Ό,τι κυρίως επιχειρείται σ' αυτό το βιβλίο είναι η επισήμανση των υποκειμενικών και των αντικειμενικών συνθηκών που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση και στην παγίωση της "στάσης ζωής", της υφολογικής ταυτότητας και της "ποιητικής" μιας σημαντικής ποιήτριας όπως η Κική Δημουλά. Η ιχνηλάτηση της συναρπαστικής, επίπονης και κάθε άλλο παρά ευθύγραμμης υπερ-πεντηκονταετούς πορείας της από την ερεβώδη κόσμο των συναισθημάτων και των διαρκών εσωτερικών και εξωτερικών αντιπαραθέσεων της νεότητας ("Έρεβος", 1956) έως τη νηφάλια - αν και μονίμως εκτεθειμένη στις εξαίσιες επιθέσεις του αιφνίδιου - εξομολογητική, απολογητική και συνάμα απολογιστική στάση της ωριμότητας ("Τα εύρετρα", 2010).
Περίληψη
Ό,τι κυρίως επιχειρείται σ' αυτό το βιβλίο είναι η επισήμανση των υποκειμενικών και των αντικειμενικών συνθηκών που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση και στην παγίωση της "στάσης ζωής", της υφολογικής ταυτότητας και της "ποιητικής" μιας σημαντικής ποιήτριας όπως η Κική Δημουλά. Η ιχνηλάτηση της συναρπαστικής, επίπονης και κάθε άλλο παρά ευθύγραμμης υπερ-πεντηκονταετούς πορείας της από την ερεβώδη κόσμο των συναισθημάτων και των διαρκών εσωτερικών και εξωτερικών αντιπαραθέσεων της νεότητας ("Έρεβος", 1956) έως τη νηφάλια - αν και μονίμως εκτεθειμένη στις εξαίσιες επιθέσεις του αιφνίδιου - εξομολογητική, απολογητική και συνάμα απολογιστική στάση της ωριμότητας ("Τα εύρετρα", 2010).
Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε νομικά και φιλολογία. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με την ποιητική συλλογή "Ποιήματα" το 1966. Εργάστηκε ως δικηγόρος από το 1972 ως το 1978· έκτοτε ασχολείται αποκλειστικά με την λογοτεχνία και με ό,τι αμέσως ή εμμέσως σχετίζεται μ' αυτήν. Συνεργάστηκε με τα αξιολογότερα λογοτεχνικά περιοδικά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά την τελευταία τριακονταετία ("Αντί", "Λέξη", "Δέντρο", "Διαβάζω", "Εντευκτήριο", "Τραμ" κ.α.). Διετέλεσε συνυπεύθυνος στη σύνταξη των ετήσιων ομαδικών αντιδικτατορικών εκδόσεων Κατάθεση '73 και Κατάθεση '74, ενώ συνέταξε (με τον ποιητή Γιάννη Βαρβέρη) την Ελληνική ποιητική ανθολογία θανάτου του εικοστού αιώνα (1995). Άσκησε συστηματικά λογοτεχνική κριτική από περιοδικά και εφημερίδες. Σήμερα δημοσιεύει κριτικές στο ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία". Από το 1982 ως το 1998 εξέδιδε και διηύθυνε το περιοδικό "Γράμματα και Τέχνες". Ποιήματά του μελοποιήθηκαν και κυκλοφόρησαν σε δίσκους από τον Θάνο Μικρούτσικο ("Ιχνογραφία"), από τον Νίκο Τάτση ("Έρανα"), καθώς και από τον Χάρη Κατσιμίχα. Από το 1982 εργάζεται στην Ελληνική Ραδιοφωνία, στην αρχή ως σύμβουλος σε θέματα λογοτεχνίας και εν συνεχεία ως επιμελητής λογοτεχνικών εκπομπών και εκδηλώσεων στο Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1990 εργάζεται ως καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, διδάσκοντας Ιστορία Θεάτρου και Λογοτεχνίας. Είναι ιδρυτικό μέλος της "Εταιρείας Συγγραφέων". Ποιήματα, μελέτες και εκτενή δοκίμιά του έχουν μεταφραστεί σε ευρωπαϊκές γλώσσες. Έχει πάρει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2001 και το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού "Διαβάζω". Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Το 2012 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νουβέλας-Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω" για το αφήγημά του "Νερό".
Μικελίδης, Νίνος Φένεκ
Συγγραφέας
Ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1936. Σπούδασε ελληνική και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και κινηματογράφο στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Σκηνοθέτησε τη βραβευμένη σε διάφορα φεστιβάλ (Κάρλοβι Βάρι, Λειψίας και Θεσσαλονίκης) μικρού μήκους ταινία "Κύπρον ου μ' εθέσπισεν..." (1962-63), βασισμένη στα ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη "Ελένη" και "Σαλαμίνα της Κύπρος". Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Πρώτα φτερουγίσματα", 1955, "Σερενάτα στη Μεσόγειο", 1959, "Ερωτικός Μάης: Ποιήματα 1963-2000" (συγκεντρωτική έκδοση), Κέδρος, 2002, και "Έκλειψη και άλλα ποιήματα", Μεταίχμιο, 2008. Έγραψε μελέτες για τον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο και εξέδωσε τα "Ημερολόγιο φυλακής", τα οποία κρατούσε κατά τη διάρκεια της σύλληψής του (1955-56) από τις αγγλικές αρχές της Κύπρου. Από τα ιδρυτικά μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) και για μεγάλο διάστημα αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Κριτικός κινηματογράφου και θεάτρου της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" από το 1975. Από το 1999 μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (European Film Academy). Το 1988 ίδρυσε και έκτοτε διευθύνει το φεστιβάλ "Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου", που γίνεται κάθε Οκτώβριο στην Αθήνα.