Αναγνωρίζοντας πια την ανάγκη για πληροφόρηση και ανταλλαγή απόψεων σε θέματα μειονοτήτων στην περιοχή των Βαλκανίων, το βιβλίο εξετάζει τις γλώσσες και τα αλφάβητα ως μέσο διάδοσης μιας εθνικής ιδεολογίας. Μια μελέτη του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων. Περιέχει κείμενα των: Ευάγγελου Ζάχου-Παπαζαχαρίου, Αλεξάνδρας Ιωαννίδου και Ιακωβού Μιχαηλίδη Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δραστηριότητα του ΚΕΜΟ (Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) επισκεφτείτε το site www.kemo.gr
Περίληψη
Αναγνωρίζοντας πια την ανάγκη για πληροφόρηση και ανταλλαγή απόψεων σε θέματα μειονοτήτων στην περιοχή των Βαλκανίων, το βιβλίο εξετάζει τις γλώσσες και τα αλφάβητα ως μέσο διάδοσης μιας εθνικής ιδεολογίας. Μια μελέτη του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων. Περιέχει κείμενα των: Ευάγγελου Ζάχου-Παπαζαχαρίου, Αλεξάνδρας Ιωαννίδου και Ιακωβού Μιχαηλίδη Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την δραστηριότητα του ΚΕΜΟ (Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων) επισκεφτείτε το site www.kemo.gr
Ο Ιάκωβος Δ. Μιχαηλίδης είναι επίκουρος καθηγητής νεότερης και σύγχρονης ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα, έως σήμερα, ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των διαβαλκανικών σχέσεων, με επίκεντρο τον χώρο της γεωγραφικής Μακεδονίας (19ος - 20ος αιώνας). Είναι συγγραφέας της μονογραφίας "Σωτήριος Γκοτζαμάνης: ο άνθρωπος, ο πολιτικός, ο μύθος" (Θεσσαλονίκη, 2001) και "Μετακινήσεις σλαβόφωνων πληθυσμών (1912-1930): Ο πόλεμος των στατιστικών" (Αθήνα, 2003). Είναι επίσης συνεπιμελητής του συλλογικού έργου "Ταυτότητες στη Μακεδονία" (Αθήνα, 1997).
Ζάχος Παπαζαχαρίου, Ευάγγελος Α.
Συγγραφέας
Ο Ευάγγελος Ζάχος-Παπαζαχαρίου (υπογράφει κι ώς Εμμανουήλ Παπαζαχαρίου, Ε. Ζάχος) γεννήθηκε στην Αθήνα από πόντιους πρόσφυγες της ανταλλαγής του 1923. Μαθητής του Σίμωνα Καρά στα χρόνια 1952-1958 σπούδασε στο Παρίσι εθνολογία, εθνομουσικολογία, ανατολικές και βαλκανικές γλώσσες και πολιτισμούς. Διδάκτωρ της συγκριτικής φιλολογίας της Σορβώνης το 1968, εξέδωσε τα βιβλία "La poesie populaire des Grecs" (1966), " Albanie " (1971), Babel Balkanique. Histoire politigue des alphabets utilisies dans les Balkans " (1975). Στην Ελλάδα εξέδωσε τα βιβλία, "Η Πιάτσα" (1980), "Το Λεξικό της Πιάτσας" (1981, β΄ έκδ. "Λεξικό της Ελληνικής Αργκό", 1999), "Ο άλλος Θεόφιλος" (1998), "Είμαστε Πόντιοι" (1984), "Ο ξένος της Νέας Κερασούντας" (1984), "Γλώσσες Αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια" (2000), "Ανατολή Ανατολών" (2005), "Ο Μάρκος και η λαϊκότητα" (2005), "Η λαϊκότητα στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο" (2010).
Ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση, το τραγούδι, ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης, στιχουργός και συνθέτης. Δίδαξε κατά καιρούς στα Πανεπιστήμια Θράκης, Θεσσαλίας, Μακεδονίας, εθνογραφία, κοινωνική ανθρωπολογία, βαλκανολογία.
Ιωαννίδου, Αλεξάνδρα Δ.
Συγγραφέας
Η Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου γεννήθηκε το 1966 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία, και σήμερα διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Mακεδονίας. Ασχολείται κυρίως με τη συγκριτική λογοτεχνία, ενώ έχει δημοσιεύσει μελέτες και για τη νοτιοσλαβική διαλεκτολογία. Επίσης, έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και θεωρητικά βιβλία από τα ρωσικά, τα γερμανικά και τα πολωνικά. Το βιβλίο της "Υπόθεση Γκράνιν: η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο: η δίκη της "Επιθεώρησης Τέχνης" το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου", τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού - Μαρτυρίας 2009.
