ΛΑΓΝΕΙΑ

Περίληψη

Η "Λαγνεία" της Ελφρίντε Γέλινεκ, μια αδρή και αθυρόστομη αντιπορνογραφία, έγινε ήδη bestseller. Μια τέτοια γλωσσική και διανοητική πρόκληση για τους αναγνώστες δεν έχει το όμοιό της στη σημερινή γερμανόφωνη λογοτεχνία.

(Wolfram Schutte, "Frankfurter Rundscbau")

Η "Λαγνεία" πρέπει να τοποθετηθεί ανάμεσα στα κορυφαία έργα τής σημερινής γερμανόφωνης λογοτεχνίας.... Αυτό που ερεθίζει είναι η ανελέητη προσβολή κάθε κοσμιότητας, καθώς η συγγραφέας υιοθετεί τη γλώσσα της τυφλής ασέλγειας και αποφασιστικότητα της δίνει κωμικές και γκροτέσκες διαστάσεις. Ο πλούτος της σεξουαλικής γλώσσας, ενός ορισμένου τρόπου ομιλίας για τη σεξουαλικότητα ανανεώνεται συνεχώς χωρίς επαναλήψεις, ένα δεξιοτεχνικό, αποκαλυπτικό παιχνίδι υπαινιγμών χωρίς δισταγμούς.

(Jorg Drews, "Suddeutscbe Zeitung")


Ο τόπος, μια μικρή επαρχιακή πόλη στις Αυστριακές Άλπεις, κοντά σ' ένα παραθεριστικό κέντρο. Τα πρόσωπα, μια ώριμη γυναίκα, ο άντρας της, διευθυντής του τοπικού εργοστασίου χαρτοποιίας, και το μοναδικό τους παιδί. Γύρω τους οι κάτοικοι της μικρής πόλης, θαμπές φιγούρες πίσω από τα θολά τζάμια, εργάτες στο τοπικό εργοστάσιο οι περισσότεροι, αλλιώς άνεργοι. Λίγο παραπέρα, μα και πανταχού παρούσες, οι ορδές των χειμερινών παραθεριστών, οι αθλητές του χιονιού. Ο άντρας θεωρεί τη γυναίκα ιδιοκτησία του, όπως και το σπίτι του, η γυναίκα δίνεται σε αυτόν τον άντρα ­ τον νόμιμο σύζυγό της­ ωστόσο αισθάνεται κενή. Στη γωνία παραμονεύει ο απαραίτητος τρίτος, ο νεαρός εραστής, κι έτσι η περιπέτεια αρχίζει. Πρόκειται όμως πραγματικά για περιπέτεια; Και αν ναι, για τι είδους περιπέτεια;
Με αυτά τα ελάχιστα δραματουργικά δεδομένα η Γέλινεκ ξεκινάει την καταιγιστική αφήγησή της και από τις πρώτες κιόλας φράσεις εισάγει τον αναγνώστη σ' έναν κόσμο όπου όλα μοιάζουν να έχουν γυρίσει ανάποδα. Διαβάζοντας ωστόσο προσεκτικότερα διαπιστώνει κανείς ότι αυτή η αίσθηση εκχέρσωσης των πάντων δεν προκύπτει από μια αφηρημένη ποιητικίζουσα διάθεση αλλά, ακριβώς το αντίθετο, από το αίτημα της απόλυτης κυριολεξί