοι επισκέπτονται συχνά τη Μικρά Ασία και την Πόλη ξεφεύγουν άραγε από την πεπατημένη των τυπικών ξεναγήσεων; Ας ξεφύγουμε λοιπόν από τα στερεότυπα και ας ταξιδέψουμε... Καλό ταξίδι σε όμορφες χώρες, χώρες ελληνικές! Οι φωτογραφίες του λευκώματος προέρχονται από τα έξι ταξίδια μου στα παράλια της Μικράς Ασίας, την ανατολική Τουρκία, τον Πόντο και την Κωνσταντινούπολη (2000-2002). Το αρχειακό υλικό προέρχεται από τη συλλογή μου. Όμως το αποτέλεσμα είναι αρτιότερο γιατί συνέβαλαν πολλοί ακόμα: Οι συνάδελφοί μου Βαγγέλης Παπαθανασίου, με τις φωτογραφίες του από τις Σαράντα Εκκλησιές (2006), Νίκος Τουτός, με τις φωτογραφίες από την Καππαδοκία (2002), Βασίλης Αγιαννίδης, με τις φωτογραφίες από την Έφεσο (2003), η Δήμητρα Καδόγλου-Αμανατίδου, που μου παραχώρησε το πιστοποιητικό γάμου από την
Περίληψη
Όσα έγραφε ο Ιωάννης Καλφόγλους το 1899, πριν από εκατόν εννέα χρόνια, για την πατρίδα στην "Ιστορική γεωγραφία της Μικράς Ασίας" (σε καραμανλήδικα, την ιδιότυπη γραφή των Ελλήνων του εσωτερικού στη Μικράς Ασίας) παραμένουν ακόμη και σήμερα σωστά. Πόσοι ξέρουν την ιστορία των πατρίδων των Ελλήνων, της Κωνσταντινούπολης, της Ανατολικής Θράκης, της Μικρασίας και του Πόντου; Πόσοι, ακόμα και γόνοι προσφύγων, έχουν επισκεφθεί τις χαμένες ή αλησμόνητες πατρίδες; Οι περισσότεροι απλώς τραγουδάμε και χορεύουμε μικρασιατικά τραγούδια, όπως το δημοφιλές "Ο πατέρας μου ο Μπάμπης ήρθε από τη Σμύρνη το '22". Ο δικός μου παππούς ο Λάζαρος ήρθε από το Καρς... Μαζί με τους άγνωστους σε πολλούς Καρσλήδες Πόντιους έφτασε στην Καλαμαριά, κι από εκεί στις όχθες του Αγγίτη έφτιαξαν ένα νέο χωριό, το Σταθμό Αγγίστας -ένα από τα χιλιάδες προσφυγικά χωριά της Ελλάδας. Κουβαλούσε λίγα ρούχα και δύο εικόνες του πατέρα του Ηλία από τους Αγίους Τόπους... [...] Γιατί τελικά, ποιο είναι το νόημα της ενασχόλησής μας με την Κωνσταντινούπολη, την Ανατολική Θράκη, τη Μικρά Ασία και τον Πόντο, εάν εξαντλούμαστε σε μια εχθρότητα για τους εξ ανατολών γείτονές μας χωρίς να ξέρουμε πραγματικά τίποτα; Αλλά, ακόμα και όσοι επισκέπτονται συχνά τη Μικρά Ασία και την Πόλη ξεφεύγουν άραγε από την πεπατημένη των τυπικών ξεναγήσεων; Ας ξεφύγουμε λοιπόν από τα στερεότυπα και ας ταξιδέψουμε... Καλό ταξίδι σε όμορφες χώρες, χώρες ελληνικές! Οι φωτογραφίες του λευκώματος προέρχονται από τα έξι ταξίδια μου στα παράλια της Μικράς Ασίας, την ανατολική Τουρκία, τον Πόντο και την Κωνσταντινούπολη (2000-2002). Το αρχειακό υλικό προέρχεται από τη συλλογή μου. Όμως το αποτέλεσμα είναι αρτιότερο γιατί συνέβαλαν πολλοί ακόμα: Οι συνάδελφοί μου Βαγγέλης Παπαθανασίου, με τις φωτογραφίες του από τις Σαράντα Εκκλησιές (2006), Νίκος Τουτός, με τις φωτογραφίες από την Καππαδοκία (2002), Βασίλης Αγιαννίδης, με τις φωτογραφίες από την Έφεσο (2003), η Δήμητρα Καδόγλου-Αμανατίδου, που μου παραχώρησε το πιστοποιητικό γάμου από την
Ο Παύλος Παλαιολόγος έγραφε το χρονογράφημα του "Βήματος".
Deschamps, Gaston
Συγγραφέας
Ο Gaston Deschamps (Γκαστόν Ντεσάν) γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου του 1861 στη μικρή γαλλική πόλη Μελ. Μετά τις σπουδές του στην Ecole Normale Superieure, διορίστηκε στη Γαλλική Σχολή Αθηνών, όπου εργάστηκε από το 1885 έως το 1888 και συμμετείχε σε αρχαιολογικές αποστολές στη Μικρά Ασία, την Αμοργό και την κοιλάδα του Σπερχειού. Όταν επέστρεψε στη Γαλλία, δίδαξε στο College de France, εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Journal des Debats και Le Temps, ενώ τον Νοέμβριο του 1919 εξελέγη βουλευτής. Διατέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας και Καλών Τεχνών και ήταν από τους ιδρυτές της Societe des Conferences. Για το βιβλίο "Η Ελλάδα σήμερα" βραβεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία. Πέθανε στο Παρίσι το 1931.
Από τα έργα του αναφέρουμε:
- "La Grece d' aujourd' hui" (1892), βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας
- "La vie et les livres" (1894-1897, συλλογή άρθρων)
- "Chemin fleuri" (1896, μυθιστόρημα)
- "Marivaux" (1897)
- "Le malaise de la democratie" (1899)
- "L' hellenisme en Turquie d' Asie" (διάλεξη που δόθηκε στις 27.1.1907 στο Παρίσι· δημοσιεύθηκε σε τόμο-συλλογή διαλέξεων με τίτλο "La Grece", που εκδόθηκε από τη "Ligue Francaise pour la Defense des Droits de l'Hellenisme", το 1908)
- "L' effort grec" (1919)
κ.ά.
Georgelin, Herve
Συγγραφέας
Ο Herve Georgelin, διδάκτωρ Ιστορίας και πολιτισμών του Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, πρώην ερευνητής στην έδρα Ζαν Μονέ του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, είναι μέλος του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα για το τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κόντογλου, Φώτης, 1895-1965
Συγγραφέας
Γεννημένος στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1895, ο Κόντογλου αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους και πνευματικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Νέος ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου γνώρισε και σπούδασε τη "δυτική" λεγόμενη ζωγραφική, αλλά τελικά αφιερώθηκε στη βυζαντινή τέχνη και ιδιαίτερα στην αγιογραφία, που γνώρισε σε βάθος όταν επισκέφθηκε το Άγιον Όρος, το 1923. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στη συνοικία Κυπριάδου, σ' ένα σπίτι που διατηρείται σήμερα ως μνημείο από την κόρη του και τον γαμπρό του. Φιλοτέχνησε πολλές φορητές εικόνες, εικονογράφησε εκκλησίες της Αθήνας, που σήμερα θεωρούνται μνημεία της βυζαντινής αγιογράφησης, συντήρησε τις τοιχογραφίες του Μυστρά, εξέδωσε το βιβλίο "'Εκφρασις της Ορθόδοξης Αγιογραφίας", έργο ιστορικής σημασίας για τη διατήρηση της βυζαντινής αγιογραφίας, ενώ ανάμεσα στις σημαντικότερες δημιουργίες του συγκαταλέγονται η διακόσμηση μιας αίθουσας του Δημαρχείου Αθηνών και οι τοιχογραφίες του σπιτιού του με την τεχνοτροπία του fresco. Κοντά του μαθήτευσαν μεγάλοι Έλληνες ζωγράφοι, όπως ο Τσαρούχης και ο Εγγονόπουλος. Τα έργα του, που έχουν εκτεθεί σε μεγάλες εκθέσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού, βρίσκονται σήμερα σε μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές. Παράλληλα, ο Κόντογλου υπήρξε προικισμένος συγγραφέας, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και της ελληνικής παράδοσης, λάτρης της ελληνικής φύσης και μέγας Θαλασσογράφος. Αυτά τα θέματα πραγματεύεται στα βιβλία του και σε πάνω από τρεις χιλιάδες άρθρα του, δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά. Με ζέση, γνώση, δυνατό λόγο, μα πάνω απ' όλα με μεγάλη καρδιά. Για το σύνολο της προσφοράς του στα ελληνικά γράμματα και την τέχνη βραβεύτηκε από το κράτος και την Ακαδημία Αθηνών. Πέθανε το 1965 στην Αθήνα.
Σεφέρης, Γιώργος
Συγγραφέας
Ο Γιώργος Σεφέρης (πραγματικό όνομα Γιώργος Σεφεριάδης, 1900-1971) γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου ή στις 13 Μαρτίου του 1900 στην Σμύρνη της Μικράς Ασίας και ήταν γιος του Στυλιανού και της Δέσπως Σεφεριάδη (το γένος Τενεκίδη). Ο Στυλιανός Σεφεριάδης υπήρξε διακεκριμένος ακαδημαϊκός και καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας (με πλουσιότατο επιστημονικό έργο) και διπλωμάτης. Την αγάπη του για τη λογοτεχνία θα την μεταδώσει και στα τρία του παιδιά, Γιώργο, Άγγελο και Ιωάννα (μετέπειτα σύζυγο του Κωνσταντίνου Τσάτσου), τα οποία και θα ασχοληθούν με αυτήν. Το 1914, με την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στην Αθήνα όπου ο Σεφέρης τελειώνει το Γυμνάσιο το 1917. Κατόπιν θα μεταβεί στο Παρίσι όπου και θα σπουδάσει Νομικά ως το 1924. Ήδη όμως από το 1918 θα εκδηλωθεί η αγάπη του για την ποίηση και θα αρχίσει να γράφει στίχους. Στα χρόνια των σπουδών του, όντας στο εξωτερικό, έχει την ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι θα τον βρει και η Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη του. Το 1926 ο Γιώργος Σεφέρης θα αρχίσει την διπλωματική του σταδιοδρομία, διοριζόμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών ως ακόλουθος. Μέχρι το 1962 που συνταξιοδοτείται θα υπηρετήσει ως υποπρόξενος και πρόξενος στο Λονδίνο (1931-1934), στην Κορυτσά της Αλβανίας (1936-1938), ως σύμβουλος τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ακολουθήσει την ελληνική Κυβέρνηση στην Κρήτη, την Αίγυπτο, την Νότια Αφρική και την νότια Ιταλία, και μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα όπου και μένει μέχρι το 1948. Κατόπιν διορίζεται σύμβουλος στις ελληνικές πρεσβείες στην Άγκυρα και το Λονδίνο, αργότερα πρέσβης στο Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και το Ιράκ, και τελικά στο Λονδίνο (1957-1962). Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αφότου αποσύρεται από τη διπλωματική του σταδιοδρομία, αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στο λογοτεχνικό του έργο, μέχρι το θάνατό του, το 1971. Η κηδεία του, εν μέσω της δικτατορίας και κατόπιν της Δήλωσής του το 1969, προσέλαβε τον χαρακτήρα εκδήλωσης εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών.
Το πρώτο έργο του Γιώργου Σεφέρη είναι η συλλογή "Στροφή" που δημοσιεύτηκε το 1931. Η συλλογή του αυτή δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις, καθώς έφερνε έναν αέρα ανανέωσης στην ελληνική ποίηση. Ακολούθησαν η "Στέρνα" (1932) και το "Μυθιστόρημα" (1935). Ένα χρόνο μετά γράφει την "Γυμνοπαιδία", και το 1938 απαντώντας στο δοκίμιο του Κωνσταντίνου Τσάτσου δημοσιεύει το "Διάλογος πάνω στην ποίηση". Το 1940 δημοσιεύονται το "Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937", και το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄" τα οποία περιέχουν σημαντικά ποιήματα, όπως τα ποιήματα "του κ. Στράτη θαλασσινού" και "Ο Βασιλιάς της Ασίνης" καθώς επίσης και μία συλλογή των ως τότε δημοσιευμένων έργων του με τίτλο "Ποιήματα". Το 1944 δημοσιεύεται το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" το οποίο γράφτηκε στην Αίγυπτο και την Νότια Αφρική, όπου ο Σεφέρης ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" ακολουθούν η τριμερής "Κίχλη", (1947) που από πολλούς θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γιώργου Σεφέρη, και η συλλογή "..Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν" η οποία κυκλοφόρησε το 1955, εν μέσω του Κυπριακού Αγώνα, και αργότερα μετονομάστηκε σε "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄". Το 1950 δημοσιεύτηκε η συλλογή "Ποιήματα 1924-1946", που είναι μια εμπλουτισμένη έκδοση της πρώτης συλλογής των έργων του ("Ποιήματα Ι"). Η τελευταία συλλογή που τύπωσε ο Γιώργος Σεφέρης όσο ζούσε και η οποία δημοσιεύτηκε 11 χρόνια μετά το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" είναι τα "Τρία Κρυφά Ποιήματα" (1966). Το κύκνειο άσμα του ποιητή είναι το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄", το οποίο εκδόθηκε το 1976, με επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τις περισσότερες εκδόσεις έργων του ποιητή. Εκτός από το ποιητικό έργο, ο Σεφέρης έχει κάνει αξιολογότατες μεταφράσεις, όπως την "Έρημη Χώρα" (1936)
Κοροβίνης, Θωμάς, 1953-
Συγγραφέας
Ο Θωμάς Κοροβίνης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Από το 1988 έως το 1996 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1995 μέχρι και το 1999 εργάστηκε ως παραγωγός και επιμελητής ραδιοφωνικών εκπομπών στον 9,58 FM της Θεσσαλονίκης. Έγραψε τα βιβλία: "Τουρκικές παροιμίες", "Κανάλ ντ' Αμούρ", "Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου", "Φαχισέ Τσίκα", "Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες", "Κωνσταντινούπολη, λογοτεχνική ανθολογία: Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη", "Ο Μάρκος στο χαρέμι", "Το χτικιό της Άνω Τούμπας", "Οι ασίκηδες", "Οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας", "Όμορφη νύχτα", "Σμύρνη: μια πόλη στη λογοτεχνία", "Ο γύρος του θανάτου", "Το αγγελόκρουσμα", κ.ά. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί. Το 2011 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", με θέμα την υπόθεση του "Δράκου του Σέιχ-Σου", Αριστείδη Παγκρατίδη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι επίσης συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών. Έχει συνεργαστεί με τα συγκροτήματα "Βόσπορος", "Εν χορδαίς" και "Λωξάντρα". Το 2002 δημιούργησε, μαζί με την Τουρκάλα ερμηνεύτρια Ντιλέκ Κοτς, το συγκρότημα παραδοσιακής ελληνικής και τουρκικής μουσικής "Ανατολίτικος Σεβντάς". Δισκογραφία (σύνθεση-ερμηνεία): "Από έβενο κι αχάτη", "Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν", "Τακίμια", "Το κελί", και συμμετοχή ως στιχουργός σε δίσκους των Νίκου Παπάζογλου, Λιζέτας Καλημέρη, Χρήστου Τσιαμούλη, Βούλας Σαββίδη, Ελένης Βιτάλη, Δημήτρη Κοντογιάννη, κ.ά. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. Από το 2009, στις αρχές του καλοκαιριού, οργανώνει στο κτήμα του στα Λεχώνια Πηλίου μια βραδιά πανελλήνιας συνάντησης συγγραφέων και αναγνωστών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με τη συμμετοχή μουσικών συγκροτημάτων.
Κοροβίνης, Θωμάς, 1953-
Συγγραφέας
Ο Θωμάς Κοροβίνης γεννήθηκε το 1953 στη Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης. Φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Από το 1988 έως το 1996 έζησε στην Κωνσταντινούπολη, υπηρετώντας στο Ζάππειο και το Κεντρικό Παρθεναγωγείο της. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά. Από το 1995 μέχρι και το 1999 εργάστηκε ως παραγωγός και επιμελητής ραδιοφωνικών εκπομπών στον 9,58 FM της Θεσσαλονίκης. Έγραψε τα βιβλία: "Τουρκικές παροιμίες", "Κανάλ ντ' Αμούρ", "Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου", "Φαχισέ Τσίκα", "Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες", "Κωνσταντινούπολη, λογοτεχνική ανθολογία: Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη", "Ο Μάρκος στο χαρέμι", "Το χτικιό της Άνω Τούμπας", "Οι ασίκηδες", "Οι ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας", "Όμορφη νύχτα", "Σμύρνη: μια πόλη στη λογοτεχνία", "Ο γύρος του θανάτου", "Το αγγελόκρουσμα", κ.ά. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί. Το 2011 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", με θέμα την υπόθεση του "Δράκου του Σέιχ-Σου", Αριστείδη Παγκρατίδη. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Είναι επίσης συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών. Έχει συνεργαστεί με τα συγκροτήματα "Βόσπορος", "Εν χορδαίς" και "Λωξάντρα". Το 2002 δημιούργησε, μαζί με την Τουρκάλα ερμηνεύτρια Ντιλέκ Κοτς, το συγκρότημα παραδοσιακής ελληνικής και τουρκικής μουσικής "Ανατολίτικος Σεβντάς". Δισκογραφία (σύνθεση-ερμηνεία): "Από έβενο κι αχάτη", "Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν", "Τακίμια", "Το κελί", και συμμετοχή ως στιχουργός σε δίσκους των Νίκου Παπάζογλου, Λιζέτας Καλημέρη, Χρήστου Τσιαμούλη, Βούλας Σαββίδη, Ελένης Βιτάλη, Δημήτρη Κοντογιάννη, κ.ά. Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού. Από το 2009, στις αρχές του καλοκαιριού, οργανώνει στο κτήμα του στα Λεχώνια Πηλίου μια βραδιά πανελλήνιας συνάντησης συγγραφέων και αναγνωστών της νεοελληνικής λογοτεχνίας, με τη συμμετοχή μουσικών συγκροτημάτων.
