"Όπως ο ναύτης στα ξάρτια γλίστρησε πάνω στον τροπικό του Καρκίνου και στον τροπικό του Αιγόκερω κι ήταν πολύ φυσικό που δεν μπορούσε να σταματήσει μπροστά μας στο ύψος ανθρώπου αλλά μας κοίταζε όλους από το ύψος της πυγολαμπίδας ή από το ύψος του πεύκου παίρνοντας βαθιά την ανάσα του στη δροσιά των άστρων ή στη σκόνη της γης. Τον περιστοίχιζαν γυμνές γυναίκες με μπρούντζινα φύλλα αραποσυκιάς σβησμένοι φανοστάτες ανεμίζοντας τους κηλιδωμένους επιδέσμους της μεγάλης πολιτείας ασύμμετρα κορμιά γεννοβολώντας κενταύρους και αμαζόνες σαν άγγιζαν τα μαλλιά τους το Γαλαξία".
(Γιώργος Σεφέρης, απόσπασμα από το ποίημα Les Anges sont blancs, αφιερωμένο στον Χένρι Μίλερ)
Διαβάστε και πάλι, και ξανά, κι ακόμα μια φορά τον Τροπικό του Καρκίνου και αφεθείτε στη δίνη ενός έργου που επηρέασε καταλυτικά τη λογοτεχνία αλλά και την ίδια τη ζωή - γιατί αν αξίζουν κάποια βιβλία είναι επειδή μας ωθούν να σκεφτούμε και να δράσουμε, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να μιλήσουμε και να αγγίξουμε αλλιώτικα, πιο όμορφα, πιο γόνιμα, πιο παθιασμένα και πιο έλλογα απ' ότι πριν από την ανάγνωσή τους. (Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περίληψη
"Όπως ο ναύτης στα ξάρτια γλίστρησε πάνω στον τροπικό του Καρκίνου και στον τροπικό του Αιγόκερω κι ήταν πολύ φυσικό που δεν μπορούσε να σταματήσει μπροστά μας στο ύψος ανθρώπου αλλά μας κοίταζε όλους από το ύψος της πυγολαμπίδας ή από το ύψος του πεύκου παίρνοντας βαθιά την ανάσα του στη δροσιά των άστρων ή στη σκόνη της γης. Τον περιστοίχιζαν γυμνές γυναίκες με μπρούντζινα φύλλα αραποσυκιάς σβησμένοι φανοστάτες ανεμίζοντας τους κηλιδωμένους επιδέσμους της μεγάλης πολιτείας ασύμμετρα κορμιά γεννοβολώντας κενταύρους και αμαζόνες σαν άγγιζαν τα μαλλιά τους το Γαλαξία".
(Γιώργος Σεφέρης, απόσπασμα από το ποίημα Les Anges sont blancs, αφιερωμένο στον Χένρι Μίλερ)
Διαβάστε και πάλι, και ξανά, κι ακόμα μια φορά τον Τροπικό του Καρκίνου και αφεθείτε στη δίνη ενός έργου που επηρέασε καταλυτικά τη λογοτεχνία αλλά και την ίδια τη ζωή - γιατί αν αξίζουν κάποια βιβλία είναι επειδή μας ωθούν να σκεφτούμε και να δράσουμε, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να μιλήσουμε και να αγγίξουμε αλλιώτικα, πιο όμορφα, πιο γόνιμα, πιο παθιασμένα και πιο έλλογα απ' ότι πριν από την ανάγνωσή τους. (Γιώργος Ίκαρος Μπαμπασάκης, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Miller, Henry
Eκδότης
Μεταίχμιο
ISBN
9789605661076
Κωδικός Ευριπίδη 010200042138
Έτος κυκλοφορίας 2013
Σελίδες 440
Διαστάσεις
Βάρος 350 gr
Miller, Henry
Συγγραφέας
Ο συγγραφέας Henry Miller γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1891 στη Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του Heinrich Miller ήταν ράφτης. Η μητέρα του Louise Nieting Miller ποτέ δεν έδειξε ιδιαίτερη στοργή προς το γιο της και συνήθιζε να χτυπάει τα παιδιά της, συμπεριλαμβανομένης και της αδελφής του Miller, η οποία είχε νοητική στέρηση. Στο σχολείο, ο Miller ήταν πολύ καλός μαθητής. Στα 17 του επισκέφτηκε για πρώτη φορά οίκο ανοχής και κόλλησε βλεννόρροια. Ο Miller ήταν από τη φύση του επαναστάτης. Έλεγε "Από τα 5 ως τα 10 ήταν τα σημαντικότερα χρόνια της ζωής μου. Έζησα στους δρόμους και απόκτησα το πνεύμα του τυπικού Αμερικανού γκάνγκστερ". Με τα χρήματα που ο πατέρας του, τού έδωσε για τις σπουδές του στο κολέγιο, ο Miller ταξίδεψε στα Νοτιοδυτικά και στην Αλάσκα. Όταν επέστρεψε, πήγε να εργαστεί στο ραφείο του πατέρα του, αλλά έφυγε αφού προσπάθησε να οργανώσει σε συνδικάτο τους εργάτες. Ανοίγει ένα "speak easy" στο Greenwich Village, αλλά και αυτό αποδείχτηκε αποτυχία. Το 1917 ο Miller παντρεύτηκε την Beatrice Sylvas Wickens, ερασιτέχνη πιανίστρια, και έγινε πατέρας. Επίσης είχε μία σύντομη σχέση με την πεθερά του. Από το 1920 ως το 1924, ο Miller εργάστηκε στη Western Union Telegraph Company. Εγκατέλειψε την οικογένειά του και πήγε να ζήσει με την June Mansfield Smith, χορεύτρια στο Broadway, η οποία ενθάρρυνε τις λογοτεχνικές φιλοδοξίες του. Η σχέση τους ενέπνευσε στον Miller τα πρώτα του αφηγήματα "Moloch" και "Crazy Cock". Το δεύτερο δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του (1991). Ο Miller δεν ξεκίνησε να γράφει σοβαρά πριν τα σαράντα του, αν και είχε δημοσιεύσει δοκίμια και διηγήματα σ' ένα περιοδικό στο τέλος της δεκαετίας του 1910. Το "Clipped Wings" ("Ψαλιδισμένα φτερά"), που το έγραψε το 1922, απορρίφθηκε από τον εκδοτικό οίκο Macmillan. Η June εργαζόταν περιστασιακά σαν σερβιτόρα, αλλά ο ανέμελος τρόπος ζωής της, που αρχικά είχε γοητεύσει τον Miller, τον έκανε δυστυχισμένο. Το 1930 μετακόμισε στη Γαλλία, όπου σύντομα έμεινε απένταρος. Γνώρισε τον Αυστριακό συγγραφέα Alfred Perles, που πλήρωνε το ενοίκιο και τους λογαριασμούς του και την Anais Nin, που μπήκε στη ζωή του το 1931 και τον στήριξε. Το φθινόπωρο της δεύτερης χρονιάς του στο Παρίσι, έγραψε: "Δεν έχω καθόλου χρήματα, κανένα πόρο, καμία ελπίδα. Είμαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη γη". Τα πρώτα βιβλία του Miller ("Τροπικός του Καρκίνου", 1934, "Μαύρη άνοιξη", 1936, "Τροπικός του Αιγόκερω", 1939), εκδόθηκαν αποκλειστικά από τον εκδοτικό οίκο Obelisk Press, που είχε ιδρύσει ο Jack Kahane, ο οποίος έγραφε ερωτικές νουβέλες με τα ψευδώνυμα Cecil Barr και Basil Carr. Τα βιβλία αυτά απαγορεύτηκαν ως πορνογραφικά στις ΗΠΑ και δεν κυκλοφόρησαν παρά τη δεκαετία του 1960, ύστερα από μακρόχρονες δικαστικές διαμάχες.
Όσο ήταν στο Παρίσι, έγραψε για τις μποέμ εμπειρίες του στον "Τροπικό του Καρκίνου" (1934), για το οποίο είπε: "Αυτό δεν είναι ένα βιβλίο, με τη συνήθη έννοια της λέξης. Όχι, αυτό είναι μία παρατεταμένη προσβολή, ένα φτύσιμο στο πρόσωπο της τέχνης, μία κλωτσιά στον πισινό του Θεού, του ανθρώπου, της μοίρας, του χρόνου, της αγάπης, της ομορφιάς... όπου θέλετε. Θα σας τραγουδήσω, ίσως λίγο φάλτσα, αλλά θα τραγουδήσω". Το βιβλίο αμέσως απαγορεύτηκε στις Η.Π.Α. για την αισχρότητά του και το γραφικό ερωτικό του περιεχόμενο. Το 1964, το Ανώτατο Δικαστήριο τελικά αποφάσισε ότι ο "Τροπικός του Καρκίνου" δεν μπορούσε πλέον να απαγορευτεί. Είχε ήδη πουλήσει δύο εκατομμύρια αντίτυπα. Εν τω μεταξύ, η τριγωνική σχέση Miller, June και Nin αποτέλεσε τη βάση για αρκετά από τα ημερολόγια της Nin και για την ταινία "Henry and June" (1990). Όταν ο Άγγλος συγγραφέας George Orwell ταξίδεψε στην Ισπανία ως ανταποκριτής για τον Ισπανικό εμφύλιο, σταμάτησε στο Παρίσι και συνάντησε τον Miller, ο οποίος του είπε ότι ήταν ειρηνιστής. Τα σημαντικότερα έργα του συγγραφέα αυτή την περίοδο περιλαμβάνουν το "Black Spring" ("Μαύρη άνοιξη") (1936), το οποίο βασίστηκε στις παιδικές του εμπειρίες στο Brooklyn, και το "The Colossus of Maroussi" ("Ο κολοσσός του Μαρουσιού") (1941), το οποίο εμπνεύ
