ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Eliot, T. S., 1988-1965

Συγγραφέας

Ο Τ.Σ. Έλιοτ γεννήθηκε το 1888 στο Σαιντ Λούις του Μιζούρι των Ηνωµένων Πολιτειών. Σπούδασε στα πανεπιστήµια του Χάρβαρντ (Aρχαία Ελληνικά, Λατινικά, Ιστορία και Φιλοσοφία), της Σορβόννης (Γαλλική Φιλολογία) και της Οξφόρδης (Φιλοσοφία). To 1915 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και το 1917 ξεκίνησε να εργάζεται στην Τράπεζα Lloyds. Την ίδια χρονιά εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή µε τίτλο Prufrock and Other Observations. Η πρώτη του συλλογή δοκιµίων, The Sacred Wood, τυπώθηκε το 1920, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 1922, εκδόθηκε το περίφηµο έργο του The Waste Land (H άγονη γη, δίγλωσση έκδοση, µτφρ. Χάρης Βλαβιανός, Εκδόσεις Πατάκη, 2020), από τα κορυφαία του εικοστού αιώνα. Το ίδιο έτος αρχίζει να εκδίδει το περιο­δικό The Criterion, από το οποίο έγιναν γνωστά στην Αγγλία έργα µεγάλων Ευρωπαίων συγγραφέων. Το 1925 αποχώρησε από τη Lloyds και ανέλαβε διευθυντής εκδόσεων στον γνωστό εκδοτικό οίκο Faber and Faber. Ως διευθυντής του Faber and Faber βοήθησε στην προώθηση του έργου πολλών ποιητών, ανάµεσά τους και των Έζρα Πάουντ, Γ.Χ. Ώντεν, Φίλιπ Λάρκιν και Τεντ Χιουζ. Το 1927 έλαβε τη βρετανική υπηκοότητα και προσχώρησε στον Αγγλικανισµό, απόφαση που επηρέασε βαθύτατα το έργο του. To 1929 έγραψε το σηµαντικό του δοκίµιο για τον Δάντη, στο οποίο εξέταζε τη διαχρονική επιρροή του δαντικού έργου στη δυτική ποίηση (Δάντης, µτφρ. Στέφανος Μπεκατώρος, Εκδόσεις Πατάκη, 2005). Το 1943 εκδόθηκε η αριστουργηµατική ποιητική του σύνθεση µε τίτλο Four Quartets (Τέσσερα Κουαρτέτα, δίγλωσση έκδοση, µτφρ. Χάρης Βλαβιανός, Εκδόσεις Πατάκη, 2012). Το ώριµο ποιητικό του έργο είναι περιορισµένο σε έκταση, δηµοσίευσε όµως πολλά δοκίµια για τη λογοτεχνία και άλλα όπου ασκούσε κριτική, δριµύτατη κάποτε, στις πολιτιστικές, οικονοµικές και πολιτικές βάσεις της Δύσης, που τις θεωρούσε υλιστικές και ειδωλολατρικές. Ενώ το έργο του επικρίθηκε κατά καιρούς ως ερµητικό, συναισθηµατικά ψυχρό και απρόσιτο, οι περισσότεροι ποιητές και κριτικοί συµφωνούν ότι ο Έλιοτ κατόρθωσε να δηµιουργήσει ένα µοναδικό, ιδιαίτερα δυναµικό ιδίωµα που αντανακλά τη ρευστότητα, την αποσπασµατικότητα και την αποµάγευση της σύγχρονης κοινωνίας. Το 1948 τιµήθηκε µε το Νόµπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε το 1965 στο Λονδίνο.