Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μία φιλόδοξη πρωτιά για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί εγκαινιάζει μία εκδοτική πρακτική, αυτή των συλλογικών τόμων σε ένα κοινό θέμα, που θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βρει συνέχεια στον χώρο των κλασσικών σπουδών και της εκδοτικής παρουσίας τους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, μάλλον δε σπουδαιότερο, γιατί προσφέρει στον αναγνώστη μία ενδιαφέρουσα γεύση των τάσεων και των κατευθύνσεων, στις οποίες εργάζονται σήμερα οι νεοέλληνες ελληνιστές που ασχολούνται με το αρχαίο δράμα. Έχουν επομένως συγκεντρωθεί εδώ οκτώ μελέτες σε θέματα που αφορούν κυρίως στην ερμηνεία του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του σατυρικού δράματος. Βεβαίως λάμπουν δια της απουσίας τους ο Αισχύλος και ο Σοφοκλής. Βεβαίως λάμπουν επίσης δια της απουσίας τους πολλοί σημαντικοί νεοέλληνες μελετητές. Οι απουσίες αυτές εξηγούνται απλούστατα από το γεγονός ότι ο τόμος αυτός δεν αποτελεί ούτε "μανιφέστο" ούτε διακήρυξη. Αντίθετα μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο αναγνώστης θα βρει τους συγγραφείς των μελετών πιο συχνά να αποκλίνουν στις ερμηνείες τους, παρά να συγκλίνουν σε μία προγραμματική ερμηνευτική κατεύθυνση.
Περίληψη
Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μία φιλόδοξη πρωτιά για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί εγκαινιάζει μία εκδοτική πρακτική, αυτή των συλλογικών τόμων σε ένα κοινό θέμα, που θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βρει συνέχεια στον χώρο των κλασσικών σπουδών και της εκδοτικής παρουσίας τους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, μάλλον δε σπουδαιότερο, γιατί προσφέρει στον αναγνώστη μία ενδιαφέρουσα γεύση των τάσεων και των κατευθύνσεων, στις οποίες εργάζονται σήμερα οι νεοέλληνες ελληνιστές που ασχολούνται με το αρχαίο δράμα. Έχουν επομένως συγκεντρωθεί εδώ οκτώ μελέτες σε θέματα που αφορούν κυρίως στην ερμηνεία του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του σατυρικού δράματος. Βεβαίως λάμπουν δια της απουσίας τους ο Αισχύλος και ο Σοφοκλής. Βεβαίως λάμπουν επίσης δια της απουσίας τους πολλοί σημαντικοί νεοέλληνες μελετητές. Οι απουσίες αυτές εξηγούνται απλούστατα από το γεγονός ότι ο τόμος αυτός δεν αποτελεί ούτε "μανιφέστο" ούτε διακήρυξη. Αντίθετα μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο αναγνώστης θα βρει τους συγγραφείς των μελετών πιο συχνά να αποκλίνουν στις ερμηνείες τους, παρά να συγκλίνουν σε μία προγραμματική ερμηνευτική κατεύθυνση.
Αναπληρώτρια καθηγήτρια αρχαίας ελληνικής θρησκείας και μυθολογίας στο Φιλολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Οι έρευνες και οι δημοσιεύσεις της έχουν ως αντικείμενο θέματα ανθρωπολογίας της ελληνικής αρχαιότητας, με έμφαση στην ομηρική ποίηση, την κοινωνία και την λατρεία των κλασσικών χρόνων, το αρχαίο ελληνικό δράμα, καθώς και την πρόσληψη της αρχαιότητας από τον νεοελληνικό πολιτισμό.
Δανιήλ, Ιακώβ Ι.
Συγγραφέας
Τακτικός καθηγητής στο Φιλολογικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1992 (στο ίδιο Τμήμα διδάσκει από το 1982). Έργα του: "Η ενότητα του χρόνου στην αρχαία ελληνική τραγωδία" (διδακτορική διατριβή, 1982)· "Πίνδαρος, Πυθιόνικοι" (1994)· "Η ποιητική της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας" (1998)· "Η αρχαιογνωσία του Οδυσσέα Ελύτη και άλλες νεοελληνικές δοκιμές" (2001). Η ερευνητική του δραστηριότητα επικεντρώνεται κυρίως σε θέματα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, της αριστοτελικής "Ποιητικής" και της πινδαρικής ποίησης.
Βαλάκας, Κώστας
Συγγραφέας
Δίδαξε στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1990-1997) και, από το 1998, διδάσκει ως Αναπληρωτής Καθηγητής της εμηνείας και της θεωρίας του αρχαίου ελληνικού δράματος, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Η έρευνα και οι δημοσιεύσεις του για το αρχαίο ελληνικό δράμα, κυρίως την τραγωδία, αναφέρονται στην χρήση της μυθολογικής παράδοσης και του ποιητικού λόγου, στις παραστάσεις, στην πολιτική και αισθητική θεωρία του κλασσικού θεάτρου.
Όρφανος, Χαράλαμπος
Συγγραφέας
Maitre des conferences στο Departement des Lettres του Πανεπιστημίου της Τουλούζης - Le Mirail, όπου διδάσκει από το 1997. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του αφορούν την ανθρωπολογία των κλασσικών χρόνων, το αρχαιοελληνικό θέατρο και, ειδικότερα, την αριστοφανική κωμωδία και τις κωμικές θεατρικές αναπαραστάσεις των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών της ελληνικής πόλεως,
Σηφάκης, Γρηγόρης, Μ.
Συγγραφέας
Ο Γ. Μ. Σηφάκης είναι ομότιμος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πρώην Alexander S. Onassis Professor της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και του νεοελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1992-2003). Έχει επίσης διδάξει στα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας, της Θεσσαλονίκης και της Κρήτης. Οι ερευνητικές του δραστηριότητες και δημοσιεύσεις αφορούν στην από σκηνής ερμηνεία του αρχαίου δράματος, στην ποιητική της αφήγησης στην αρχαία, μεσαιωνική και νεώτερη λογοτεχνία, και στην παραδοσιακή λογοτεχνία. Μεταξύ των έργων του: "Parabasis and animal choruses" (1971)· "Για μια ποιητική του ελληνικού δημοτικού τραγουδιού" (1988)· "Aristotle on the function of the tragic poetry" (2003).
Χριστόπουλος, Μενέλαος
Συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. (1974-78), φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Nanterre-Paris X (1979-80) και αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα (1979-1983). Εργάστηκε ως ερευνητής στα Κέντρα Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών και ως επίκουρος καθηγητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Τα δημοσιεύματά του αφορούν την ομηρική ποίηση, το αρχαίο δράμα, την ελληνική μυθολογία και τη θάλασσα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.
Κοπιδάκης, Μιχάλης Ζ.
Συγγραφέας
0 Μιχάλης Ζ. Κοπιδάκης γεννήθηκε το 1945. Σπούδασε κλασική φιλολονία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Χαϊδελβέργης. Υπηρέτησε σε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1997 και από το 1998 υπηρέτησε ως καθηγητής στο τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τώρα είναι ομότιμος Καθηνητής. Έχει γράψει: "Το Γ΄ βιβλίο των Μακκαβαίων και ο Αισχύλος" (1982)· "Αριάδνη. Σχόλια στον ερωτικό Σεφέρη" (1984)· "Γιώργος Σεφέρης και Μάρω. Αλληλογραφία" (επιμέλεια, 1986)· Λογγίνος, "Περί ύψους" (μετάφραση και σχόλια, 1990)· "Συμωνίδου, Ίαμβος κατά γυναικών" (1994)· "Οίνον επαινώ. Ανθολογία ποίησης για το κρασί" (1995)· "Ιστορία της ελληνικής γλώσσας" (σχεδιασμός και επιμέλεια, 1999)· "Εν λόγω ελληνικώ..." (2003) κ.ά. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα αφορούν τον Αισχύλο, τη μετάφραση των Εβδομήκοντα, την Καινή Διαθήκη (θρησκειολονικο υπόβαθρο, γλώσσα και ύφος), την ελληνόφωνη Ιουδαϊκή γραμματεία, την ιστορία της ελληνικής γλώσσας, την Κρητική διάλεκτο, τη νεοελληνική ποίηση και την ιστορία των Κρητικών επαναστάσεων.
