'Ενα ψυχολογικό πορτραίτο του Γιώργου Χειμωνά φτιαγμένο μέσω ερωτήσεων από τον ίδιο· αποστάγματα για την επιστήμη και την τέχνη του· μιά ρητή διαβεβαίωση γιά τον μοναδικό τρόπο που είχε να υπάρχει· νύξεις για δεισιδαιμονίες· παραδείγματα αληθινού πένθους· ολοκληρωτική απόρριψη της έννοιας του "λάθους" και η σιγουριά ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, ότι είμαστε αθάνατοι. Και όλα αυτά ειπωμένα μ' έναν λόγο κρυστάλλινο, από τον πρίγκιπα που έφυγε πρόσφατα.
Περίληψη
'Ενα ψυχολογικό πορτραίτο του Γιώργου Χειμωνά φτιαγμένο μέσω ερωτήσεων από τον ίδιο· αποστάγματα για την επιστήμη και την τέχνη του· μιά ρητή διαβεβαίωση γιά τον μοναδικό τρόπο που είχε να υπάρχει· νύξεις για δεισιδαιμονίες· παραδείγματα αληθινού πένθους· ολοκληρωτική απόρριψη της έννοιας του "λάθους" και η σιγουριά ότι ο χρόνος δεν υπάρχει, ότι είμαστε αθάνατοι. Και όλα αυτά ειπωμένα μ' έναν λόγο κρυστάλλινο, από τον πρίγκιπα που έφυγε πρόσφατα.
Ο Γιώργος Χειμωνάς (1938-2000) γεννήθηκε στην Καβάλα. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Το 1962 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στην Αθήνα. Σπούδασε ιατρική στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Παρισιού. Πρωτοπαρουσιάστηκε στα ελληνικά γράμματα το 1960 με το αφήγημά του "Ο Πεισίστρατος" που δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη και κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εξέδωσε ακόμα τα πεζογραφήματα : "Η εκδρομή" 1964, "Μυθιστόρημα" 1966, "Ο Γιατρός Ινεότης" 1971, "Ο γάμος" 1974, "Ο αδελφός" 1975, "Οι χτίστες" 1979, "Τα ταξίδια μου" 1984, "Ο εχθρός του ποιητή" 1990. Ακόμα έχουν εκδοθεί τα δοκίμιά του : "6 μαθήματα για τον Λόγο" 1984, "Έβδομο μάθημα για τον Λόγο: Λόγος, ο Χρόνος και το Σύμβολο" 1984, "Η δύσθυμη Αναγέννηση: Όγδοο μάθημα για τον Λόγο" 1987, "Τα όνειρα της αϋπνίας" 1994, "Ένατο μάθημα για τον Λόγο" 2001. Επίσης μετέφρασε την "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή, τις "Βάκχες", τη "Μήδεια" και τον "Ορέστη" του Ευριπίδη, τον "Άμλετ" και τον "Μάκβεθ" του Σαίξπηρ. Έγραψε το λιμπρέτο της όπερας "Πυλάδης" που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής σε σκηνοθεσία και σκηνογραφία Διονύση Φωτόπουλου και μουσική Γιώργου Κουρουπού. Πέθανε στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στις 27 Φεβρουαρίου 2000.
Θεμελής, Κωνσταντίνος Α.
Συγγραφέας
Ο Κωνσταντίνος Αν. Θεμελής γεννήθηκε στο Φλαμπουράρι -ένα από τα Ζαγοροχώρια των Ιωαννίνων. Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη συνέχεια σπούδασε φυσική στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ηθοποιία στην Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης της Ρούλας Πατεράκη, κλασικό μπαλέτο με δάσκαλο τον Γιάννη Μέτση και τεχνική Jazz με τη Λιλή Μπερδέ. Μελέτησε ιδιαίτερα την εκπαίδευση του ηθοποιού όπως αυτή αναπτύχθηκε στο "Θέατρο - Εργαστήριο" του Γιέρζυ Γκροτόφσκι και στο "Θέατρο Οντίν" του Εουτζένιο Μπάρμπα. Συμμετέχει στις συναντήσεις της Διεθνούς Σχολής Θεατρικής Ανθρωπολογίας (ISTA) η οποία έχει ως αντικείμενο έρευνας τις κοινές αρχές τεχνικής του ηθοποιού οι οποίες υπόκεινται στα παραστασιακά είδη των πολιτισμών Ανατολής και Δύσης. Ίδρυσε το "Θέατρο Στάλκερ" όπου, για πολλά χρόνια, ανέπτυξε τη δημιουργική του δραστηριότητα, κυρίως στον χώρο της παιδαγωγικής του ηθοποιού. Εργάζεται παράλληλα ως ηθοποιός/χορευτής και η πιο πρόσφατη συνεργασία του ήταν με το θέατρο "Σφενδόνη", όπου ερμήνευσε τους ρόλους του Βεληγκέκα, του σιόρ-Διονύση και του Εβραίου Ιακώβ στην παράσταση καραγκιόζη με ηθοποιούς "Λίγα απ' όλα". Στην τρέχουσα περίοδο (2002-2003) επεξεργάζεται τη δραματουργία μιας παράστασης του θεάτρου "Στάλκερ" με σημείο αναχώρησης τη διάλεξη "Duende" του Φ. Γκ,. Λόρκα, διευθύνει το εργαστήριο "Οι σωματικές δράσεις του ηθοποιού: από τον Στανισλάβσκι μέχρι τον Γκροτόφσκι", και ετοιμάζει ένα βιβλίο για την Όπερα του Πεκίνου και τον μεγάλο της ηθοποιό Μέι Λανφάνγκ.