Το λεύκωμα αυτό, με φωτογραφίες που έβγαλε ο ποιητής από τα φοιτητικά του χρόνια στο Παρίσι (1918-1924) ως τις τελευταίες εκδρομές του στην Ελλάδα (1970), σχεδιάστηκε για να συνοδεύσει την ομότιτλη έκθεση που οργανώθηκε από το Μ.Ι.Ε.Τ. ως συμβολή στο "έτος Σεφέρη".
Περίληψη
Το λεύκωμα αυτό, με φωτογραφίες που έβγαλε ο ποιητής από τα φοιτητικά του χρόνια στο Παρίσι (1918-1924) ως τις τελευταίες εκδρομές του στην Ελλάδα (1970), σχεδιάστηκε για να συνοδεύσει την ομότιτλη έκθεση που οργανώθηκε από το Μ.Ι.Ε.Τ. ως συμβολή στο "έτος Σεφέρη".
Ο Γιάννης Σταθάτος είναι φωτογράφος, συγγραφέας και μελετητής της φωτογραφίας. Έχει οργανώσει εκθέσεις για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού, του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, του Arts Council of England και άλλων ελληνικών και ξένων οργανισμών. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται το λεύκωμα των φωτογραφιών της Μαρίας Χρουσάκη (Εθνική Πινακοθήκη, 2000) και η μελέτη "Η δικαίωση του Τλον: φωτογραφία και φανταστικό" (Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, 2001).
Γεννήθηκε το 1939 στην Πάτρα. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Από το 1962 ως τη συνταξιοδότησή του, το 1996, εργάστηκε ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Κατά το διάστημα 1984-1996 είχε αναλάβει την έκδοση του πολιτιστικού περιοδικού της Τράπεζας, "Εμείς", και την τελευταία δεκαπενταετία της υπηρεσίας του ήταν υπεύθυνος του Τομέα Εκδόσεων & Ιστορικού Αρχείου της Τράπεζας και διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων. Το 2006 ανακηρύχτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει ποίηση, δοκίμια και μελέτες για θέματα νεοελληνικής λογοτεχνίας. Έχει επιμεληθεί εκδόσεις έργων του Σεφέρη και έχει συντάξει βιβλιογραφίες για τον Σεφέρη, τον Γ. Κ. Κατσίμπαλη, τον Σικελιανό, τον Ελύτη, τον Μανόλη Αναγνωστάκη, τον Αλέξανδρο Κοτζιά, τη Νόρα Αναγνωστάκη, τον Κ. Π. Καβάφη και πολλούς άλλους. Επίσης, υπήρξε μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού "Εντευκτήριο" , της εφημερίδας "Τα Νέα" ως βιβλιοκριτκός και επιφυλλιδογράφος, καθώς και τακτικός συνεργάτης της εγκυκλοπαίδειας "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα". Είναι μέλος του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (Ε.Λ.Ι.Α), της Εταιρείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού, της Εταιρείας Σπουδών Μωραΐτη. Χρημάτισε αναπληρωματικό μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και κατά το διάστημα 2000-2004 υπήρξε αντιπρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Έχει λάβει μέρος στην επιτροπή απονομής των κρατικών λογοτεχνικών βραβείων, καθώς και στην ανάλογη του περιοδικού "Διαβάζω". Το 1990 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην επιτροπή απονομής του ευρωπαϊκού αριστείου λογοτεχνίας (Δουβλίνο). Έχει προσκληθεί και συμμετάσχει σε πολυάριθμα συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες. Το 2015 βραβεύθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.
Εργογραφία:
Κάσδαγλης, Εμμανουήλ Χ., 1924-1998
Συγγραφέας
Ο Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά, από οικογένεια με ρίζες στη Μικρασία και στα Δωδεκάνησα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και το 1947 διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ως επικεφαλής των Δημοσίων Σχέσεων, ξεκίνησε πολιτιστικές δραστηριότητες που κορυφώθηκαν με την ίδρυση, το 1966, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, του οποίου εξελέγη διευθυντής. Μετά την απόλυσή του από τη χούντα και την επάνοδό του το 1974, πήρε πάλι τη θέση του διευθυντή του ΜΙΕΤ, στο οποίο αφοσιώθηκε αποκλειστικά από το 1982 έως το θάνατό του (12.3.1998). Εκτός από τις εκδόσεις του Ιδρύματος, οργάνωσε καλλιτεχνικές και φιλολογικές εκθέσεις, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ιδιωτικώς με τη φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια λογοτεχνικών και επιστημονικών κειμένων (Άπαντα Καζαντζάκη, Πρεβελάκη, Καρυωτάκη, έργα Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Θεοτοκά, Ανδρόνικου) και έγραψε ποιήματα και δοκίμια. Χρημάτισε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Σπουδών της Σχολής Μωραΐτη. Κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του θεωρούσε ο ίδιος την απονομή στο ΜΙΕΤ του Αργυρού Μεταλλίου της Ακαδημίας Αθηνών, το 1995. Παντρεμένος με την ποιήτρια Λίνα Κάσδαγλη, απέκτησε τρία παιδιά και τρία εγγόνια. Έργα του ιδίου: "Εμβόλιμα" (ποιήματα, 1975), "Το αγλαότεχνο τυπογραφείο των Αδελφών Ταρουσόπουλου" (δοκίμιο, Άγρα 1991), "Γιάννης Κεφαλληνός, ο χαράκτης" (κριτική βιβλιογραφία, 2 τόμοι, ΜΙΕΤ 1991, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών). Εκδόσεις: "Αυτόγραφα ελλήνων συγγραφέων" (λεύκωμα, 1974, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Κύπρος: το άλλο πρόσωπο της Αφροδίτης" (1975).
Κάσδαγλης, Εμμανουήλ Χ., 1924-1998
Συγγραφέας
Ο Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1924 στον Πειραιά, από οικογένεια με ρίζες στη Μικρασία και στα Δωδεκάνησα. Σπούδασε οικονομικές επιστήμες και το 1947 διορίστηκε στην Εθνική Τράπεζα. Ως επικεφαλής των Δημοσίων Σχέσεων, ξεκίνησε πολιτιστικές δραστηριότητες που κορυφώθηκαν με την ίδρυση, το 1966, του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης, του οποίου εξελέγη διευθυντής. Μετά την απόλυσή του από τη χούντα και την επάνοδό του το 1974, πήρε πάλι τη θέση του διευθυντή του ΜΙΕΤ, στο οποίο αφοσιώθηκε αποκλειστικά από το 1982 έως το θάνατό του (12.3.1998). Εκτός από τις εκδόσεις του Ιδρύματος, οργάνωσε καλλιτεχνικές και φιλολογικές εκθέσεις, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε ιδιωτικώς με τη φιλολογική και τυπογραφική επιμέλεια λογοτεχνικών και επιστημονικών κειμένων (Άπαντα Καζαντζάκη, Πρεβελάκη, Καρυωτάκη, έργα Σολωμού, Σεφέρη, Ελύτη, Θεοτοκά, Ανδρόνικου) και έγραψε ποιήματα και δοκίμια. Χρημάτισε πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέων και Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Σπουδών της Σχολής Μωραΐτη. Κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του θεωρούσε ο ίδιος την απονομή στο ΜΙΕΤ του Αργυρού Μεταλλίου της Ακαδημίας Αθηνών, το 1995. Παντρεμένος με την ποιήτρια Λίνα Κάσδαγλη, απέκτησε τρία παιδιά και τρία εγγόνια. Έργα του ιδίου: "Εμβόλιμα" (ποιήματα, 1975), "Το αγλαότεχνο τυπογραφείο των Αδελφών Ταρουσόπουλου" (δοκίμιο, Άγρα 1991), "Γιάννης Κεφαλληνός, ο χαράκτης" (κριτική βιβλιογραφία, 2 τόμοι, ΜΙΕΤ 1991, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών). Εκδόσεις: "Αυτόγραφα ελλήνων συγγραφέων" (λεύκωμα, 1974, βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Κύπρος: το άλλο πρόσωπο της Αφροδίτης" (1975).
view large photo