Εκτεταμένη αναζήτηση
ESPA

Αρχική / ΒΙΒΛΙΑ / Βιβλία στα ελληνικά / Λογοτεχνία / Ελληνική πεζογραφία / ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ view large photo

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Θεοτόκης, Κωνσταντίνος

Εκδότης Κείμενα , ISBN 9786185642303

Κυκλοφορούν σε μια επετειακή, αναθεωρημένη έκδοση, από τις εκδόσεις ΚΕΙΜΕΝΑ και την Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας τα εμβληματικά Διηγήματα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (1872-1923).

Την έκδοση εμπλουτίζουν είκοσι χαρακτικά του, επίσης Κερκυραίου, πρωτοπόρου χαράκτη Μάρκου Ζαβιτζιάνου (1884-1923), εμπνευσμένα από τα Διηγήματα, και μάλιστα ορισμένα χαράγματα δημοσιεύονται για πρώτη φορά.

Σε αυτά, ο κορυφαίος Κερκυραίος λογοτέχνης, ένας από τους πιο εύγλωττους και ακριβείς μάρτυρες ενός μακρινού κόσμου, άγριου και σκληρού, αλλά ταυτόχρονα οικείου και ταυτοτικού μας, ανατέμνει και απαθανατίζει πτυχές μιας βαθιά ριζωμένης συλλογικής νοοτροπίας και -με την εξαιρετικά στοχαστική ματιά του- τις προσφέρει ως κοινό κτήμα εις το διηνεκές.

Τα Διηγήματα συνοδεύονται με κείμενα των: Γιάννη Δάλλα, Δημήτρη Ζυμάρη, Ανδρέα Ανδρέου -που υπογράφει τη νέα φιλολογική επιμέλεια- Δημήτρη Θεοτόκη, Κώστα Λιντοβόη, Νάσου Μαρτίνου και Μαρίνας Παπασωτηρίου. Ο καθένας τους εστιάζει στο έργο από διαφορετική οπτική γωνία, προσφέροντάς μας, έτσι, μια πολυπρισματική προσέγγιση.

Ο διάλογος μεταξύ των διηγημάτων και των χαραγμάτων αλληλοσυμπληρώνει δύο εκφάνσεις της Τέχνης, που σμιλεύουν την τραγικότητα της ζωής των ανθρώπων.

Περίληψη

Κυκλοφορούν σε μια επετειακή, αναθεωρημένη έκδοση, από τις εκδόσεις ΚΕΙΜΕΝΑ και την Αναγνωστική Εταιρία Κερκύρας τα εμβληματικά Διηγήματα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (1872-1923).

Την έκδοση εμπλουτίζουν είκοσι χαρακτικά του, επίσης Κερκυραίου, πρωτοπόρου χαράκτη Μάρκου Ζαβιτζιάνου (1884-1923), εμπνευσμένα από τα Διηγήματα, και μάλιστα ορισμένα χαράγματα δημοσιεύονται για πρώτη φορά.

Σε αυτά, ο κορυφαίος Κερκυραίος λογοτέχνης, ένας από τους πιο εύγλωττους και ακριβείς μάρτυρες ενός μακρινού κόσμου, άγριου και σκληρού, αλλά ταυτόχρονα οικείου και ταυτοτικού μας, ανατέμνει και απαθανατίζει πτυχές μιας βαθιά ριζωμένης συλλογικής νοοτροπίας και -με την εξαιρετικά στοχαστική ματιά του- τις προσφέρει ως κοινό κτήμα εις το διηνεκές.

Τα Διηγήματα συνοδεύονται με κείμενα των: Γιάννη Δάλλα, Δημήτρη Ζυμάρη, Ανδρέα Ανδρέου -που υπογράφει τη νέα φιλολογική επιμέλεια- Δημήτρη Θεοτόκη, Κώστα Λιντοβόη, Νάσου Μαρτίνου και Μαρίνας Παπασωτηρίου. Ο καθένας τους εστιάζει στο έργο από διαφορετική οπτική γωνία, προσφέροντάς μας, έτσι, μια πολυπρισματική προσέγγιση.

Ο διάλογος μεταξύ των διηγημάτων και των χαραγμάτων αλληλοσυμπληρώνει δύο εκφάνσεις της Τέχνης, που σμιλεύουν την τραγικότητα της ζωής των ανθρώπων.

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Θεοτόκης, Κωνσταντίνος
  • Eκδότης Κείμενα
  • ISBN 9786185642303
  • Κωδικός Ευριπίδη 010100078317
  • Έτος κυκλοφορίας 2024
  • Σελίδες 386
  • Διαστάσεις 14χ21
  • Βάρος 500 gr

Θεοτόκης, Κωνσταντίνος

Συγγραφέας

Θεοτόκης Κωνσταντίνος (1872-1923). Ο Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε το 1872 στην Κέρκυρα, γιος του Μάρκου Θεοτόκη και της Αγγελικής Πολυλά, ανιψιάς του Ιάκωβου Πολυλά. Είχε δυο αδερφούς. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στο ιδιωτικό σχολείο Κοντούτη, στη συνέχεια φοίτησε για οχτώ χρόνια στο Εκπαιδευτήριο Καποδίστριας και τέλειωσε το γυμνάσιο το 1888. Μαθητής ακόμα έγραψε το σχολικό εγχειρίδιο Εγχειρίδιον προς κατασκευήν διαφόρων εκ χάρτου παιγνίων. Μέρος πρώτον : Το πτηνόν. Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και το ενδιαφέρον του για τις φυσικές επιστήμες και το 1884 σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών εξέδωσε με τον αδερφό του Κωνσταντίνο την εφημερίδα Ελπίς. Το 1887 εξέδωσε μια μελέτη για τον ηλεκτροχημικό τηλέγραφο και έστειλε μια μελέτη για το κυβερνώμενο αερόστατο στη Γαλλική Ακαδημία των Επιστημών που επαινέθηκε.Το 1889 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης για σπουδές φυσικομαθηματικών επιστημών. Η κοσμική και σπάταλη ζωή που επέλεξε τον οδήγησε δυο χρόνια αργότερα για συνέχιση των σπουδών του στη Βενετία. Εκεί σύναψε δεσμό με τη βαρώνη Ερνεστίνη φον Μάλοβιτς, δεκαεφτά χρόνια μεγαλύτερή του, από την οποία χώρισε προσωρινά κατόπιν παρέμβασης του πατέρα του τον ίδιο χρόνο, την παντρεύτηκε όμως δυο χρόνια αργότερα στη Βοημία. Ένα χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε με τη σύζυγό του στον πύργο των Καρουσάδων. Τότε χρονολογείται και η έναρξη της βαθιάς φιλίας του με το Λορέντζο Μαβίλη, με τον οποίο πήρε μέρος στην κρητική επανάσταση και στον πόλεμο του 1897 και από τον οποίο υιοθέτησε το ενδιαφέρον του για τη σανσκριτική μυθολογία. Στη συνέχεια ο Κωνσταντίνος έφυγε για σπουδές έξι μηνών στο Γκρατς της Αυστρίας, όπου ήρθε σε επαφή με τη σκέψη του Μαρξ και του Νίτσε και στράφηκε προς τις θεωρητικές επιστήμες. Το 1895 εξέδωσε ένα ρομάντζο στα γαλλικά, το 1899 δημοσίευσε σε συνέχειες το Πάθος και το Πίστομα στο περιοδικό Τέχνη του Κωνσταντίνου Χατζόπουλου. Το 1900 πέθανε η κόρη του Ερνεστίνη από μηνιγγίτιδα σε ηλικία πέντε ετών. Το 1901δημοσίευσε στο Διόνυσο το διήγημα Juventus Mundi και τον επόμενο χρόνο την Κασσώπη. Το 1902 επισκέφτηκε τη Ζάκυνθο με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του Σολωμού και τον ίδιο χρόνο δημοσίευσε ένα άρθρο για το Σολωμό στην εφημερίδα Neue Presse της Βιέννης. Το 1903 γνωρίστηκε με την μετέπειτα στενή φίλη του Ειρήνη Δεντρινού και το 1904 δημοσίευσε στο Νουμά τη διατριβή του Σανσκριτική και καθαρεύουσα. Το 1905 οργάνωσε συνέδριο δημοτικιστών στην Κέρκυρα με αφορμή την εκεί επίσκεψη του Αλέξανδρου Πάλλη. Οι καλεσμένοι επίσης Κωστής Παλαμάς, Γιάννης Ψυχάρης και Ιωάννης Γρυπάρης δεν παρευρέθηκαν. Στη διετία 1907-1909 βρέθηκε στο πανεπιστήμιο του Μονάχου για σπουδές και επέστρεψε στην Κέρκυρα, όπου υποδέχτηκε τον σοσιαλιστή Μαζαράκη. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού Ομίλου Κερκύρας και κατόπιν του Αλληλοβοηθητικού Εργατικού Συνδέσμου Κερκύρας και το 1912 τιμήθηκε με το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος από την κυβέρνηση, βραβείο που όμως δε δέχτηκε. Το 1916 συμμετείχε σε ειδική αποστολή του επαναστατικού κινήματος Θεσσαλονίκης στη Ρώμη μετά από ανάθεση του τότε υπουργού Εξωτερικών Νικολάου Πολίτη. Επέστρεψε στην Κέρκυρα και διορίστηκε αντιπρόσωπος της κυβέρνησης στην Κέρκυρα, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον ίδιο χρόνο. Το 1917 μετά την πτώση της αυστροουγγρικής μοναρχίας ο Θεοτόκης και η σύζυγός του καταστράφηκαν οικονομικά. Η υγεία του κλονίστηκε. Εργάστηκε σποραδικά ως διευθυντής λογοκρισίας (για δυο μέρες), ως υπάλληλος των εκδόσεων Ελευθερουδάκη, της Υπηρεσίας Ξένων και Εκθέσεων και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, ενώ δεν έπαψε σ’ όλη τη ζωή του να δημοσιεύει πεζογραφικά, ποιητικά και μεταφραστικά έργα του σε πολλά λογοτεχνικά και εφημερίδες (όπως Η Τέχνη, ο Νουμάς, ο Διόνυσος κ.α.).Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν πολύ δύσκολα λόγω της άθλιας οικονομικής του κατάστασης και της αρρώστιας του . Εγχειρίστηκε στον Ευαγγελισμό και οι γιατροί τον συμβούλεψαν να φύγει για την Κέρκυρα, όπου πέθανε την πρώτη Ιουλίου του 1923, αφήνοντας ανολοκλήρωτο το τελευταίο του έργο με τίτλο Ο παπά Ιορδάνης περίχαρος και η ενορία του. Στο

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: ΚΟΡΦΙΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .