"Δοκίμασε να γράψεις ένα μυθιστόρημα για ν' αναμετρήσεις τις δυνάμεις σου", γράφει ο Σεφέρης στις "Μέρες Α΄" τον Σεπτέμβρη του 1925. Άρχισε τις "Έξι Νύχτες" τον ίδιο χρόνο και σταμάτησε το 1928. Στο βιωματικό αυτό μυθιστόρημα η παρέα που πρωταγωνιστεί ανεβαίνει τις Νύχτες της Πανσελήνου στον Ιερό Βράχο. Το βιβλίο μιλάει για ανάγκη για φιλία. Για έρωτα και συνενοχή. Για έρωτα και εξομολόγηση. Για έρωτα λουσμένο στην Πανσέληνο. Με ολόγυρα μια Ελλάδα αφανισμένη, με ανοιχτές ακόμα κατάσαρκα τις πληγές της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Εθνικού Διχασμού. Το μυθιστόρημα του Σεφέρη απηχεί καταστάσεις πολύ κοντά στη διαδρομή και στις ανησυχίες του ίδιου και της πραγματικής του παρέας. Προβλήματα προσαρμογής στην Ελλάδα και στην ερωτική ζωτικότητα αγοριών και κοριτσιών που έζησαν στο εξωτερικό την "ξέφρενη δεκαετία του '20" (όπως ο Σεφέρης) και επέστρεψαν σε μια πατρίδα γκρίζα, σε μόνιμη κοινωνική και πολιτική κρίση. Στη φιλμική διασκευή τίποτα δεν έχει διαφοροποιηθεί από την πρώτη ύλη που αποτελεί το πρωτότυπο. Στο οποίο άλλωστε το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο είναι έκδηλο. Και ακόμα περισσότερο είναι γνωστό το πάθος του για τη φωτογραφία. Δεν τοποθέτησε τυχαία στην προμετωπίδα του βιβλίου του τον στίχο του Δάντη "Μεταχειρίζομαι τους ίσκιους σαν πράγμα στερεό". Το ίδιο δεν κάνει και ο κινηματογράφος;
Περίληψη
"Δοκίμασε να γράψεις ένα μυθιστόρημα για ν' αναμετρήσεις τις δυνάμεις σου", γράφει ο Σεφέρης στις "Μέρες Α΄" τον Σεπτέμβρη του 1925. Άρχισε τις "Έξι Νύχτες" τον ίδιο χρόνο και σταμάτησε το 1928. Στο βιωματικό αυτό μυθιστόρημα η παρέα που πρωταγωνιστεί ανεβαίνει τις Νύχτες της Πανσελήνου στον Ιερό Βράχο. Το βιβλίο μιλάει για ανάγκη για φιλία. Για έρωτα και συνενοχή. Για έρωτα και εξομολόγηση. Για έρωτα λουσμένο στην Πανσέληνο. Με ολόγυρα μια Ελλάδα αφανισμένη, με ανοιχτές ακόμα κατάσαρκα τις πληγές της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Εθνικού Διχασμού. Το μυθιστόρημα του Σεφέρη απηχεί καταστάσεις πολύ κοντά στη διαδρομή και στις ανησυχίες του ίδιου και της πραγματικής του παρέας. Προβλήματα προσαρμογής στην Ελλάδα και στην ερωτική ζωτικότητα αγοριών και κοριτσιών που έζησαν στο εξωτερικό την "ξέφρενη δεκαετία του '20" (όπως ο Σεφέρης) και επέστρεψαν σε μια πατρίδα γκρίζα, σε μόνιμη κοινωνική και πολιτική κρίση. Στη φιλμική διασκευή τίποτα δεν έχει διαφοροποιηθεί από την πρώτη ύλη που αποτελεί το πρωτότυπο. Στο οποίο άλλωστε το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο είναι έκδηλο. Και ακόμα περισσότερο είναι γνωστό το πάθος του για τη φωτογραφία. Δεν τοποθέτησε τυχαία στην προμετωπίδα του βιβλίου του τον στίχο του Δάντη "Μεταχειρίζομαι τους ίσκιους σαν πράγμα στερεό". Το ίδιο δεν κάνει και ο κινηματογράφος;
Ο Ροβήρος Μανθούλης σπούδασε αρχικά Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο, έπειτα Κινηματογράφο και Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Σύρακιουζ της Νέας Υόρκης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 συνεργά-στηκε με το ΕΪΡ στη μετάφραση και τη διασκευή έργων του αμερικάνικου δραματολογίου για το "Θέατρο της Τετάρτης". Από το 1956 και για μια δεκαετία περίπου ήταν καθηγητής και Διευθυντής Σπουδών στις Σχολές Κινηματογράφου Ιωαννίδη και Σταυράκου. Το 1957 προσελήφθη στο Υπουργείο Τύπου με σκοπό την οργάνωση Τμήματος Ντοκιμαντέρ. Το 1958 με πρωτοβουλία του ίδρυσε μαζί με τους Ηρακλή Παπαδάκη, Ρούσο Κούνδουρο, Φώτη Μεσθεναίο, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο την Ομάδα των 5, ένα κίνημα του δημιουργικού ντοκιμαντέρ στον ελληνικό χώρο. Τον ίδιο χρόνο ανέβασε το θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαρόγιαν "Η καρδιά μου εκεί πάνω στα ψηλά" στο Θέατρο Αθηνών και στο Φεστιβάλ της Λευκάδας. Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Κινηματογράφος - Θέατρο", που διηύθυνε ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος. Δραστηριοποιήθηκε για την ανάπτυξη των κινηματογραφικών λεσχών στην Ελλάδα. Ως Γενικός Διευθυντής Προγράμματος της Ελληνικής Τηλεόρασης ανέλαβε τη μετατροπή του σε ΕΡΤ (1975) και της ΥΕΝΕΔ σε ΕΡΤ2 (1982). Έχει σκηνοθετήσει τις βραβευμένες ταινίες "Πρόσωπο με Πρόσωπο", "Ψηλά το χέρια", "Χίτλερ", "Μπλουζ με σφιγμένο δόντια", 'Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος" και την ελληνογαλλική συμπαραγωγή "Lilly' s Story" (Φεστιβάλ Βενετίας). Η πρώτη του συνεργασία με τη Γαλλική Τηλεόραση ήταν ως διευθυντής και βασικός σκηνοθέτης της σειράς ντοκιμαντέρ με τίτλο "Στην αφίσα του κόσμου", η οποία το 1969 βραβεύτηκε από την Ένωση των Γάλλων Κριτικών ως Η Καλύτερη Εκπομπή της Γαλλικής Τηλεόρασης. Για την Ευρωπαϊκή Τηλεόραση έχει γυρίσει 90 κοινωνιολογικά ντοκιμαντέρ, ταινίες μεγάλου μήκους, μιούζικαλ και την τηλεοπτική διασκευή των "Ακυβέρνητων πολιτειών" του Στρατή Τσίρκα, που είχε 50 αναμεταδόσεις από τη Γαλλική Τηλεόραση. Υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στο Παρίσι (1991 -2001 ).Έχει τιμηθεί για το σύνολο του έργου του στη Γαλλία με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων. Έχει μεταφράσει στα γαλλικά τον "Κύκλωπα" του Ευριπίδη και τα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Αυτός και το παντελόνι του", Οδυσσέα γύρισε σπίτι" για την Ελληνική Τριλογία: Ulysse, trios fois Ulysse (με συνεργασία, στους γαλλικούς διάλογους, της Ρεζίν Ασίλ-Φουλντ και της Εβλίν Γκιουιμαρά). Την "Τριλογία" σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο Θέατρο La Main d' Or στο Παρίσι. Επίσης μετέφρασε στα γαλλικά (με τη συνδρομή της ηθοποιού Εβλίν Γκιουιμαρά) και σκηνοθέτησε για το Φεστιβάλ της Αβινιόν την "Κοινή λογική" του Γιώργου Μανιώτη.
Μανθούλης, Ροβήρος Α.
Συγγραφέας
Ο Ροβήρος Μανθούλης σπούδασε αρχικά Πολιτικές Επιστήμες στην Πάντειο, έπειτα Κινηματογράφο και Θέατρο στο Πανεπιστήμιο Σύρακιουζ της Νέας Υόρκης. Στα μέσα της δεκαετίας του 1950 συνεργά-στηκε με το ΕΪΡ στη μετάφραση και τη διασκευή έργων του αμερικάνικου δραματολογίου για το "Θέατρο της Τετάρτης". Από το 1956 και για μια δεκαετία περίπου ήταν καθηγητής και Διευθυντής Σπουδών στις Σχολές Κινηματογράφου Ιωαννίδη και Σταυράκου. Το 1957 προσελήφθη στο Υπουργείο Τύπου με σκοπό την οργάνωση Τμήματος Ντοκιμαντέρ. Το 1958 με πρωτοβουλία του ίδρυσε μαζί με τους Ηρακλή Παπαδάκη, Ρούσο Κούνδουρο, Φώτη Μεσθεναίο, Γιάννη Μπακογιαννόπουλο την Ομάδα των 5, ένα κίνημα του δημιουργικού ντοκιμαντέρ στον ελληνικό χώρο. Τον ίδιο χρόνο ανέβασε το θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαρόγιαν "Η καρδιά μου εκεί πάνω στα ψηλά" στο Θέατρο Αθηνών και στο Φεστιβάλ της Λευκάδας. Συνεργάστηκε με το περιοδικό "Κινηματογράφος - Θέατρο", που διηύθυνε ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος. Δραστηριοποιήθηκε για την ανάπτυξη των κινηματογραφικών λεσχών στην Ελλάδα. Ως Γενικός Διευθυντής Προγράμματος της Ελληνικής Τηλεόρασης ανέλαβε τη μετατροπή του σε ΕΡΤ (1975) και της ΥΕΝΕΔ σε ΕΡΤ2 (1982). Έχει σκηνοθετήσει τις βραβευμένες ταινίες "Πρόσωπο με Πρόσωπο", "Ψηλά το χέρια", "Χίτλερ", "Μπλουζ με σφιγμένο δόντια", 'Ο ελληνικός εμφύλιος πόλεμος" και την ελληνογαλλική συμπαραγωγή "Lilly' s Story" (Φεστιβάλ Βενετίας). Η πρώτη του συνεργασία με τη Γαλλική Τηλεόραση ήταν ως διευθυντής και βασικός σκηνοθέτης της σειράς ντοκιμαντέρ με τίτλο "Στην αφίσα του κόσμου", η οποία το 1969 βραβεύτηκε από την Ένωση των Γάλλων Κριτικών ως Η Καλύτερη Εκπομπή της Γαλλικής Τηλεόρασης. Για την Ευρωπαϊκή Τηλεόραση έχει γυρίσει 90 κοινωνιολογικά ντοκιμαντέρ, ταινίες μεγάλου μήκους, μιούζικαλ και την τηλεοπτική διασκευή των "Ακυβέρνητων πολιτειών" του Στρατή Τσίρκα, που είχε 50 αναμεταδόσεις από τη Γαλλική Τηλεόραση. Υπήρξε πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στο Παρίσι (1991 -2001 ).Έχει τιμηθεί για το σύνολο του έργου του στη Γαλλία με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων. Έχει μεταφράσει στα γαλλικά τον "Κύκλωπα" του Ευριπίδη και τα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη "Αυτός και το παντελόνι του", Οδυσσέα γύρισε σπίτι" για την Ελληνική Τριλογία: Ulysse, trios fois Ulysse (με συνεργασία, στους γαλλικούς διάλογους, της Ρεζίν Ασίλ-Φουλντ και της Εβλίν Γκιουιμαρά). Την "Τριλογία" σκηνοθέτησε και παρουσίασε στο Θέατρο La Main d' Or στο Παρίσι. Επίσης μετέφρασε στα γαλλικά (με τη συνδρομή της ηθοποιού Εβλίν Γκιουιμαρά) και σκηνοθέτησε για το Φεστιβάλ της Αβινιόν την "Κοινή λογική" του Γιώργου Μανιώτη.
Σεφέρης, Γιώργος
Συγγραφέας
Ο Γιώργος Σεφέρης (πραγματικό όνομα Γιώργος Σεφεριάδης, 1900-1971) γεννήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου ή στις 13 Μαρτίου του 1900 στην Σμύρνη της Μικράς Ασίας και ήταν γιος του Στυλιανού και της Δέσπως Σεφεριάδη (το γένος Τενεκίδη). Ο Στυλιανός Σεφεριάδης υπήρξε διακεκριμένος ακαδημαϊκός και καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, συγγραφέας (με πλουσιότατο επιστημονικό έργο) και διπλωμάτης. Την αγάπη του για τη λογοτεχνία θα την μεταδώσει και στα τρία του παιδιά, Γιώργο, Άγγελο και Ιωάννα (μετέπειτα σύζυγο του Κωνσταντίνου Τσάτσου), τα οποία και θα ασχοληθούν με αυτήν. Το 1914, με την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια Σεφεριάδη μετακομίζει στην Αθήνα όπου ο Σεφέρης τελειώνει το Γυμνάσιο το 1917. Κατόπιν θα μεταβεί στο Παρίσι όπου και θα σπουδάσει Νομικά ως το 1924. Ήδη όμως από το 1918 θα εκδηλωθεί η αγάπη του για την ποίηση και θα αρχίσει να γράφει στίχους. Στα χρόνια των σπουδών του, όντας στο εξωτερικό, έχει την ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με τα λογοτεχνικά ρεύματα της εποχής. Στο Παρίσι θα τον βρει και η Μικρασιατική Καταστροφή, η οποία θα τον επηρεάσει βαθύτατα και θα παραμείνει χαραγμένη στη μνήμη του. Το 1926 ο Γιώργος Σεφέρης θα αρχίσει την διπλωματική του σταδιοδρομία, διοριζόμενος στο Υπουργείο Εξωτερικών ως ακόλουθος. Μέχρι το 1962 που συνταξιοδοτείται θα υπηρετήσει ως υποπρόξενος και πρόξενος στο Λονδίνο (1931-1934), στην Κορυτσά της Αλβανίας (1936-1938), ως σύμβουλος τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μετά την κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα ακολουθήσει την ελληνική Κυβέρνηση στην Κρήτη, την Αίγυπτο, την Νότια Αφρική και την νότια Ιταλία, και μετά την απελευθέρωση στην Αθήνα όπου και μένει μέχρι το 1948. Κατόπιν διορίζεται σύμβουλος στις ελληνικές πρεσβείες στην Άγκυρα και το Λονδίνο, αργότερα πρέσβης στο Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και το Ιράκ, και τελικά στο Λονδίνο (1957-1962). Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αφότου αποσύρεται από τη διπλωματική του σταδιοδρομία, αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στο λογοτεχνικό του έργο, μέχρι το θάνατό του, το 1971. Η κηδεία του, εν μέσω της δικτατορίας και κατόπιν της Δήλωσής του το 1969, προσέλαβε τον χαρακτήρα εκδήλωσης εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών.
Το πρώτο έργο του Γιώργου Σεφέρη είναι η συλλογή "Στροφή" που δημοσιεύτηκε το 1931. Η συλλογή του αυτή δημιούργησε ποικίλες αντιδράσεις, καθώς έφερνε έναν αέρα ανανέωσης στην ελληνική ποίηση. Ακολούθησαν η "Στέρνα" (1932) και το "Μυθιστόρημα" (1935). Ένα χρόνο μετά γράφει την "Γυμνοπαιδία", και το 1938 απαντώντας στο δοκίμιο του Κωνσταντίνου Τσάτσου δημοσιεύει το "Διάλογος πάνω στην ποίηση". Το 1940 δημοσιεύονται το "Τετράδιο Γυμνασμάτων 1928-1937", και το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄" τα οποία περιέχουν σημαντικά ποιήματα, όπως τα ποιήματα "του κ. Στράτη θαλασσινού" και "Ο Βασιλιάς της Ασίνης" καθώς επίσης και μία συλλογή των ως τότε δημοσιευμένων έργων του με τίτλο "Ποιήματα". Το 1944 δημοσιεύεται το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" το οποίο γράφτηκε στην Αίγυπτο και την Νότια Αφρική, όπου ο Σεφέρης ακολούθησε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση. Το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄" ακολουθούν η τριμερής "Κίχλη", (1947) που από πολλούς θεωρείται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα του Γιώργου Σεφέρη, και η συλλογή "..Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν" η οποία κυκλοφόρησε το 1955, εν μέσω του Κυπριακού Αγώνα, και αργότερα μετονομάστηκε σε "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄". Το 1950 δημοσιεύτηκε η συλλογή "Ποιήματα 1924-1946", που είναι μια εμπλουτισμένη έκδοση της πρώτης συλλογής των έργων του ("Ποιήματα Ι"). Η τελευταία συλλογή που τύπωσε ο Γιώργος Σεφέρης όσο ζούσε και η οποία δημοσιεύτηκε 11 χρόνια μετά το "Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄" είναι τα "Τρία Κρυφά Ποιήματα" (1966). Το κύκνειο άσμα του ποιητή είναι το "Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄", το οποίο εκδόθηκε το 1976, με επιμέλεια του Γ.Π. Σαββίδη, ο οποίος έχει επιμεληθεί και τις περισσότερες εκδόσεις έργων του ποιητή. Εκτός από το ποιητικό έργο, ο Σεφέρης έχει κάνει αξιολογότατες μεταφράσεις, όπως την "Έρημη Χώρα" (1936)
