Εκτεταμένη αναζήτηση
ESPA

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΥΘΕΝΤΙΑΣ

Renaut, Alain

Εκδότης Πόλις , ISBN 9789604351541

Μία κρίση νομιμοποίησης άνευ προηγουμένου συνταράζει τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Απίσχνανση του σχολείου όσον αφορά την αποστολή του να μεταδίδει γνώσεις και αξίες, άνοδος του ατομικισμού στην οικογενειακή ζωή,εντεινόμενος προβληματισμός για το ρόλο του γονέα: ασφαλώς, ποτέ τα σημεία αναφοράς και τα πρότυπα βάσει των οποίων οι ενήλικες, σε κάθε εποχή, ασκούν τα καθήκοντά τους έναντι των παιδιών δεν έγιναν αντικείμενο τόσων αμφιβολιών ή ανησυχιών για ό,τι μπορεί ακόμα να επιφυλάσσει το μέλλον -και, συγχρόνως, τέτοιας νοσταλγίας για ένα παρελθόν τόσο πιο εξωραϊσμένο όσο περισσότερο απομακρύνεται από μας. Παράλληλα, ποτέ επίσης η εικόνα της παιδικής ηλικίας δεν έμοιαζε τόσο αινιγματική: ανάμεσα στο κακοποιημένο και το αγιοποιημένο παιδί, πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε μια εικόνα για το σύγχρονο παιδί που να είναι απαλλαγμένη από τις πλάνες του παρελθόντος αλλά και από ορισμένες υπερβολές του παρόντος;

Πώς να μην παρασυρθεί κανείς και να θεωρήσει ότι κάτι χάθηκε από τα οικογενειακά σημεία αναφοράς των προηγούμενων γενεών και ότι, προκειμένου να τα ξαναβρούμε, θα ήταν σκόπιμη η επιστροφή στις παλαιές μεθόδους; Στην περίπτωση αυτή, σπεύδουμε να επικαλεστούμε μια παλιά ρήση του Durkheim: "Η ελευθερία είναι κόρη της καλώς εννοούμενης αυθεντίας". Αντί να αναρωτιόμαστε για τις συγκεκριμένες και, εν τέλει, νέες συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσε σήμερα η αυθεντία να είναι "καλώς εννοούμενη", αρκούμαστε στο να επισημαίνουμε ότι μία κρίση αυθεντίας διέτρεξε όλο τον 20ό αιώνα με αποκορύφωμα τον Μάη του '68. Με την ίδια λογική, χαρακτηρίζουμε ως παιδαριώδες και αφελές το σλόγκαν του '68, σύμφωνα με το οποίο "απαγορεύεται το απαγορεύειν", και νομίζουμε ότι έτσι ξεμπερδεύουμε με την ανάλυση μιας κατάστασης στην οποία, καταπώς φαίνεται, οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν σκέφτονται πλέον παρά μόνο πώς θα προστατέψουν τα δικαιώματα των παιδιών, χωρίς να ακούνε αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητάνε τα ίδια τα παιδιά: τάξη και πειθαρχία.

Σύμφωνα με μια δεύτερη οπτική, απεναντίας, τ

Περίληψη

Μία κρίση νομιμοποίησης άνευ προηγουμένου συνταράζει τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Απίσχνανση του σχολείου όσον αφορά την αποστολή του να μεταδίδει γνώσεις και αξίες, άνοδος του ατομικισμού στην οικογενειακή ζωή,εντεινόμενος προβληματισμός για το ρόλο του γονέα: ασφαλώς, ποτέ τα σημεία αναφοράς και τα πρότυπα βάσει των οποίων οι ενήλικες, σε κάθε εποχή, ασκούν τα καθήκοντά τους έναντι των παιδιών δεν έγιναν αντικείμενο τόσων αμφιβολιών ή ανησυχιών για ό,τι μπορεί ακόμα να επιφυλάσσει το μέλλον -και, συγχρόνως, τέτοιας νοσταλγίας για ένα παρελθόν τόσο πιο εξωραϊσμένο όσο περισσότερο απομακρύνεται από μας. Παράλληλα, ποτέ επίσης η εικόνα της παιδικής ηλικίας δεν έμοιαζε τόσο αινιγματική: ανάμεσα στο κακοποιημένο και το αγιοποιημένο παιδί, πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε μια εικόνα για το σύγχρονο παιδί που να είναι απαλλαγμένη από τις πλάνες του παρελθόντος αλλά και από ορισμένες υπερβολές του παρόντος;

Πώς να μην παρασυρθεί κανείς και να θεωρήσει ότι κάτι χάθηκε από τα οικογενειακά σημεία αναφοράς των προηγούμενων γενεών και ότι, προκειμένου να τα ξαναβρούμε, θα ήταν σκόπιμη η επιστροφή στις παλαιές μεθόδους; Στην περίπτωση αυτή, σπεύδουμε να επικαλεστούμε μια παλιά ρήση του Durkheim: "Η ελευθερία είναι κόρη της καλώς εννοούμενης αυθεντίας". Αντί να αναρωτιόμαστε για τις συγκεκριμένες και, εν τέλει, νέες συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσε σήμερα η αυθεντία να είναι "καλώς εννοούμενη", αρκούμαστε στο να επισημαίνουμε ότι μία κρίση αυθεντίας διέτρεξε όλο τον 20ό αιώνα με αποκορύφωμα τον Μάη του '68. Με την ίδια λογική, χαρακτηρίζουμε ως παιδαριώδες και αφελές το σλόγκαν του '68, σύμφωνα με το οποίο "απαγορεύεται το απαγορεύειν", και νομίζουμε ότι έτσι ξεμπερδεύουμε με την ανάλυση μιας κατάστασης στην οποία, καταπώς φαίνεται, οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν σκέφτονται πλέον παρά μόνο πώς θα προστατέψουν τα δικαιώματα των παιδιών, χωρίς να ακούνε αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητάνε τα ίδια τα παιδιά: τάξη και πειθαρχία.

Σύμφωνα με μια δεύτερη οπτική, απεναντίας, τ

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Renaut, Alain
  • Eκδότης Πόλις
  • Μεταφραστής Καράμπελας, Γιώργος Θ., μεταφραστής
  • ISBN 9789604351541
  • Κωδικός Ευριπίδη 010200031581
  • Έτος κυκλοφορίας 2007
  • Σελίδες 300
  • Διαστάσεις 21χ14
  • Βάρος 395 gr

Renaut, Alain

Συγγραφέας

Ο Αλαίν Ρενώ γεννήθηκε το 1948. Είναι καθηγητής της φιλοσοφίας και διευθυντής του τμήματος φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris IV). Θεωρείται από τους πρωταγωνιστές της επιστροφής της πολιτικής φιλοσοφίας στο επίκεντρο των φιλοσοφικών αναζητήσεων στη Γαλλία. Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το ζήτημα των αξιών που συνδέονται με το θεμελιώδες πρόταγμα της νεωτερικότητας, και οι οποίες εδώ και δύο αιώνες μετασχηματίζουν σε βάθος τις δημοκρατικές κοινωνίες. Ο Αλαίν Ρενώ έχει ασχοληθεί επίσης με τα θέματα του ατομισμού, του φιλελευθερισμού, του κοινοτισμού, της πολυπολιτισμικότητας, των δικαιωμάτων, καθώς και με την ηθική φιλοσοφία και τη φιλοσοφία του δικαίου. Σε συνεργασία με τον Λυκ Φερύ αμφισβήτησε τον αντιουμανισμό που κυριαρχούσε στη γαλλική φιλοσοφική σκηνή τη δεκαετία του '60. Έχει μεταφράσει στα γαλλικά την "Κριτική της κριτικής δύναμης" και την "Κριτική του καθαρού λόγου" του Καντ, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην αναβίωση του ενδιαφέροντος της γαλλικής επιστημονικής κοινότητας για το καντιανό έργο. Έχει μεταφράσει επίσης έργα των Φίχτε, Αντόρνο και Κασίρερ. Διευθύνει το περιοδικό "Raison publique".

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΥΘΕΝΤΙΑΣ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .