Εκτεταμένη αναζήτηση
ESPA

Αρχική / ΒΙΒΛΙΑ / Βιβλία στα ελληνικά / Λογοτεχνία / Ελληνική πεζογραφία / ΤΑ ΡΟΔΙΝΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

ΤΑ ΡΟΔΙΝΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ view large photo

ΤΑ ΡΟΔΙΝΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος

Εκδότης Αστήρ , Κωδικός 010100077136

Το έργο του Παπαδιαμάντη έδειξε πως αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου. Είναι σαν το κρασί, που όσο πιο πολύ παλιώνει, τόσο δυνατότερο γίνεται. Και σήμερα, που η γλώσσα γνωρίζει τόσους πολέμους και τόσες περιπέτειες, το έργο του κυρ - Αλέξανδρου, έτσι όπως είναι γραμμένο, γοητεύει, σαγηνεύει, ικανοποιεί, χορταίνει και ποτίζει τους πεινασμένους και διψασμένους για πραγματική λογοτεχνία, γιατί έχει ουσία μέσα του έχει ψυχή ο κυρ - Αλέξανδρος, που συνομιλεί και ζει και με την Ελλάδα και με την Ορθοδοξία. Γι' αυτό και η ακαθόριστη γοητεία της τέχνης του είναι κάτι το άπιαστο, μα το τόσο βέβαιο, τόσο φανερό, όσο ίσως η Πούλια η δεκαεξάχρονη, που λαμπρύνει με την ομορφιά της εν' από τα καλύτερα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, "Τ' αστεράκι". Είν' ένα άλλο "Όνειρο στο κύμα", όπου η ποιητική ατμόσφαιρα ενώνει το όνειρο με την πραγματικότητα, πράγμα που μόνο η μεγάλη τέχνη μπορεί να δημιουργήσει: "Καθημερινή μέθη δι' εμέ είναι να κάθομαι το δειλινόν, επί ώρας, έως την δύσιν του ηλίου και την πρώτην αμφιλύκην, έξω από το μικρόν καπηλείον, εις την εσχατιάν του χωρίου, εις την σκιάν και την δρόσον των δύο πελωρίων βριθυφύλλων μορεών, οπόθεν βλέπω όλους τους διαβάτας, χωρίς να κοιτάζω κανένα, ή να προμνηστεύω την καλησπέραν κανενός, και θεωρώ μόνον το μικρόν ανώγειον καλύβι, όπου βλέπω ως δύο σμαραγδίνας φλόγας να λάμπουν, και δύο σειράς μαργαριτών να μειδιούν, και δύο χρυσαυγείς πλοκάμους να κυμαίνωνται, ως μετάφρενα περιστεράς κατά τον Ψαλμωδόν... Εκρύβη ο ήλιος εις την Πευκόρραχην αντικρύ, στο βουνόν, εμούχρωσεν, εσουρούπωσεν, άρχισε να σκοτεινιάζει. Τότε, δια του ανοικτού παραθύρου είδα εν άστρον να λάμπει εις το εσωτερικόν της μικράς οικίας. Ήτο άστρον πραγματικόν, δεν διέφερεν από τ' άλλα άστρα, τα οποία αρτίως είχον αρχίσει να διασπείρωνται ανά το στερέωμα. Έλαμπεν υψηλά προς την οροφήν, υπό τας καπνισμένας δοκούς του μελάθρου. Τι ήτον; Ίσως το κανδήλι, το καίον εμπρός εις τα εικονίσματα της οικίας. (...)

Περίληψη

Το έργο του Παπαδιαμάντη έδειξε πως αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου. Είναι σαν το κρασί, που όσο πιο πολύ παλιώνει, τόσο δυνατότερο γίνεται. Και σήμερα, που η γλώσσα γνωρίζει τόσους πολέμους και τόσες περιπέτειες, το έργο του κυρ - Αλέξανδρου, έτσι όπως είναι γραμμένο, γοητεύει, σαγηνεύει, ικανοποιεί, χορταίνει και ποτίζει τους πεινασμένους και διψασμένους για πραγματική λογοτεχνία, γιατί έχει ουσία μέσα του έχει ψυχή ο κυρ - Αλέξανδρος, που συνομιλεί και ζει και με την Ελλάδα και με την Ορθοδοξία. Γι' αυτό και η ακαθόριστη γοητεία της τέχνης του είναι κάτι το άπιαστο, μα το τόσο βέβαιο, τόσο φανερό, όσο ίσως η Πούλια η δεκαεξάχρονη, που λαμπρύνει με την ομορφιά της εν' από τα καλύτερα διηγήματα του Παπαδιαμάντη, "Τ' αστεράκι". Είν' ένα άλλο "Όνειρο στο κύμα", όπου η ποιητική ατμόσφαιρα ενώνει το όνειρο με την πραγματικότητα, πράγμα που μόνο η μεγάλη τέχνη μπορεί να δημιουργήσει: "Καθημερινή μέθη δι' εμέ είναι να κάθομαι το δειλινόν, επί ώρας, έως την δύσιν του ηλίου και την πρώτην αμφιλύκην, έξω από το μικρόν καπηλείον, εις την εσχατιάν του χωρίου, εις την σκιάν και την δρόσον των δύο πελωρίων βριθυφύλλων μορεών, οπόθεν βλέπω όλους τους διαβάτας, χωρίς να κοιτάζω κανένα, ή να προμνηστεύω την καλησπέραν κανενός, και θεωρώ μόνον το μικρόν ανώγειον καλύβι, όπου βλέπω ως δύο σμαραγδίνας φλόγας να λάμπουν, και δύο σειράς μαργαριτών να μειδιούν, και δύο χρυσαυγείς πλοκάμους να κυμαίνωνται, ως μετάφρενα περιστεράς κατά τον Ψαλμωδόν... Εκρύβη ο ήλιος εις την Πευκόρραχην αντικρύ, στο βουνόν, εμούχρωσεν, εσουρούπωσεν, άρχισε να σκοτεινιάζει. Τότε, δια του ανοικτού παραθύρου είδα εν άστρον να λάμπει εις το εσωτερικόν της μικράς οικίας. Ήτο άστρον πραγματικόν, δεν διέφερεν από τ' άλλα άστρα, τα οποία αρτίως είχον αρχίσει να διασπείρωνται ανά το στερέωμα. Έλαμπεν υψηλά προς την οροφήν, υπό τας καπνισμένας δοκούς του μελάθρου. Τι ήτον; Ίσως το κανδήλι, το καίον εμπρός εις τα εικονίσματα της οικίας. (...)

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος
  • Eκδότης Αστήρ
  • ISBN
  • Κωδικός Ευριπίδη 010100077136
  • Έτος κυκλοφορίας 1978
  • Σελίδες 374
  • Διαστάσεις 17χ25
  • Βάρος 500 gr

Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος

Συγγραφέας

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΤΑ ΡΟΔΙΝΑ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΟΝΗΣ, ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .