O Φίλιπ Pοθ συναντά συγγραφείς που αγαπά και μιλάει μαζί τους. Oι συνομιλίες αυτές μεταξύ ομοτέχνων αποτελούν πολύτιμη ξενάγηση στο εργαστήρι των συγγραφέων Πρίμο Λέβι, Άαρον Άπελφελντ, Iβάν Kλίμα, Mίλαν Kούντερα, Έντνα O' Mπράιαν και Mαίρης Mακ Kάρθυ· μάς αποκαλύπτουν πολλά "για τις περιπέτειες των ανθρώπων, τις τραγωδίες της ιστορίας και για τη λογοτεχνία ως το έσχατο ανάχωμα απέναντι στην επερχόμενη καταστροφή", γράφει στη Le Monde η Josyane Savigneau.
Στο βιβλίο περιέχονται ακόμα μια συζήτηση του Φίλιπ Pοθ με τον Iσαάκ Mπάσεβις Σίνγκερ για τον Mπρούνο Σουλτς και πορτρέτα των συγγραφέων Σάουλ Mπέλοου, Mπέρναρντ Mάλαμουντ και του ζωγράφου Φίλιπ Γκάστον.
"Δεν είναι πολλοί οι συγγραφείς που επιδιώκουν να συνομιλήσουν με τους ομοτέχνους τους, να εξερευνήσουν ένα άλλο εργαστήρι, να περιεργαστούν υλικά και τεχνικές, να αναζητήσουν κοινούς τόπους και να αποδώσουν στους συναδέλφους τυχόν οφειλές τους. Το σινάφι είναι δύστροπο, ψυχικά φιλάργυρο. Το διογκωμένο συγγραφικό εγώ προτιμά να αγνοεί τι διακυβεύεται σε άλλα γραφεία, τι κυοφορείται μπροστά στα τσαλακωμένα χαρτιά, τις αμυδρά φωτισμένες οθόνες - ίσως γιατί το άγχος της αντιζηλίας είναι βασανιστικό, σχεδόν ανυπόφορο. Η απόσταση είναι ένα είδος θεραπείας.
O Φίλιπ Ροθ, όμως, δεν φοβάται τους συγγραφείς. Χτυπάει το κουδούνι τους, σαν να δηλώνει: αναγνωρίζω την εγγύτητά μας, έστω και αν διακρίνω τη διαφορά μας, οι επικράτειές μας συνορεύουν, οι μέριμνές μας είναι κοινές".
(Κατερίνα Σχινά)
Περίληψη
O Φίλιπ Pοθ συναντά συγγραφείς που αγαπά και μιλάει μαζί τους. Oι συνομιλίες αυτές μεταξύ ομοτέχνων αποτελούν πολύτιμη ξενάγηση στο εργαστήρι των συγγραφέων Πρίμο Λέβι, Άαρον Άπελφελντ, Iβάν Kλίμα, Mίλαν Kούντερα, Έντνα O' Mπράιαν και Mαίρης Mακ Kάρθυ· μάς αποκαλύπτουν πολλά "για τις περιπέτειες των ανθρώπων, τις τραγωδίες της ιστορίας και για τη λογοτεχνία ως το έσχατο ανάχωμα απέναντι στην επερχόμενη καταστροφή", γράφει στη Le Monde η Josyane Savigneau.
Στο βιβλίο περιέχονται ακόμα μια συζήτηση του Φίλιπ Pοθ με τον Iσαάκ Mπάσεβις Σίνγκερ για τον Mπρούνο Σουλτς και πορτρέτα των συγγραφέων Σάουλ Mπέλοου, Mπέρναρντ Mάλαμουντ και του ζωγράφου Φίλιπ Γκάστον.
"Δεν είναι πολλοί οι συγγραφείς που επιδιώκουν να συνομιλήσουν με τους ομοτέχνους τους, να εξερευνήσουν ένα άλλο εργαστήρι, να περιεργαστούν υλικά και τεχνικές, να αναζητήσουν κοινούς τόπους και να αποδώσουν στους συναδέλφους τυχόν οφειλές τους. Το σινάφι είναι δύστροπο, ψυχικά φιλάργυρο. Το διογκωμένο συγγραφικό εγώ προτιμά να αγνοεί τι διακυβεύεται σε άλλα γραφεία, τι κυοφορείται μπροστά στα τσαλακωμένα χαρτιά, τις αμυδρά φωτισμένες οθόνες - ίσως γιατί το άγχος της αντιζηλίας είναι βασανιστικό, σχεδόν ανυπόφορο. Η απόσταση είναι ένα είδος θεραπείας.
O Φίλιπ Ροθ, όμως, δεν φοβάται τους συγγραφείς. Χτυπάει το κουδούνι τους, σαν να δηλώνει: αναγνωρίζω την εγγύτητά μας, έστω και αν διακρίνω τη διαφορά μας, οι επικράτειές μας συνορεύουν, οι μέριμνές μας είναι κοινές".
Η Μινα Δημοπούλου ζει στον Βόλο με τον άντρα και τα παιδιά της. Το πρώτο της βιβλίο, ένα μυθιστόρημα με τίτλο "Λέγε με Άννα" κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη το Μάρτιο του 1998. Το "Παγερά μάτια" είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της.
McCarthy, Mary
Συγγραφέας
Γεννήθηκε το 1912 στο Σιατλ της πολιτείας Ουάσιγκτον και πέθανε το 1989 από καρκίνο στη Νέα Υόρκη.
Roth, Philip
Συγγραφέας
Ο Φίλιπ Ροθ γεννήθηκε το 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγο. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College) και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά "Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης" στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα έργα του "Το σύνδρομο Πόρτνοϊ", "Το βυζί", "Απάτη", "Πατρική κληρονομιά", "Το θέατρο του Σάμπαθ", "Αντίο Κολόμπους", "Η ζωή μου ως άντρα", "Αμερικανικό ειδύλλιο", "Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή", "Επιχείριση Σάυλωκ", "Ζούκερμαν δεσμώτης", "Αντιζωή", "Κι ό,τι θέλει ας γίνει", "Το ζώο που ξεψυχά", "Το ανθρώπινο στίγμα", "Ο καθηγητής του πόθου", "Καθένας", "Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής", "Φεύγει το φάντασμα", "Αγανάκτηση", "H ταπείνωση", "Νέμεσις". Ο Φίλιπ Ροθ έχει τιμηθεί με τα βραβεία National Book Award, δύο φορές ("Αντίο, Κολόμπους", 1960, "Το θέατρο του Σάμπαθ", 1995), Pulitzer ("Αμερικανικό ειδύλλιο", 1997), PEN/Faulkner, τρεις φορές ("Επιχείρηση Σάυλωκ", 1994, "Το ανθρώπινο στίγμα", 2001, "Καθένας", 2007), National Book Critics Circle Award, δύο φορές ("Αντιζωή", 1986, "Πατρική κληρονομιά", 1991), WH Smith Literary Award ("Το ανθρώπινο στίγμα", 2001), Prix du Meilleur Livre Etranger ("Αμερικανικό ειδύλλιο", 2000), Prix Medicis Etranger ("Το ανθρώπινο στίγμα", 2002), James Fenimore Cooper Prize for Best Historical Fiction ("Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής", 2005), με το National Medal of Arts (1998) και με το Gold Medal in Fiction της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων (2001). Έχει λάβει δύο από τα πιο έγκυρα βραβεία PEN: το 2006 το βραβείο PEN/Nabokov για το σύνολο του έργου του και το 2007 το βραβείο PEN/Saul Bellow for Achievement in American Fiction. Το 2011 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Man Booker International για το σύνολο του έργου του. Ο Ροθ είναι ο μόνος εν ζωή αμερικανός συγγραφέας που τα "Άπαντά" του εκδίδονται σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America.
Roth, Philip
Συγγραφέας
Ο Φίλιπ Ροθ γεννήθηκε το 1933 στο Νιούαρκ του Νιού Τζέρσεϊ. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στα Πανεπιστήμια του Bucknell και του Σικάγο. Διετέλεσε καθηγητής της συγκριτικής λογοτεχνίας στα πανεπιστήμια του Πρίνστον, της Νέας Υόρκης (Hunter College) και της Πενσυλβανίας. Διηύθυνε τη σειρά "Συγγραφείς της άλλης Ευρώπης" στις εκδόσεις Penguin και γνώρισε στο αμερικανικό κοινό συγγραφείς όπως ο Bruno Schulz και ο Μίλαν Κούντερα. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα έργα του "Το σύνδρομο Πόρτνοϊ", "Το βυζί", "Απάτη", "Πατρική κληρονομιά", "Το θέατρο του Σάμπαθ", "Αντίο Κολόμπους", "Η ζωή μου ως άντρα", "Αμερικανικό ειδύλλιο", "Παντρεύτηκα έναν κομμουνιστή", "Επιχείριση Σάυλωκ", "Ζούκερμαν δεσμώτης", "Αντιζωή", "Κι ό,τι θέλει ας γίνει", "Το ζώο που ξεψυχά", "Το ανθρώπινο στίγμα", "Ο καθηγητής του πόθου", "Καθένας", "Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής", "Φεύγει το φάντασμα", "Αγανάκτηση", "H ταπείνωση", "Νέμεσις". Ο Φίλιπ Ροθ έχει τιμηθεί με τα βραβεία National Book Award, δύο φορές ("Αντίο, Κολόμπους", 1960, "Το θέατρο του Σάμπαθ", 1995), Pulitzer ("Αμερικανικό ειδύλλιο", 1997), PEN/Faulkner, τρεις φορές ("Επιχείρηση Σάυλωκ", 1994, "Το ανθρώπινο στίγμα", 2001, "Καθένας", 2007), National Book Critics Circle Award, δύο φορές ("Αντιζωή", 1986, "Πατρική κληρονομιά", 1991), WH Smith Literary Award ("Το ανθρώπινο στίγμα", 2001), Prix du Meilleur Livre Etranger ("Αμερικανικό ειδύλλιο", 2000), Prix Medicis Etranger ("Το ανθρώπινο στίγμα", 2002), James Fenimore Cooper Prize for Best Historical Fiction ("Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής", 2005), με το National Medal of Arts (1998) και με το Gold Medal in Fiction της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων (2001). Έχει λάβει δύο από τα πιο έγκυρα βραβεία PEN: το 2006 το βραβείο PEN/Nabokov για το σύνολο του έργου του και το 2007 το βραβείο PEN/Saul Bellow for Achievement in American Fiction. Το 2011 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Man Booker International για το σύνολο του έργου του. Ο Ροθ είναι ο μόνος εν ζωή αμερικανός συγγραφέας που τα "Άπαντά" του εκδίδονται σε πλήρη και οριστική έκδοση από τη Library of America.
Appelfeld, Aharon
Συγγραφέας
Ο Άαρον Άπελφελντ γεννήθηκε το 1932 στην πόλη Τσέρνοβιτς της τότε αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας, μετέπειτα Ρουμανίας και σημερινής Ρωσίας, από γονείς Εβραίους. Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, σε ηλικία οκτώ ετών, είδε να δολοφονείται η μητέρα του από τους Ναζί και έπειτα εγκλείστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για δύο μήνες. Μετά την απόδρασή του περιπλανήθηκε για δύο χρόνια στα δάση της Ουκρανίας. Το 1944, όταν ο πόλεμος είχε λήξει, διέσχισε τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Γιουγκοσλαβία, για να καταλήξει στην Ιταλία, όπου έζησε για αρκετούς μήνες σε ένα στρατόπεδο εκτοπισμένων. Τελικός προορισμός του ήταν το Ισραήλ, και έκτοτε ζούσε στην Ιερουσαλήμ. Συγγραφέας διεθνούς φήμης, εκδίδει το πρώτο του μυθιστόρημα ("Καπνός") το 1962. Ακολούθησαν τριάντα και πλέον βιβλία, διηγήματα και μυθιστορήματα. Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά του "Ιστορία μιας ζωής", "Μπαντενχάιμ 1939" και "Απρόσμενη αγάπη", όλα σε μετάφραση της Μάγκυς Κοέν.
Έφυγε από τη ζωή στα 85 του χρόνια, στις 4 Ιανουαρίου 2018.
Levi, Primo
Συγγραφέας
Ο Πρίμο Λέβι (1919-1987) γεννήθηκε στο Τορίνο. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι από το Πιεμόντε, τα ήθη και τα έθιμα των οποίων θα περιγράψει στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του "Το περιοδικό σύστημα". Στο Λύκειο ο Πρίμο ήταν ένας συνεσταλμένος και επιμελής μαθητής που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη χημεία και τη βιολογία και λιγότερο για την ιστορία και τα ιταλικά. Το 1937 γράφεται στο Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Τορίνο απ' όπου αποφοιτά τον Ιούλιο του 1941 με άριστα και έπαινο. Βρίσκει μια ημιπαράνομη δουλειά σε ένα ορυχείο αμιάντου κοντά στο Λάντζο. Δεν είναι γραμμένος στις καταστάσεις προσωπικού αλλά δουλεύει στο χημικό εργαστήριο του εργοστασίου. Το 1942 βρίσκει καλύτερη δουλειά στο Μιλάνο σε μια ελβετική φαρμακοβιομηχανία. Πολιτικοποιείται και γίνεται μέλος του παράνομου Partito d' azione (Κόμμα Δράσης). Το Δεκέμβριο του 1943 ο Λέβι που αγωνίζεται ως μέλος μιας ομάδας παρτιζάνων συλλαμβάνεται και οδηγείται στο στρατόπεδο του Κάρπι Φάσσολι. Το Φεβρουάριο του 1944 ο Λέβι μαζί με άλλους κρατουμένους μεταφέρεται στο Άουσβιτς. Σε όλη τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, ο Λέβι κατόρθωσε να μην αρρωστήσει. Το Γενάρη όμως του 1945 προσβάλλεται από οστρακιά όταν οι Γερμανοί, λόγω της προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων, αποφασίζουν την εκκένωση του Λάγκερ. Ο Λέβι μένει για λίγους μήνες στην Κατοβίτσε και τον Ιούνιο θ' αρχίσει το μακρύ ταξίδι της επιστροφής, αυτό που περιγράφεται στην "Ανακωχή" και τον Οκτώβριο φτάνει τελικά στο Τορίνο. Το 1946 πιάνει δουλειά σ' ένα εργοστάσιο χρωμάτων. Η βασανιστική ανάμνηση των στρατοπέδων τον ωθεί να γράψει πυρετωδώς το "Εαν αυτό είναι ο άνθρωπος" (Se questo e un uomo).Το 1947 το προτείνει στον Einaudi που το απορρίπτει και εκδίδεται τελικά από τις εκδόσεις Da Silva. Το 1962 γράφει το έργο "Η ανακωχή" το ημερολόγιο της επιστροφής του. Το 1963 "Η ανακωχή" (La tregua) εκδίδεται από τις εκδόσεις Einaudi. Το 1967 εκδίδεται η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο "Storie naturali", ενώ το 1971 εκδίδεται μια δεύτερη συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Vizio di forma". Την περίοδο 1972-79 ταξιδεύει συχνά για επαγγελματικούς λόγους στη Σοβιετική Ένωση. Το μυθιστόρημα "La chiave a stella" ίσως γεννήθηκε στο Τολιάτιγκραντ. Το 1975 εκδίδεται η ποιητική συλλογή του με τίτλο "L' osteria di Brema". Το 1981 ετοιμάζει για τις εκδόσεις Einaudi μια προσωπική ανθολογία συγγραφέων που τον επηρέασαν, η οποία εκδίδεται με τον τίτλο "La ricerca delle radici". Το 1982 εκδίδεται το μυθιστόρημα "Se non ora quando?" (Εάν όχι τώρα πότε;), το οποίο μεταφράζεται στα γαλλικά. Το 1983 μεταφράζει τα βιβλία του Claude Levi-Strauss "Ο δρόμος της μάσκας" και "Βλέμμα από μακριά". Το 1984 εκδίδεται η ποιητική συλλογή του "Ad ora incerta" και το Νοέμβριο κυκλοφορεί στην Αμερική το βιβλίο του "Το περιοδικό σύστημα". Το 1985 πενήντα κείμενά του που δημοσιεύτηκαν αρχικά στην εφημερίδα La Stampa συγκεντρώνονται σ' έναν τόμο, με τίτλο "L' altrui mestiere". Το 1987 ο Πρίμο Λέβι αυτοκτονεί στο σπίτι του στο Τορίνο.
Singer, Isaac Bashevis
Συγγραφέας
Ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ γεννήθηκε το 1902 στο Leoncin της Πολωνίας, από πατέρα ραββίνο και μάνα κόρη ραββίνου. Το 1935 μετανάστευσε στην Αμερική, όπου και έζησε μέχρι το θάνατό του, το 1991, στη Φλόριντα, σε ηλικία 88 ετών. Το 1978 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα και παιδικά βιβλία. Όλο το έργο του είναι γραμμένο στα γίντις, τη γλώσσα των ασκενάζι Εβραίων της Ανατολικής Ευρώπης. Ο κόσμος των μυθιστορημάτων και των διηγημάτων του είναι ο κόσμος των Εβραίων που μιλούν γίντις, είτε αυτοί ζουν σε κάποια πολίχνη της Πολωνίας είτε ζουν στις εβραϊκές συνοικίες της Νέας Υόρκης.
O' Brien, Edna
Συγγραφέας
Η ΄Εντνα Ο' Μπράιεν γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1930 στην Ιρλανδία. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα που ξεχώρισαν για τον τρόπο απεικόνισης των γυναικών, τις υποβλητικές περιγραφές και τη σεξουαλική ευθύτητά της. Έχει τιμηθεί με το Premio Grinzane Cavour και με το βραβείο Los Angeles Times για το βιβλίο της "Φωτεινές διαφάνειες" (εκδ. Γλάρος). Έχει επίσης τιμηθεί με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας το 1995 για το σύνολο του έργου της. Είναι επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων. Ζει μόνιμα στο Λονδίνο και ταξιδεύει συχνά στην Ιρλανδία. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.
Για τους συμπατριώτες της η Έντνα Ο' Μπράιεν είναι το μαύρο πρόβατο της λογοτεχνίας τους. Από το πρώτο της βιβλίο ("The Country Girls") ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Όπως χαρακτηριστικά έχει δηλώσει η ίδια: "Ο παπάς της ενορίας μου παρότρυνε τους πιστούς να κάψουν τα βιβλία μου. Η μητέρα μου πήρε ένα μολύβι και μουντζούρωνε όλες τις "ακατάλληλες" λέξεις". Στο παρελθόν έξι βιβλία της είχαν απαγορευτεί στην Ιρλανδία. Η ίδια η συγγραφέας δηλώνει πως το μυθιστόρημα "Στο δάσος" προκάλεσε μεγαλύτερες αντιδράσεις στην Ιρλανδία ακόμα και από το πρώτο της βιβλίο - συνέντευξη στην εφημερίδα Guardian.
Kundera, Milan, 1929-
Συγγραφέας
Ο τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα γεννήθηκε στο Μπρνο, το 1929, και ζει στη Γαλλία, τη δεύτερη πατρίδα του, από το 1975. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: "Το αστείο", "Η ζωή είναι αλλού", "Το βαλς του αποχαιρετισμού", "Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης", "Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι", "Η αθανασία", καθώς επίσης τη συλλογή διηγημάτων "Κωμικοί έρωτες" -όλα στην τσέχικη γλώσσα. Όπως και τα παλαιότερα δοκίμια "Η τέχνη του μυθιστορήματος" και οι "Προδομένες διαθήκες". Τα πιο πρόσφατα όμως, μυθιστορήματά του -"Η βραδύτητα", "Η ταυτότητα" και "Η άγνοια" γράφτηκαν στα γαλλικά.
