ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ
Εκδότης Άγρα , ISBN 9789603258742
Τα κείμενα του βιβλίου προέρχονται από απομαγνητοφωνήσεις τηλεοπτικών εκπομπών στην ΕΤ1. Δεκαοχτώ καλλιτέχνες, διευθυντές μουσείων και επιμελητές τέχνης συζητούν με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου. Είναι όλοι τους βαθιά στοχαστικοί. Και παρότι από τη μορφή με την οποία παρουσιάζονται οι συνεντεύξεις απουσιάζουν τόσο η εικόνα των έργων όσο και η αύρα της ζωντανής παρουσίας τους, ωστόσο αναδεικνύονται οι λόγοι για τους οποίους κάνουν τέχνη, ή είναι μέσα σ' αυτήν.
Περίληψη
Τα κείμενα του βιβλίου προέρχονται από απομαγνητοφωνήσεις τηλεοπτικών εκπομπών στην ΕΤ1. Δεκαοχτώ καλλιτέχνες, διευθυντές μουσείων και επιμελητές τέχνης συζητούν με την Κατερίνα Ζαχαροπούλου. Είναι όλοι τους βαθιά στοχαστικοί. Και παρότι από τη μορφή με την οποία παρουσιάζονται οι συνεντεύξεις απουσιάζουν τόσο η εικόνα των έργων όσο και η αύρα της ζωντανής παρουσίας τους, ωστόσο αναδεικνύονται οι λόγοι για τους οποίους κάνουν τέχνη, ή είναι μέσα σ' αυτήν.
Πληροφορίες προϊόντος
- Συγγραφέας Viola, Bill,Ζαχαρόπουλος, Ντένης,Munoz, Juan,Τσόκλης, Κώστας,Abramovic, Marina,Kosuth, Joseph,Sooja, Kim,Lowry, Glenn,Passmore, George,Χατζημιχάλης, Γιώργος,Κουνέλλης, Γιάννης,Proesch, Gilbert,Martinez, Rosa,Fabre, Jan,Clair, Jean,Long, Richard,Ναυρίδης, Νίκος,Greenaway, Peter,Κοσκινά, Κατερίνα
- Eκδότης Άγρα
- Επιμελητής ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- Επιμελητής Ζαχαροπούλου, Κατερίνα
- ISBN 9789603258742
- Κωδικός Ευριπίδη 010100038777
- Έτος κυκλοφορίας 2009
- Σελίδες 319
- Διαστάσεις 21χ14
- Βάρος 490 gr
Viola, Bill
Συγγραφέας
Ο Bill Viola γεννήθηκε το 1951 στη Νέα Υόρκη. Το 1973 αποφοίτησε από τα Εxperimental Studios του College of Visual and Performing Arts του Syracuse University της Νέας Υόρκης, όπου μαθήτευσε δίπλα στον καθηγητή Jack Nelson. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του φτιάχνει τις πρώτες του βιντεοταινίες, γνωρίζει τον συνθέτη πειραματικής μουσικής David Tudor, και εργάζεται ως βοηθός εκθέσεων για καλλιτέχνες όπως ο Nam June Pike και o Peter Campus. Κατά το διάστημα 1974-1976 υπήρξε τεχνικός διευθυντής στο στούντιο βίντεο-τέχνης Art Tapes στη Φλορεντία. Εκεί επρόκειτο να γνωρίσει σημαντικούς καλλιτέχνες της πρωτοπορίας και να συνεργαστεί μαζί τους, όπως ο Giulio Paolini, o Γιάννης Κουνέλλης, o Mario Merz και o Vito Acconci. Θεωρείται από τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες του βίντεο, καθώς συνέβαλε αποφασιστικά στην καθιέρωσή του ως μορφής της σύγχρονης τέχνης.
Ζαχαρόπουλος, Ντένης
Συγγραφέας
Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος είναι ιστορικός και κριτικός της τέχνης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1952. Τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1970 και παράλληλα σπούδασε μουσική και ιστορία της μουσικής στο Ωδείο Αθηνών. Σπούδασε σύγχρονη φιλολογία και αισθητική στο Πανεπιστήμιο της Αιξ-αν-Προβάνς, κοινωνιολογία της τέχνης και σημαντική των αναπαραστατικών συστημάτων στην Ανωτάτη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών στο Παρίσι. Ανώτατο δίπλωμα κοινωνικών επιστημών με τον J. Cassou, το 1976. Μεταπτυχιακό στην ιστορία και θεωρία της τέχνης με τους L. Marin, H. Damish και G. Genette, το 1980. Παρακολούθησε συστηματικά το διδακτορικό σεμινάριο φιλοσοφίας και αισθητικής του L. Marin από το 1980 έως το 1985. Από το 1986 μέχρι το 1991 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Εικαστικών Τεχνών της Γενεύης· από το 1986 μέχρι το 1993 στη Μεταπτυχιακή Σχολή του Εθνικού Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης, "Le Magazin", της Γκρενόμπλ· από το 1992 μέχρι το 1996 εκλέχτηκε ομότιμος καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης και διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Τέχνης. Δίδαξε ως καθηγητής στο Μεταπτυχιακό της Rijksacademie van Beeldende Kunsten, στο Άμστερνταμ, και ως έκτακτος καθηγητής στη Hochschulle fur Kunst und Gestaltung της Βέρνης. Από το 2002 διδάσκει ιστορία της τέχνης και μουσειολογία στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, στη Μυτιλήνη. Έχει διατελέσει: διευθυντής του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης και Πολιτισμού και Πάρκου Γλυπτικής, Domaine de Kerguehennec στη Βρετάνη, Γαλλία από το 1992-1999. Συν-διευθυντής της Documenta IX του Κάσσελ, 1992. Κομισάριος του Γαλλικού Περιπτέρου στη 48η Μπιενάλε της Βενετίας, 1999. Σύμβουλος της Επιτροπής Αναγνώρισης Ανωτάτων Διπλωμάτων Καλών Τεχνών του Ομοσπονδιακού Συνεδρίου Δημόσιας Εκπαίδευσης της Ελβετίας. Επιμελητής και οργανωτής πολυάριθμων εκθέσεων σε Μουσεία και Κέντρα Τέχνης στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Αυστρία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ολλανδία, το Μαυροβούνιο και τις Η.Π.Α. Εκλέχτηκε Γενικός Επιθεωρητής Καλών Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας το 1999, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 2000. Έχει διατελέσει σύμβουλος και σύνεδρο μέλος της Εθνικής Συλλογής Σύγχρονης Τέχνης της Γαλλίας, από το 1993 μέχρι το 2000, των περιφερειακών συλλογών της Καμπανίας και Αρδεννών, από το 1997 μέχρι το 2000, του Βορρά και Καλαί, από το 1984 μέχρι το 1990. Διατέλεσε σύνεδρο μέλος της επιτροπής διεθνούς πολιτιστικής πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας από το 1993 μέχρι το 1999. Από το 1987 μέχρι το 1989 συμμετείχε ως μέλος της Επιτροπής Εκθέσεων του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας. Συντονιστής Προγράμματος του Ελληνικού Μήνα στο Λονδίνο, 1975-1976, Ινστιτούτο Σύγχρονης Τέχνης. Βοηθός του Τ. Σπητέρη από το 1973 μέχρι το 1979, για τη συγγραφή του τρίτομου "Τρεις αιώνες νεοελληνικής τέχνης (1660-1967)". Κριτικός τέχνης, συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά. Δημοσίευσε βιβλία, καταλόγους, δοκίμια και μελέτες πάνω στη σύγχρονη τέχνη, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την άρτε πόβερα, την τοιχογραφία, το χώρο, την αναπαράσταση, την αρχιτεκτονική, το τοπίο, τον ήχο, την ιστορία της τέχνης, τη μεθοδολογία, την ιστορία των θεσμών, την κριτική της τέχνης, και σημαντικό αριθμό μονογραφιών πάνω σε σύγχρονους και ιστορικούς καλλιτέχνες. Έχει δώσει διαλέξεις και συμμετάσχει, διευθύνει και οργανώσει συνέδρια σε πολυάριθμα μουσεία, ιδρύματα και πανεπιστήμια στην Ευρώπη και την Αμερική.
Munoz, Juan
Συγγραφέας
Ο Χουάν Μουνιόζ γεννήθηκε στη Μαδρίτη το 1953. Σπούδασε Καλές Τέχνες στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Οι ρεαλιστικές αναπαραστάσεις με τις ανθρώπινες φιγούρες, οι εγκαταστάσεις και τα γλυπτά του έγιναν γνωστά σε όλο τον κόσμο, μέσα από εκθέσεις σε μεγάλα μουσεία της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Η μεγάλη έκθεση στην Tate Modern, το 2008, παρουσίαζε μέρος του συνολικού του έργου, ενώ ακολούθησε μεγάλη αναδρομική στο Μουσείο Ρέινια Σοφία στη Μαδρίτη, το 2009. O Μουνιόζ ανήκε σε μια γενιά Ευρωπαίων καλλιτεχνών οι οποίοι έδωσαν νέα διάσταση στη γλυπτική. Κινήθηκε σε ένα μεγάλο φάσμα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, από την πεζογραφία έως το ραδιόφωνο, το θέατρο και τη ζωγραφική. Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή στα 48 του χρόνια, ύστερα από καρδιακή προσβολή, στο εξοχικό του στην Ίμπιζα. Είχε πάει να ξεκουραστεί μετά τη μεγάλη του εγκατάσταση στο Tourbine Hall της Tate Modern στο Λονδίνο. Η σχέση του με την Ελλάδα ήταν στενή, όπως και η συνεργασία του με τον Jean Bernier και τη Μαρίνα Ηλιάδη.
Τσόκλης, Κώστας
Συγγραφέας
Ο Κώστας Τσόκλης είναι Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1930. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών έως το 1954. Από το 1957 έως το 1960 συνέχισε τις σπουδές του στη Ρώμη με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Από το 1960 έως το 1984 έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι, με μια μικρή διακοπή το 1971-72 όπου έμεινε στο Βερολίνο καλεσμένος από τη D.A.A.D. Το 1984 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Το έργο του απέκτησε διεθνή απήχηση από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 όταν άρχισε να εκθέτει τα προοπτικά "Αντικείμενα". Από τότε συνέχισε να πειραματίζεται συστηματικά με διάφορα μέσα έκφρασης, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, το σχέδιο, τη φωτογραφία, τις κατασκευές, το βίντεο, την performance, το φως και τον ήχο, αναζητώντας νέους τρόπους προσέγγισης των αντικειμένων, της φύσης, των μύθων αλλά και των κοινωνικών προβλημάτων. Σταθμό σε αυτόν τον αδιάκοπο προβληματισμό αποτέλεσε η συμμετοχή του στη Μπιενάλε της Βενετίας του 1986, όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα με μια σειρά έργων όπως το "Καμακωμένο ψάρι" και τα "Πορτρέτα", ζωγραφικούς πίνακες πάνω στους οποίους προβαλλόταν η βιντεογραφημένη εικόνα. Αυτά αποτέλεσαν την πρόταση για μια "ζωντανή ζωγραφική" (living painting), την οποία εξέλιξε το 1990 με την εισαγωγή του συγκεκριμένου χρόνου θέασης στο εικαστικό έργο τέχνης, για το σύνθετο πολυθέαμα "Μήδεια", που παρουσιάστηκε στο Cadran Solaire στην πόλη Troyes (Γαλλία). Ο Κώστας Τσόκλης έχει πραγματοποιήσει πάνω από εκατό ατομικές εκθέσεις σε Μουσεία και γκαλερί όλου του κόσμου, στο Palais des Beaux-Arts στις Βρυξέλλες (1971), στην Kunsthalle του Ντίσελντορφ (1972), στην Πινακοθήκη Πιερίδη στην Αθήνα (1983), στο Μουσείο Luigi Pecci στο Πράτο της Ιταλίας (2000), στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αθήνας (2000-2001), στο Palazzo Strozzi της Φλωρεντίας (2003) κ.ά. Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές πόλεις και συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές διεθνείς διοργανώσεις, όπως η Μπιενάλε του Παρισιού (1963 και 1965), του Sao Paulo (1965) και η Documenta του Κάσσελ (1975). Το 1986 εκπροσώπησε, μαζί με το Χρίστο Καρά, την Ελλάδα στη Biennale της Βενετίας. Το Μουσείο Φρυσίρα παρουσίασε αφιέρωμα στα νεανικά του έργα (1950-59) το 2001. Την ίδια χρονιά πραγματοποιήθηκε μεγάλη αναδρομική του έργου του στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μαζί με τους Βλάση Κανιάρη, Γιάννη Γαΐτη, Νίκο Κεσσανλή και Δημήτρη Κοντό, συμμετείχε στην καλλιτεχνική ομάδα Gruppo Sigma, στη Ρώμη στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Έργα του κοσμούν δημόσιους χώρους, όπως το προαύλιο του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης (Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Ιόλα) και το Σταθμό Εθνικής Αμύνης του Μετρό της Αθήνας (Υπόγειο πάρκο).
Abramovic, Marina
Συγγραφέας
Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς, από τη δεκαετία του '70, έχει ταυτίσει το όνομά της με την περφόρμανς στον εικαστικό χώρο, έχει επηρεάσει καθοριστικά, με το έργο της, όσο λίγοι καλλιτέχνες, τη σύγχρονη τέχνη και την εξέλιξή της, κι έχει αποσπάσει βραβεία σε μεγάλες εκθέσεις. Το 1997 έλαβε μέρος στην Μπιενναλε της Βενετίας, όπου και πήρε το μεγάλο βραβείο, τον Χρυσό Λέοντα, με το έργο της "Balkan Baroque" . Η Μαρίνα Αμπράμοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι το 1946, όπου και ξεκίνησε τις πρώτες σπουδές της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Το 1975 μετακόμισε στο Άμστερνταμ, όπου γνώρισε τον Γερμανό καλλιτέχνη Ulay. Συνδέθηκαν και συνεργάστηκαν για τα επόμενα δώδεκα χρόνια, δημιουργώντας έργα σύγχρονης τέχνης που παρουσιάστηκαν στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία. Το έργο της "Balkan Baroque" σχολιάζει την κατάσταση στα Βαλκάνια και την πατρίδα της, τη Γιουγκοσλαβία, στις αρχές της δεκαετίας του '90, πολύ πριν από τα δραματικά γεγονότα στη χώρα της, σαν ένα προφητικό και καταλυτικό έργο. Τον Μάρτιο του 2010 το ΜοΜΑ παρουσιάζει το σύνολο του έργου της.
Kosuth, Joseph
Συγγραφέας
O Τζόζεφ Κοσούθ γεννήθηκε το 1945 στο Τολήντο του Οχάιο των ΗΠΑ. Από το 1991 μέχρι το 1997 ήταν καθηγητής στην Κρατική Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών της Στουτγάρδης. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και στη Στουτγάρδη. Ο Κοσούθ εκπροσωπεί κατά κύριο λόγο την αμερικανική εννοιολογική τέχνη. Το πρώιμο έργο του είναι επηρεασμένο από τις σκέψεις του εξέχοντος εκπροσώπου της φιλοσοφίας της γλώσσας Ludwig Wittgenstein. Ο Κοσούθ έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αλλαγή του τρόπου αντίληψης του αντικειμένου τέχνης, όπως συντελέστηκε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και του 1970 με την εμφάνιση της εννοιολογικής τέχνης. Από τη δεκαετία του 1960 δανείζεται στοιχεία από εγχειρίδια, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, τη θεωρία της επιστήμης και την ποπ κουλτούρα. Χρησιμοποιεί κληροδοτημένες έννοιες προκειμένου να δημιουργήσει τις δικές του. Στο έργο του, τα τελευταία 35 χρόνια, συγκαταλέγεται ένας εντυπωσιακός αριθμός δημιουργημάτων και εκθέσεων.
Sooja, Kim
Συγγραφέας
H Κιμ Σούζα γεννήθηκε το 1957 στο Ταεγκού της Νότιας Κορέας. Σπούδασε ζωγραφική κατά την περίοδο 1980-1984 στο Πανεπιστήμιο Χόνγκ-Ικ της Σεούλ και μετά πήγε στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή τέχνη και κουλτούρα. Οι καλλιτεχνικές της αναζητήσεις εστιάζουν στη ραπτική, ασχολία ιδιαίτερα διαδεδομένη στην κορεατική κοινωνία. Από τις αρχές της δεκαετίας του '90 τα έργα της αποτελούν τρισδιάστατα αντικείμενα, ενώ υιοθέτησε το βίντεο ως μέσο τεκμηρίωσης και καταγραφής των περφόρμανς της. Το μποττάρι-γλυπτό αποτελεί αποφασιστικό σημείο στην καριέρα της και οι εγκαταστάσεις της, εκτός από βίντεο, περιλαμβάνουν συχνά και υφάσματα, τα οποία παρουσιάζει σε διαφορετικό πλαίσιο, ανάλογα με το χώρο.
Lowry, Glenn
Συγγραφέας
O Glenn Lowry γεννήθηκε το 1954 στη Νέα Υόρκη. Είναι ο έκτος κατά σειρά διευθυντής στην πορεία του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, το γνωστό ΜοΜΑ, και ανέλαβε τα καθήκοντά του το 1995. Ηγείται ενός επιτελείου 817 ατόμων και διευθύνει ένα πολυσχιδές πρόγραμμα εκθέσεων, αγορών έργων τέχνης και καλλιτεχνικών εκδόσεων. Ανάμεσα στις πρωτοβουλίες του είναι η ανέγερση του νέου κτιρίου του ΜοΜΑ και η συγκέντρωση κεφαλαίων ύψους 858 εκατομμυρίων δολαρίων για τη χρηματοδότηση του έργου και τον εμπλουτισμό του κληροδοτήματος. Ο Γκλέν Λάουρυ έχει κάνει πολλές δημόσιες διαλέξεις και δημοσιεύσεις με θέματα, μεταξύ άλλων, τη σύγχρονη τέχνη, τους καλλιτέχνες και το ρόλο των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία.
Passmore, George
Συγγραφέας
O George Passmore γεννήθηκε στο Ντέβον της Μεγάλης Βρετανίας το 1942. Με τον Gilbert Proesch συναντήθηκε για πρώτη φορά το 1967 στο Saint Martin's School of Art στο Λονδίνο. Πήραν την απόφαση να παρουσιάσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους ως ζωντανά γλυπτά, τα περίφημα "Living Sculptures" (1969). Δημιουργώντας το εικαστικό δίδυμο Γκίλμπερτ & Τζορτζ, ακολούθησαν πλήθος από περφόρμανς, φωτογραφικές συνθέσεις επικών διαστάσεων, κολλάζ, τα περισσότερα με την αισθητική του graphic-style και της επιχρωματισμένης φωτογραφίας, με θέμα τους ίδιους, κάτω από το χαρακτηρισμό "γλυπτική". Τη δεκαετία του '70 καταπιάστηκαν με κοινωνικά θέματα, όπως η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ενέταξαν τα έργα τους σε θεματικές ενότητες. Τους απασχολεί η θρησκεία, το σεξ, η βία, ο φόβος, η απελπισία και εν τέλει η θέληση για ζωή μέσα σε όλα αυτά.
Χατζημιχάλης, Γιώργος
Συγγραφέας
Ο Γιώργος Χατζημιχάλης γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Ανδρέα Γεωργιάδη τον Κρή. Με το θάνατο του πατέρα του Λεωνίδα Χατζημιχάλη, επηρεάζεται πολύ από τη μαύρη περίοδο του Goya, τον Soutine, τον Bacon και τον Munch. Το 1970 γνωρίζεται με τον αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη και τη Ναταλία Μελά, γνωριμία καθοριστική, που θα του ανοίξει καινούργιους ορίζοντες, μαθαίνει τους Picasso, Matisse. Το 1971 αρχίζει να φοιτά στο Λονδίνο στο Hammersmith School of Art και μετά στο City and Guilds, αλλά κυρίως στο Saint Martin's School of Art όπου και τελειώνει τις σπουδές του το 1975. Επηρεάζεται από τον ελληνικό υπερρεαλισμό και ιδιαίτερα από τον Ανδρέα Εμπειρίκο, γνωρίζετα με την pop art και ήδη πραγματοποείται η πρώτη αλλαγή στην καλλιτεχνική του πορεία, από το φωτορεαλισμό προς ένα είδος παραστατικής αυτοβιογραφικής τεκμηρίωσης. Πρώτη ατομική έκθεση με τα έργα αυτής της τάσης στην Γκαλερί "Ώρα" το 1977. Το 1978 επιστρέφει στην Αθήνα όπου θα παραμείνει και θα δουλέψει μέχρι το 1985. Το 1979 αρχίζει και η συνεργασία του με τις νεοσύστατες εκδόσεις "Άγρα", για τις οποίες θα φιλοτεχνήσει πολλά από τα εξώφυλλα. Δεύτερη ατομική έκθεση στην "΄Ωρα" το 1981, και τρίτη στην Γκαλερί "3" το 1984-85. Από το 1985 και για τα επόμενα έξι χρόνια μοιράζει το χρόνο του σε ένα εργαστήριο στο Παρίσι, όπου εγκαθίσταται, και στην Αίγινα. Η καλλιτεχνική οπτική που διαμορφώνει εκεί αποτυπώνεται με μεγαλύτερη καθαρότητα στο έργο Officinae Pictorum / circa 1221: εμμονή στην ενασχόληση με ό,τι η δυτική παράδοση -περιλαμβανομένης, εμφατικά, και της βυζαντινής- ορίζει ως εικόνα και η συνάρτηση της εικόνας με το κείμενο. Ταξιδεύει πολύ στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή. Το 1990 ασχολείται με τον αρχαιολόγο Χαράλαμπο Μπακιρτζή με την ανασκαφή στην τοποθεσία Σύναξη στην Μαρώνεια Θράκης. Αποτέλεσμα η έκθεση Σύναξη Μαρωνείας στο Μέγαρο Τόκου της Καβάλας το 1991. Συμμετοχή στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία τον ίδιο χρόνο και το 1992 στην Documenta IX στο Kassel. Επιστρέφει στην Αθήνα. Αρχίζει να συνεργάζεται το 1995 με την αυστριακή ομάδα Der Blau Compressor και ξεκινάει το Εργαστήριο σχεδίων και εικόνων σε κρίση, το οποίο, εκτός από τον τίτλο του αντίστοιχου έργου, είναι το εργαστήριο που καλύπτει όλες τις δραστηριότητες του ζωγράφου. Τμήματα των αρχείων του Εργαστηρίου εκτίθενται το 1999 στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη. Το 2001, αναδρομική έκθεση στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα. Έργα του εκτίθενται τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου στην Φραγκφούρτη, όπου η Ελλάδα είναι τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου. Το 2005 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 51η Μπιεννάλε της Βενετίας, με το έργο "Νοσοκομείο".
Κουνέλλης, Γιάννης
Συγγραφέας
Γεννημένος το 1936, στον Πειραιά, ο Γιάννης Κουνέλλης εγκαταστάθηκε στη Ρώμη όπου σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, και ήδη στη δεκαετία του '60 εμφανίστηκε ως ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος Arte Povera στην Ιταλία. Χρησιμοποιώντας υλικά όπως σίδερο, κάρβουνο, φωτιά, ξύλο, πέτρα κ.ά. ανέδειξε μέσα από τις επίτοιχες κατασκευές και εγκαταστάσεις του την πρωτογενή ποιητική φύση των πραγμάτων και το πολιτικό-πολιτισμικό τους βάθος. Από την πρώτη έκθεση στη Ρώμη το 1960, η "πλεύση" του Κουνέλλη είναι συνεχής, επισκέπτεται με μια αδιάκοπη διαδοχή τα μικρά αγκυροβόλια και τα μεγάλα "λιμάνια" της τέχνης των πιο σημαντικών πόλεων στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο: από τη Ρώμη στο Βερολίνο, από τη Νάπολη στο Παρίσι, από τη Γένοβα στο Ρότερνταμ, από την Κολωνία στη Νέα Υόρκη, από το Μόναχο στο Λονδίνο, από το Σικάγο στη Ναγκόγια, από το Μόντρεαλ στη Βαρκελώνη, από το Λος Άντζελες στην Πράγα, από τη Μόσχα στην Αθήνα. Τα κεφάλαια αυτής της "Λιμναίας Οδύσσειας" -όπως την ονόμασε ο ίδιος στο βιβλίο του- στη "θάλασσα" της σύγχρονης τέχνης, έχουν τίτλους όπως "Καρβουνιέρα", 1967, "Άλογα", 1969, "Φωτιές", 1969, "Απόλλων", 1973, "Τραγωδία των πολιτών", 1974, "Όπερα Beuys", Ντίσελντορφ 1988, "Άλμπατρος", Βερολίνο 1991, "Mauser, του H. Muller (σκηνικά)", Βερολίνο, 1992, "M/S Ιόνιον", Πειραιάς 1994, "Lohengrin, όπερα του Ρ. Βάγκνερ (σκηνικά)", Άμστερνταμ 2002, "Βάκχες, του Θ. Τερζόπουλου (σκηνικά)", Ντίσελντορφ 2002, "Δίχτυ, παπούτσια", Μολφέτα 2003, "Σιδερένια δοκάρια, ξύλο, σακιά, κάρβουνο", Μέγαρο Μουσικής/ΕΜΣΤ, Αθήνα 2004, "Λαβύρινθος με βιβλία, μελάνι", Μιλάνο 2006, "Καρέκλες με σάκους", Βερολίνο 2007, "Παλτό", Μπέργκαμο 2009, κ.ά. Έφυγε από τη ζωή στη Ρώμη όπου ζούσε, στις 16 Φεβρουαρίου 2017, σε ηλικία 81 ετών.
Proesch, Gilbert
Συγγραφέας
O Gilbert γεννήθηκε στις Δολομιτικές Άλπεις της Ιταλίας το 1943. Με τον George Passmore συναντήθηκε για πρώτη φορά το 1967 στο Saint Martin's School of Art στο Λονδίνο. Πήραν την απόφαση να παρουσιάσουν τους ίδιους τους εαυτούς τους ως ζωντανά γλυπτά, τα περίφημα "Living Sculptures" (1969). Δημιουργώντας το εικαστικό δίδυμο Γκίλμπερτ & Τζορτζ, ακολούθησαν πλήθος από περφόρμανς, φωτογραφικές συνθέσεις επικών διαστάσεων, κολλάζ, τα περισσότερα με την αισθητική του graphic-style και της επιχρωματισμένης φωτογραφίας, με θέμα τους ίδιους, κάτω από το χαρακτηρισμό "γλυπτική". Τη δεκαετία του '70 καταπιάστηκαν με κοινωνικά θέματα, όπως η ανεργία και ο κοινωνικός αποκλεισμός, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν ενέταξαν τα έργα τους σε θεματικές ενότητες. Τους απασχολεί η θρησκεία, το σεξ, η βία, ο φόβος, η απελπισία και εν τέλει η θέληση για ζωή μέσα σε όλα αυτά.
Martinez, Rosa
Συγγραφέας
H Rosa Martinez είναι κριτικός τέχνης με έδρα τη Βαρκελώνη. Έχει επιμεληθεί πολλές διεθνείς εκθέσεις, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν "Η Μεσογειακή Μπιεννάλε" στη Βαρκελώνη το 1988-1991, "Η Μανιφέστα 1" το 1996, ενώ ήταν επίτροπος του ισπανικού περιπτέρου στην Μπιεννάλε Βενετίας το 2003. Το 2005 ήταν η διευθύντρια της Μπιεννάλε Βενετίας. Έχει διατελέσει καλλιτεχνική διευθύντρια της Μπιεννάλε Κωνσταντινούπολης το 1997, της 3ης "Site Santa Fe" το 1999 και από το 2004 συνεργάζεται με το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Κωνσταντινούπολης. Στην Ελλάδα έχει επιμεληθεί την έκθεση "Europe Exists" στο Μακεδόνικο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Γνωρίζει καλά την ελληνική σκηνή σύγχρονης τέχνης και έχει συγγράψει θεωρητικά κείμενα πάνω στο έργο αρκετών διεθνών καλλιτεχνών. Το 2005 ήταν συνεπιμελήτρια της 1ης Μπιεννάλε της Μόσχας.
Fabre, Jan
Συγγραφέας
Ο Jan Fabre γεννήθηκε στην Αμβέρσα του Βελγίου το 1958. Ως καλλιτέχνης διεκδικεί την ελευθερία να δημιουργεί με όλα τα δυνατά μέσα, όπως οι καλλιτέχνες της Αναγέννησης. Έχει παρουσιάσει ένα πλούσιο έργο, το οποίο περιλαμβάνει θεατρικά κείμενα και σκηνοθεσία, χορογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, εγκαταστάσεις και βίντεο. Τόσο στο σκηνικό όσο και στο εικαστικό του έργο χρησιμοποιεί αναφορές στα ζώα, ενώ το μακάβριο, το αίμα και οι ακραίες σωματικές καταστάσεις, η βιαιότητα των κινήσεων και το ανατρεπτικό του ύφος καθιστούν το έργο του πολυεπίπεδο. Έχει ιδρύσει το Troubleyn, θεατρική εταιρεία με διευρυμένες διεθνείς συνεργασίες. Ο Γιαν Φαμπρ είναι η ψυχή και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του από την ίδρυσή του, το 1986. Toubleyn σημαίνει "μένω πιστός" και εκφράζει την επιθυμία του δημιουργού του να λειτουργεί σε βάθος χρόνου συνεργαζόμενος με ανθρώπους που μοιράζονται κοινά οράματα.
Clair, Jean
Συγγραφέας
O Jean Clair (πραγματικό όνομα: Gerard Regnier) γεννήθηκε στο Παρίσι το 1940. Ιστορικός τέχνης, δοκιμιογράφος, επιμελητής τέχνης και πρόσφατα μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, ο Ζαν Κλαιρ διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθυντής του Μουσείου Πικασσό ενώ διηύθυνε την Μπιεννάλε Βενετίας το 1995. Ανάμεσα στα πολυάριθμα έργα του συγκαταλέγεται ο κατάλογος με το έργο του "Balthus". Διετέλεσε κατά περιόδους επικεφαλής πολλών μουσείων στη Γαλλία, ενώ ήταν κομισάριος σημαντικών εθνικών εκθέσεων, μεταξύ άλλων για τον Duchamp και τον Μπαλτύς. H έκθεση "Μελαγχολία: Ιδιοφυία και τρέλα στη Δύση", στο Γκραν Παλαί το 2005-2006, συγκέντρωσε παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η παρουσία του στην Ελλάδα συνδέεται με εκθέσεις και καταλόγους του Μουσείου Β. και Ε. Γουλανδρή στην Άνδρο, στο οποίο το καλοκαίρι του 2009 επιμελήθηκε την έκθεση Delvaux.
Long, Richard
Συγγραφέας
O Richard Long γεννήθηκε το 1945 στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Το ταξίδι και η πεζοπορία είναι συστατικά στοιχεία της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Ο Λονγκ είναι μέλος της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας του τελευταίου τετάρτου του 20ού αιώνα, που σε παγκόσμια κλίμακα εδραιώνει τη Land Art (τέχνη τοπίου). Το 1967, όταν ο Ρίτσαρντ Λoνγκ ήταν σπουδαστής στο St. Martin's School of Art, στο Λονδίνο, είχε διάλογο με τους δασκάλους του Anthony Caro και Phillip King, ενώ η ατμόσφαιρα της σχολής, που επέτρεπε τις καινοτομίες αποφεύγοντας το δογματισμό, ενθάρρυνε τον νεαρό τότε Λονγκ να δημιουργήσει τα πρώτα του έργα. Από το 1968 έως σήμερα έχει εκθέσει σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Το 2009 εξέθεσε στην Tate Britain.
Ναυρίδης, Νίκος
Συγγραφέας
Ο Νίκος Ναυρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και ζωγραφική στην ΑΣΚΤ. Τα τελευταία χρόνια, η δουλειά του βασίζεται στην ιδέα της αναπνοής, χρησιμοποιώντας βίντεο, σχέδιο, ήχο και εικαστικά περιβάλλοντα. Όπως λέει και ο ίδιος : "Θα ήθελα οι ανάσες να μετατραπούν σε έναν "δείκτη", ένα "είδος μέτρησης του κόσμου που αγγίζει τις επίσημες γεωμετρίες των ανθρώπινων ορίων". Οι ανάσες είναι ένα ζωντανό ρευστό, ένα βίωμα του κόσμου, ένα μέρος χαμένο του σώματος, μια ενέργεια που διαρκώς μοιράζεται, προκαλεί και καλύπτει τα πάντα". Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του με εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συμμετέχοντας κυρίως σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, στη Βραζιλία, στο Μεξικό, στην Ιαπωνία, στην Αμερική και στην Ευρώπη. Από το 2008 διδάσκει ως καθηγητής στην ΑΣΚΤ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Greenaway, Peter
Συγγραφέας
O Peter Greenaway γεννήθηκε στο Νιούπορτ της Ουαλίας το 1942. Αρχικά σπούδασε ζωγραφική, ενώ από πολύ νωρίς το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο ήταν έντονο. Το 1965 εργάστηκε στο Κρατικό Κεντρικό Γραφείο Πληροφοριών της Βρετανίας (COI), όπου για δώδεκα χρόνια ήταν παραγωγός ταινιών και ύστερα σκηνοθέτης. Το ενδιαφέρον του για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο, και κυρίως για το έργο των Antonioni, Bergman, Godard, Pasolini και Resnais, έδωσε στον Γκρήναουεϋ τα εργαλεία για να αφοσιωθεί στη σκηνοθεσία ταινιών από το 1970 και ύστερα, σχεδόν αποκλειστικά. Το εικαστικό του έργο, λιγότερο γνωστό, περιλαμβάνει σχέδια, κολλάζ και πίνακες ζωγραφικής, που είναι για τον ίδιο μέρος μιας αναζήτησης σε συνδυασμό με τη δημιουργία κινηματογραφικών ταινιών.
Κοσκινά, Κατερίνα
Συγγραφέας
Η Κατερίνα Κοσκινά είναι Ιστορικός Τέχνης - Μουσειολόγος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Γεννήθηκε στην Kέρκυρα. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Eθνικό Kαποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών και Iστορία Tέχνης, Aρχαιολογία, Eλληνική Λογοτεχνία και Φιλοσοφία της Tέχνης στη Σορβόννη στο Παρίσι. Σπούδασε επίσης Μουσειολογία στη Σχολή του Λούβρου. Είναι Διδάκτωρ της ιστορίας της τέχνης. Εργάστηκε για τέσσερα χρόνια ως Ειδικός Σύμβουλος στο Eυρωπαϊκό Πολιτιστικό Kέντρο Δελφών. Έχει επιμεληθεί πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις τέχνης και διετέλεσε Εθνική Επίτροπος της 23ης Μπιενάλε του Σάο Πάολο το 1996 και της 51ης Μπιενάλε της Βενετίας το 2005. Έχει επίσης συγγράψει κείμενα σε βιβλία και καταλόγους εκθέσεων, καθώς και άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τέχνης. Eίναι μέλος του ICOM και της AICA Hellas. Από το 2000 έως το 2004 διετέλεσε Καλλιτεχνικός Σύμβουλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων / Αθήνα 2004 Α.Ε.. Είναι επίσης μέλος της Επιτροπής Αισθητικής Πλαισίωσης της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε. από το 1998 και Επιμελητής της Συλλογής Έργων Tέχνης της Alpha Bank από το 1992. Aνέλαβε καθήκοντα Προέδρου Δ.Σ. του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης τον Δεκέμβριο του 2008.