ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΡΟΥΜΠΙΝΙ

Περίληψη

Χοσεϊνί Χαμενεΐ και περιλαμβάνει όλα τα γεγονότα της ζωής του, τη σύλληψη, τη φυλάκιση και την εξορία του σε όλη τη διάρκεια των αγώνων του ιρανικού λαού -υπό την ηγεσία του Αγιατολάχ Χομεϊνί- στην περίοδο του δικτατορικού καθεστώτος του Σάχη.

Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις που επικρα­τούν, η Ισλαμική Επανάσταση του Ιράν παραμένει ένα κομβικό γεγονός στην ιστορία. Πριν από μισό αιώνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερι­κής και η Σοβιετική Ένωση προσπάθησαν να κυριαρχή­σουν στον κόσμο. Επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ισλαμικές χώρες, αυτές οι δύο δυνάμεις οδήγησαν μια πολιτιστική, οικονομική και στρατιωτική εισβολή, με την ελπίδα να επιβληθούν και να εγκαθιδρύσουν ηγεμο­νία στην ευρύτερη περιοχή.

Οι Η.Π.Α. έστρεψαν την προσοχή τους στο Ιράν, σε μεγάλο βαθμό, λόγω της στρατηγικής θέσης της χώρας και του πλού­του των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα του πετρελαίου. Για την Ουάσιγκτον, το Ιράν έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος του σχεδίου ασφαλείας της Αμερικής για την εφαρμογή και τη διασφάλιση των δυτικών συμφερόντων σε ολόκληρη την περιοχή.

Το 1962, ο Ιμάμης Χομεϊνί εμφανίστηκε ως η πιο ισχυ­ρή ιρανική φωνή της αντιπολίτευσης, καταγγέλλοντας τις κατασταλτικές εσωτερικές πολιτικές και τις βάναυ­σες τακτικές του Σάχη. Ήταν ο πρώτος θρησκευτικός ηγέτης που καταδίκασε ανοιχτά το πρόγραμμα εκδυτικοποίησης του Σάχη και φυλακίστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα πριν εξοριστεί. Πέρασαν χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι ισλαμιστές ακτιβιστές υπέφεραν από διώξεις, φυλακίσεις και βασανιστήρια. Καθώς η δυ­σαρέσκεια μεγάλωνε, ο Σάχης έγινε πιο κατασταλτικός και η υποστήριξη προς τον Ιμάμη Χομεϊνί αυξήθηκε. Το 1978, μαζικές διαδηλώσεις κατά του Σάχη ξέσπασαν στις μεγάλες πόλεις του Ιράν και ο Ιμάμης Χομεϊνί ζήτησε την άμεση ανατροπή του Σάχη. Τον Ιανουάριο του 1979, ο Σάχης διέφυγε από το Ιράν και την 1η Φεβρουαρίου του ιδίου έτους, ο Ιμάμης Χομεϊνί έφτασε θριαμβευτικά στην Τεχεράνη.