Στα οκτώ διηγήματα της συλλογής αυτής, ο Κορτάσαρ μάς δίνει δείγματα της ικανότητάς του να περνά από τον έναν χώρο στον άλλον, από τη μια εποχή στην άλλη, να περιγράφει την ανθρώπινη αλληλεγγύη, τον ηρωισμό μιας αποβίβασης, τις αισθηματικές και ψυχολογικές περιπέτειες μιας «πολιορκίας» σύγχρονου τύπου, τα πιο τρυφερά αισθήματα ανθρωπισμού και αγάπης, τη σύντηξη φαντασίας και πραγματικότητας. Αρκούν οκτώ διηγήματα για να μας πείσουν πόσο δίκαια κέρδισε ο Κορτάσαρ τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους πεζογράφους της Λατινικής Αμερικής.
Περίληψη
Στα οκτώ διηγήματα της συλλογής αυτής, ο Κορτάσαρ μάς δίνει δείγματα της ικανότητάς του να περνά από τον έναν χώρο στον άλλον, από τη μια εποχή στην άλλη, να περιγράφει την ανθρώπινη αλληλεγγύη, τον ηρωισμό μιας αποβίβασης, τις αισθηματικές και ψυχολογικές περιπέτειες μιας «πολιορκίας» σύγχρονου τύπου, τα πιο τρυφερά αισθήματα ανθρωπισμού και αγάπης, τη σύντηξη φαντασίας και πραγματικότητας. Αρκούν οκτώ διηγήματα για να μας πείσουν πόσο δίκαια κέρδισε ο Κορτάσαρ τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους πεζογράφους της Λατινικής Αμερικής.
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Cortazar, Julio
Eκδότης
Ύψιλον
ISBN
9789601701899
Κωδικός Ευριπίδη 010200054873
Έτος κυκλοφορίας 1984
Σελίδες 0
Διαστάσεις
Βάρος 0 gr
Cortazar, Julio
Συγγραφέας
O Χούλιο Κορτάσαρ γεννήθηκε στις Βρυξέλλες το 1914 και πέθανε στο Παρίσι το 1984. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, εγκατέλειψε μαζί με την οικογένειά του το Βέλγιο για την Αργεντινή, όπου τελείωσε το σχολείο, σπούδασε φιλολογία και εργάστηκε ως καθηγητής για πέντε χρόνια, ενώ παράλληλα συνεργαζόταν με λογοτεχνικά περιοδικά. Το 1951, σε ηλικία 37 ετών, επέστρεψε στην Ευρώπη, στο Παρίσι, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του και έγραψε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του ("Έφυγα από την Αργεντινή, όχι τόσο επειδή υπήρχαν πράγματα που εκεί μ' ενοχλούσαν, που οπωσδήποτε υπήρχαν, αλλά γιατί η Γαλλία αντιπροσώπευε για μένα, τότε, έναν τεράστιο πόλο έλξης", θα πει σε μια συνέντευξή του στην "El Pais", το 1982). Το 1961 επισκέπτεται την Κούβα, γοητευμένος από την επανάσταση, αναζητώντας απαντήσεις στις πολιτικές του ανησυχίες. Το ταξίδι αυτό θα γίνει η αφορμή να αποκτήσει σαφή ιδεολογική συνείδηση, θα υπερασπιστεί την Κούβα του Τσε και του Κάστρο και αργότερα τη Νικαράγουα των σαντινίστας. Το 1970 επισκέπτεται τη Χιλή και παρευρίσκεται στην πανηγυρική τελετή ανάληψης της εξουσίας από τον Αλιέντε. Μαθητής του Μπόρχες, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους λατινοαμερικανούς συγγραφείς και στους σπουδαιότερους μοντερνιστές του 20ού αιώνα. Το έργο του αφομοιώνει μ' έναν τελείως φυσικό τρόπο τις ανανεωτικές τεχνικές του σύγχρονου μυθιστορήματος και συνδυάζει τη δημιουργική φαντασία με το ρεαλισμό, διαφέρει όμως, από το έργο άλλων λατινοαμερικανών συγγραφέων, γιατί απ' αυτό απουσιάζει σχεδόν παντελώς το στοιχείο του μπαρόκ και του μαγικού ρεαλισμού. Μεταξύ των πολλών και σπουδαίων έργων του ξεχωρίζουν τα: "Μυστικά όπλα" ("Las armas secretas"), 1958, "Τα βραβεία" ("Los Premios" -το πρώτο του μυθιστόρημα), 1960, "Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα" ("Historias de cronopios y de famas", 1962, "Το κουτσό" ("Rayuela" -που θεωρείται το αριστούργημά του), 1963, "Όλες οι φωτιές η φωτιά" ("Todos los fuegos el fuego"), 1966, "Το βιβλίο του Μανουέλ" ("Libro de Manuel" -μυθιστόρημα), 1973, "Οκτάεδρο" ("Octaedro"), 1974 (όλα τους μεταφρασμένα στα ελληνικά) και τα "Los Reyes", 1949, "Bestiario", 1951, "Final de Juego", 1956, "Ο γύρος της μέρας σε ογδόντα κόσμους" ("La vuelta al dia en ochenta mundos"), 1967, "62: Μοντέλο συναρμολόγησης" ("62: Modelo para armar" -που συνεχίζει την ιδέα του διάσπαρτου μυθιστορήματος, όπως και στο "Κουτσό"), 1968, "Prosa del Observatorio", 1972, "Alguien que anda por ahi", 1977, "Un tal Lucas", 1979, "Deshoras", 1982, κ.ά.
