Ο συλλογικός τόμος "'Αουσβιτς - Tο γεγονός και η μνήμη του" αποτελεί τη μοναδική προσπάθεια στην ελληνική κοινωνία ενός πολύπλευρου αναστοχασμού για ένα ιστορικά οριακό γεγονός, όπως είναι η συστηματικά οργανωμένη από μια κρατική εξουσία εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, η οποία συμπυκνώνεται στη λέξη-κλειδί "'Αουσβιτς". Επί δεκαετίες η σιωπή ήταν τόσο ηχηρή, λες και δεν εξαφανίστηκε, μέσα από την εφαρμογή της λεγόμενης "τελικής λύσης", μια ακμάζουσα για αιώνες εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης λες και δεν υπήρξαν χιλιάδες συμπολίτες μας που έχασαν τη ζωή τους στα κρεματόρια του Ναζισμού. Πρόκειται για ένα εγχείρημα διεπιστημονικής διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο απαξιώθηκε ή μυθοποιήθηκε το οριακό αυτό γεγονός, ένα εγχείρημα χωρίς αποσιωπήσεις ή σχετικοποιήσεις, κάτω από το πρίσμα του παρόντος.
Περίληψη
Ο συλλογικός τόμος "'Αουσβιτς - Tο γεγονός και η μνήμη του" αποτελεί τη μοναδική προσπάθεια στην ελληνική κοινωνία ενός πολύπλευρου αναστοχασμού για ένα ιστορικά οριακό γεγονός, όπως είναι η συστηματικά οργανωμένη από μια κρατική εξουσία εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, η οποία συμπυκνώνεται στη λέξη-κλειδί "'Αουσβιτς". Επί δεκαετίες η σιωπή ήταν τόσο ηχηρή, λες και δεν εξαφανίστηκε, μέσα από την εφαρμογή της λεγόμενης "τελικής λύσης", μια ακμάζουσα για αιώνες εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης λες και δεν υπήρξαν χιλιάδες συμπολίτες μας που έχασαν τη ζωή τους στα κρεματόρια του Ναζισμού. Πρόκειται για ένα εγχείρημα διεπιστημονικής διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο απαξιώθηκε ή μυθοποιήθηκε το οριακό αυτό γεγονός, ένα εγχείρημα χωρίς αποσιωπήσεις ή σχετικοποιήσεις, κάτω από το πρίσμα του παρόντος.
Ο Θάνος Λίποβατς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα όπου τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1960. Από το 1962 ακολούθησε σπουδές φυσικής επιστήμης στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Δυτ. Βερολίνου. Στη συνέχεια (1968-73) ακολούθησε σπουδές κοινωνιολογίας, οικονομίας και φιλοσοφίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και το 1973 πήρε το δίπλωμα Κοινωνιολογίας. Την περίοδο 1973-78 ήταν επιστημονικός βοηθός (διδάσκων) στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου και παράλληλα ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές ψυχολογίας. Το 1978-82 ήταν ερευνητής σε προγράμματα κοινωνιολογικής έρευνας στο Παρίσι και το 1979-81 επιστημονικός βοηθός στο τμήμα Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο VIII (Vincennes- Saint Dennis) του Παρισιού. Το 1981 υποστήριξε διδακτορική διατριβή στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (Dr. Phil.). Το 1982-87 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Όλντενμπουργκ. Το 1986 υποστήριξε υφηγεσία στο τμήμα Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου. Τον Οκτώβριο του 1987 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην έδρα πολιτικής ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και από το 1991 είναι τακτικός καθηγητής. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και πολλά άρθρα στα ελληνικά, γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά και έχει δώσει σειρά διαλέξεων. Επιστημονικά έργα: "Η απάρνηση του πολιτικού", Αθήνα 1988· "Η ψυχοπαθολογία του πολιτικού", Αθήνα 1990· "Ζητήματα πολιτικής ψυχολογίας", Αθήνα 1991· "Δοκίμιο για την ιδεολογία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), Αθήνα, 1994· "Ενάντια στο ρεύμα: Για μια κοινωνία πολιτών", Αθήνα 1995· "Ψυχανάλυση, φιλοσοφία, πολιτική κουλτούρα. Διαπλεκόμενα κείμενα", Αθήνα 1996, "Δημοκρατικός Λόγος, Ψυχανάλυση, Μονοθεϊσμός", 2001, "Φθόνος και μνησικακία" (μαζί με τον Ν. Δεμερτζή), 2006, "Δοκίμιο για τη γνώση και τον γνωστικισμό", 2006, "Το όνομα του πατέρα και η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό", 2007, "Φαντασιακή και αληθής Ελευθερία", 2008, "H απατηλή σαγήνη και η διαβρωτική βία του κακού", 2012. Επίσης, "Diskurs und Macht. J. Lacans Begriff des Diskurses", Marburg, 1982· "Die Verleugnung des Politischen", Berlin, 1986· "Politik des Psyche", Wien, 1998, "Der Fortschritt in der Geitstigkeit und der Tod Gottes", Wurzburg, 2005, κ.ά..
ΒΑΡΩΝ - ΒΑΣΑΡ ΟΝΤΕΤ
Συγγραφέας
Η Οντέτ Βαρών γεννήθηκε το 1957 στην Αθήνα. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεώτερη ιστορία στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Σπούδασε επίσης γαλλική λογοτεχνία και λογοτεχνική μετάφραση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών. Το πρώτο της βιβλίο αφορούσε τα έντυπα των νέων στην Κατοχή ( "Ελληνικός Νεανικός Τύπος 1941-1945. Καταγραφή", τόμ. Α'-Β΄, εκδ. ΙΑΕΝ, Αθήνα 1987) (βλέπε www.iaen.gr). Υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Ιστορικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995). Επεξεργασμένη της μορφή εκδόθηκε από τις εκδ. Εστία ("Η ενηλικίωση μιας γενιάς. Nέοι και νέες στην Κατοχή και στην Αντίσταση", α' εκδ. Μάιος 2009, β' εκδ. Δεκέμβριος 2009).
Οι έρευνές της στράφηκαν αρχικά γύρω από τη συμμετοχή της ελληνικής νεολαίας στην Αντίσταση. Αργότερα στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα προστέθηκε η γενοκτονία των Ευρωπαίων Εβραίων. Έχει δημοσιεύσει σχετικά μελέτες σε συλλογικούς τόμους, στα περιοδικά "Μνήμων", "Αντί", "Ο Πολίτης", "Σύγχρονα Θέματα", "Historein" και άρθρα στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Η Καθημερινή", "Η Αυγή". Συγκεντρωτική έκδοση των σχετικών κειμένων της θα κυκλοφορήσει σύντομα ("Η ανάδυση μιας δύσκολης μνήμης. Κείμενα για τη γενοκτονία των Εβραίων", υπό έκδ. στην Εστία). Δραστηριοποιήθηκε στην Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού Μνήμων τη δεκαετία του '80 και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού, στην οποία συμμετείχε ενεργά στη δεκαετία του '90. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα, στη Γαλλία και στο Βέλγιο (συνεργασία με το "΄Ιδρυμα Άουσβιτς" και με το Τμήμα νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου). Διδάσκει Ιστορία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (από το 2001). Διευθύνει Σεμινάριο για τη Στρατοπεδική Λογοτεχνία στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος (Αθήνα 2011).
Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις έργων γαλλικής λογοτεχνίας (Φλωμπέρ, Σεμπρούν, Άναλις) και ανθρωπιστικών επιστημών (Μπρωντέλ, Λυοτάρ, Τόντοροφ). Μετέφρασε δύο μυθιστορήματα του ελληνοεβραϊκής καταγωγής γαλλόφωνου Αλμπέρ Κοέν ("Σολάλ", εκδ. Χατζηνικολή 1990, "Καρφοχάφτης", εκδ. Ηριδανός 1994) και έγραψε για το έργο του. Από το 1995 ως το 2008 εξέδωσε το ετήσιο περιοδικό "Μετάφραση". Το 2005 τιμήθηκε με τη διάκριση Chevalier des Arts et des Lettres (Ιππότης των γραμμάτων και των τεχνών) από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας, για το εν γένει έργο της και ιδιαίτερα για την προσφορά της στα γαλλικά γράμματα.
Μόλχο, Ρένα
Συγγραφέας
Η δρ. Ρένα Μόλχο δίδαξε Ιστορία του Ελληνικού Εβραϊσμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Για το έργο της "Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης 1856-1919: Μια ιδιαίτερη κοινότητα", που πρωτοεκδόθηκε το 2001, έλαβε το Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών. Για τη συμβολή της στον γαλλικό πολιτισμό έλαβε από τη Γαλλία το παράσημο της τάξεως των Palmes academiques τον Δεκέμβριο του 2010. Έχει διεξαγάγει πολλές συνεντεύξεις με Έλληνες Εβραίους επιζώντες του Ολοκαυτώματος για το Shoah Visual History Foundation και έχει διευθύνει το ηλεκτρονικό πρόγραμμα συνεντεύξεων της Centropa στην Ελλάδα. Έχει οργανώσει και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 μελέτες σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και εγκυκλοπαίδειες πάνω σε θέματα του ελληνικού εβραϊσμού. Το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο "Salonica and Instanbul: Social, Political and Cultural Aspects of Jewish Life", εκδόθηκε από τις εκδόσεις Isis, στην Κωνσταντινούπολη, το 2005. Σε συνεργασία με την καθηγήτρια της Αρχιτεκτονικής Βίλμα Χαστάογλου-Μαρτινίδη, έγραψε τον τουριστικό οδηγό με τίτλο Jewish Sites in Thessaloniki: Brief History and Guide (Lycabettus Press, 2009) ή "Ιστορία και αξιοθέατα των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη" (Εκδόσεις Λυκαβητός, 2010). Το τελευταίο της βιβλίο, "The memoirs of doctor Meir Yoel", έχει εκδοθεί στην Τουρκία από τις εκδόσεις Isis και στα ελληνικά με τον τίτλο "Οι αναμνήσεις του γιατρού Μ. Γιοέλ από τις εκδόσεις Πατάκη το 2013. Η έκδοση του βιβλίου της Ρένας Μόλχο αποτελεί μια ουσιαστική συμβολή στην ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, μία από τις πιο σημαντικές και άγνωστες συνιστώσες της ζωής της πόλης. Η Μόλχο μελετά τη ζωή της κοινότητας επί περίπου εξήντα χρόνια, από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν η Θεσσαλονίκη ανήκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία, έως και τις δύο πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, όταν η πόλη πλέον έχει ενταχθεί στο ελληνικό κράτος.
(Πηγή: Βιβλιοθήκη, 14-12-2001, Βαγγέλης Καραμανωλάκης)
Γεωργιάδου, Βασιλική
Συγγραφέας
H Βασιλική Γεωργιάδου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και στο Munster (Γερμανία). Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βεστφαλικού Βιλχελμίου Πανεπιστημίου του Munster. Μελετά τα προβλήματα της ύστερης νεωτερικότητας και από το 1999 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang κυκλοφορεί το βιβλίο της "Griechenlands Nicht-kapitalistische Entwicklungsaspekte im 19. Jahrhundert" (1991). Σε συνεργασία με τους Λεωνίδα Λουλούδη και Γιάννη Σταυρακάκη δημοσίευσε το βιβλίο "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων" - Διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (1998). Έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του συλλογικού τόμου "Η Ακροδεξιά - Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα" (2004). Με τους Θάνο Λίποβατς και Νίκο Δεμερτζή εξέδωσε το συλλογικό έργο "Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα" (2002). Σε μετάφραση και σχολιασμό της κυκλοφορεί το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Rudolf Wildenmann, "Η εκλογική έρευνα - Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών" (1998). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης "Επιστήμη και Κοινωνία".
Χαρτοκόλλης, Πέτρος
Συγγραφέας
Ο Πέτρος Χαρτοκόλλης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, μεταναστεύοντας μετά τον πόλεμο στην Αμερική. Σπούδασε ιατρική, κλινική ψυχολογία, ψυχιατρική και ψυχανάλυση. Διετέλεσε διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής Μένινγκερ, και, με τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα, ανέλαβε την έδρα της Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, όπου εξακολουθεί να διδάσκει ως ομότιμος καθηγητής. Είναι ενεργό μέλος της Αμερικανικής Ψυχιατρικής, της Αμερικανικής Ψυχαναλυτικής, της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής και της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, της οποίας υπήρξε συνιδρυτής και πρόεδρος επί δεκαπέντε χρόνια. Έχει δημοσιεύσει ψυχιατρικά και ψυχαναλυτικά άρθρα, κεφάλαια επιστημονικών βιβλίων και έντεκα βιβλία, ψυχιατρικά, φιλολογικά και λογοτεχνικά.
Παπαδημητρίου, Δέσποινα Ι.
Συγγραφέας
Η Δέσποινα Ι. Παπαδημητρίου είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Με τη μεθοδολογία της ιστορίας των εννοιών και της ανάλυσης των πολιτικών ιδεολογιών προσεγγίζει τον πολιτικό συντηρητισμό, την άκρα Δεξιά, τις θεωρίες του ολοκληρωτισμού στον 20ό αιώνα. Εξέδωσε το 2006 το βιβλίο της "Από το λαό των νομιμοφρόνων στο έθνος των εθνικο-φρόνων. Η συντηρητική σκέψη στην Ελλάδα, 1922-1967."
Δώδος, Δημοσθένης Χ.
Συγγραφέας
Ο Δημοσθένης Δώδος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στην Αθήνα και το Βερολίνο. Εργάστηκε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών. Ασχολείται με θέματα εκλογικής κοινωνιολογίας και από το 2001 διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ασέρ, Αριέλλα
Συγγραφέας
Η Αριέλλα Ασέρ είναι κλινικός ψυχολόγος, εργάζεται στον τομέα της ψυχανάλυσης στην Αθήνα. Παράλληλα έχει ασχοληθεί με μεταφράσεις ψυχαναλυτικών κειμένων. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού. Το ενδιαφέρον της για τις ψυχολογικές επιπτώσεις της Shoah αποτυπώνεται στη συμμετοχή της σε σχετικές επιστημονικές ημερίδες, σε μεταφράσεις και σε δημοσιεύσεις.
Βαρών - Βασάρ, Οντέτ
Συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα (1957), και είναι ιστορικός και μεταφράστρια. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη νεώτερη ιστορία στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης (Παρίσι ΙV). Υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1995) με αντικείμενο τις αντιστασιακές οργανώσεις των νέων. Σπούδασε γαλλική λογοτεχνία και λογοτεχνική μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών. Για το πρώτο της βιβλίο που είναι εξαντλημένο "Ελληνικός Νεανικός Τύπος 1941-1945. Καταγραφή", τόμ. Α'-Β΄, εκδ. ΙΑΕΝ, Αθήνα 1987, βλ. www.iaen.gr. Ερευνητικά πεδία: η συμμετοχή της ελληνικής νεολαίας στην Αντίσταση, η γενοκτονία των Εβραίων και η μνήμη της, η στρατοπεδική λογοτεχνία, η πολιτισμική ταυτότητα των σεφαραδιτών Εβραίων. Έχει δημοσιεύσει στα περιοδικά "Αντί", "Ο Πολίτης", "Μνήμων", "Σύγχρονα Θέματα" (μέλος της συντακτικής επιτροπής) , "Historein", "Νέα Εστία" και στις εφημερίδες "Το Βήμα", "Η Καθημερινή", "Η Αυγή". Συνεργάζεται με το περιοδικό "the books' journal". Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού "Μνήμων" και ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικού Εβραϊσμού (1990-2000). Έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια κι έχει δημοσιεύσει σε συλλογικούς τόμους στη Γαλλία (βλ. www.academia.edu). ΄Εχει συνεργαστεί με το "΄Ιδρυμα για την Μνήμη του Άουσβιτς" (Βρυξέλλες), με τη "Maison d'Izieu", με τη "Fondation pour la Memoire de la Shoah" (Παρίσι) και με πανεπιστημιακά τμήματα νεοελληνικών σπουδών στο Στρασβούργο και στην INALCO. Δίδαξε το μάθημα της "Ελληνικής Ιστορίας" στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (2001-2017) ως καθηγήτρια-σύμβουλος. Διδάσκει στο σεμινάριό της για τη "Γενοκτονία των Εβραίων: Ιστορία, Μνήμη, Αναπαραστάσεις" στο Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος από το 2011 καθώς και στα ετήσια σεμινάρια του Μουσείου στην Αθήνα για τη "Διδασκαλία του Ολοκαυτώματος". Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις γαλλικής και γαλλόφωνης λογοτεχνίας. Από το 1995 ως το 2008 εξέδωσε κι επιμελήθηκε το ετήσιο περιοδικό "Μετάφραση", με αντικείμενο τη λογοτεχνική μετάφραση και τη μεταφρασεολογία. Δίδαξε μετάφραση στο Κέντρο Λογοτεχνικής Μετάφρασης του Γαλλικού Ινστιτούτου, στο ΕΚΕΜΕΛ και στο Μεταπτυχιακό Μετάφραση-μεταφρασεολογία του ΕΚΠΑ. Τιμήθηκε με τη διάκριση Chevalier de l'ordre des Arts et des Lettres (Ιππότης των γραμμάτων και των τεχνών) το 2006 από τον Υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας.
Γεωργιάδου, Βασιλική
Συγγραφέας
H Βασιλική Γεωργιάδου είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και στο Munster (Γερμανία). Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βεστφαλικού Βιλχελμίου Πανεπιστημίου του Munster. Μελετά τα προβλήματα της ύστερης νεωτερικότητας και από το 1999 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang κυκλοφορεί το βιβλίο της "Griechenlands Nicht-kapitalistische Entwicklungsaspekte im 19. Jahrhundert" (1991). Σε συνεργασία με τους Λεωνίδα Λουλούδη και Γιάννη Σταυρακάκη δημοσίευσε το βιβλίο "Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων" - Διακινδύνευση και αβεβαιότητα" (1998). Έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του συλλογικού τόμου "Η Ακροδεξιά - Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα" (2004). Με τους Θάνο Λίποβατς και Νίκο Δεμερτζή εξέδωσε το συλλογικό έργο "Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα" (2002). Σε μετάφραση και σχολιασμό της κυκλοφορεί το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Rudolf Wildenmann, "Η εκλογική έρευνα - Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών" (1998). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης "Επιστήμη και Κοινωνία".
