Έχει την αξίωση να θεωρηθεί "Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" αυτό το βιβλίο; Όχι βέβαια. Γι' αυτό και φρόντισα να προσθέσω στον τίτλο του εκείνο το λίγη. Κατ' αρχάς, μετά βίας καλύπτει την εικοσαετία 1985-2005, ένα διάστημα κωμικά σύντομο. Κι ακόμη, οι συγγραφείς και τα έργα που θίγονται εδώ, επελέγησαν αυθαίρετα και δεν χαρτογραφούν παρά το προσωπικό μου γούστο. Υποψιάζομαι δε ότι στο βάθος μιλάω λιγότερο γι' αυτούς και τη δουλειά τους, και περισσότερο για τα δικά μου. [...]
Τα τριάντα εννιά κείμενα που ακολουθούν, ανήκουν σε ποικίλα είδη. Συνεντεύξεις που πήρα από συγγραφείς μας, μαρτυρίες ζωής, μια ανοιχτή επιστολή προς κάποιον θεσμικό παράγοντα. Και κυρίως κριτικές, κάποτε υπό μορφή σχολίου ή επιφυλλίδας. Όλα τους εκτός από δύο ("Γεννημένος παραμυθάς" και "Βασιλική οδός"), έχουν ήδη δημοσιευτεί στον Τύπο στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας. Όχι πάντα σ' αυτήν ακριβώς τη μορφή -και δεν εννοώ τις σποραδικές προσθήκες. Τα δημοσιευμένα ήταν περισσότερα και καθώς τα επεξεργαζόμουν, αναγκάστηκα συχνά να τα συγχωνεύσω. Είναι πάντως σαφές ότι το ετοίμαζα λίγο λίγο, κυριολεκτικά επί χρόνια, αυτό το βιβλίο. [...]
Οι γνώμες που εκφράζω στις επόμενες σελίδες, έρχονται συχνά σε αντιπαράθεση με την κρατούσα αυτή τη στιγμή, κατεστημένη άποψη για τα έργα αρκετών συναδέλφων μου. Σε σύγκρουση με την επιβεβλημένη ιεραρχία. Ίσως κάποτε αποδειχτεί ότι το δίκαιο είναι με το μέρος μου. Ίσως όχι. Ο τίτλος που επέλεξα, αναφέρεται στο μόνο σίγουρο, για το οποίο τα κείμενα αυτού του βιβλίου κυριολεκτικά βοούν. Αν παραμένω σε κάτι αφοσιωμένος, είναι η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Λίγη ή πολλή. Του παρόντος ή του μέλλοντος.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα και συνεντεύξεις που αναφέρονται στους συγγραφείς: Θανάση Βαλτινό, Δημήτρη Νόλλα, Αντρέα Φραγκιά, Αλέξη Πανσέληνο, Αλέξανδρο Κοτζιά, Βασίλη Βασιλικό, Κώστα Ταχτσή, Οδυσσέα Ελύτη, Άρη Αλεξάνδρου, Μένη Κουμανταρέα, Γιώργο Χειμωνά, Ηλία Πετρόπουλο, Γιάννη Υφαντή, Σωτήρη Δημητρίου,
Περίληψη
Έχει την αξίωση να θεωρηθεί "Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" αυτό το βιβλίο; Όχι βέβαια. Γι' αυτό και φρόντισα να προσθέσω στον τίτλο του εκείνο το λίγη. Κατ' αρχάς, μετά βίας καλύπτει την εικοσαετία 1985-2005, ένα διάστημα κωμικά σύντομο. Κι ακόμη, οι συγγραφείς και τα έργα που θίγονται εδώ, επελέγησαν αυθαίρετα και δεν χαρτογραφούν παρά το προσωπικό μου γούστο. Υποψιάζομαι δε ότι στο βάθος μιλάω λιγότερο γι' αυτούς και τη δουλειά τους, και περισσότερο για τα δικά μου. [...]
Τα τριάντα εννιά κείμενα που ακολουθούν, ανήκουν σε ποικίλα είδη. Συνεντεύξεις που πήρα από συγγραφείς μας, μαρτυρίες ζωής, μια ανοιχτή επιστολή προς κάποιον θεσμικό παράγοντα. Και κυρίως κριτικές, κάποτε υπό μορφή σχολίου ή επιφυλλίδας. Όλα τους εκτός από δύο ("Γεννημένος παραμυθάς" και "Βασιλική οδός"), έχουν ήδη δημοσιευτεί στον Τύπο στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας. Όχι πάντα σ' αυτήν ακριβώς τη μορφή -και δεν εννοώ τις σποραδικές προσθήκες. Τα δημοσιευμένα ήταν περισσότερα και καθώς τα επεξεργαζόμουν, αναγκάστηκα συχνά να τα συγχωνεύσω. Είναι πάντως σαφές ότι το ετοίμαζα λίγο λίγο, κυριολεκτικά επί χρόνια, αυτό το βιβλίο. [...]
Οι γνώμες που εκφράζω στις επόμενες σελίδες, έρχονται συχνά σε αντιπαράθεση με την κρατούσα αυτή τη στιγμή, κατεστημένη άποψη για τα έργα αρκετών συναδέλφων μου. Σε σύγκρουση με την επιβεβλημένη ιεραρχία. Ίσως κάποτε αποδειχτεί ότι το δίκαιο είναι με το μέρος μου. Ίσως όχι. Ο τίτλος που επέλεξα, αναφέρεται στο μόνο σίγουρο, για το οποίο τα κείμενα αυτού του βιβλίου κυριολεκτικά βοούν. Αν παραμένω σε κάτι αφοσιωμένος, είναι η Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Λίγη ή πολλή. Του παρόντος ή του μέλλοντος.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα και συνεντεύξεις που αναφέρονται στους συγγραφείς: Θανάση Βαλτινό, Δημήτρη Νόλλα, Αντρέα Φραγκιά, Αλέξη Πανσέληνο, Αλέξανδρο Κοτζιά, Βασίλη Βασιλικό, Κώστα Ταχτσή, Οδυσσέα Ελύτη, Άρη Αλεξάνδρου, Μένη Κουμανταρέα, Γιώργο Χειμωνά, Ηλία Πετρόπουλο, Γιάννη Υφαντή, Σωτήρη Δημητρίου,
Ο Απόστολος Δοξιάδης γεννήθηκε το 1953 στο Μπισμπέιν της Αυστραλίας, αλλά μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης για να σπουδάσει μαθηματικά, ενώ συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στα εφαρμοσμένα μαθηματικά στην Ecole Pratique des Hautes Etudes στο Παρίσι. Ο Απόστολος Δοξιάδης έχει γράψει 4 μυθιστορήματα. Το μυθιστόρημα "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ" κυκλοφόρησε το 2000 στην Αγγλία από τους Faber and Faber και στην Αμερική από το Βloomsbury, σε μετάφραση του συγγραφέα, και έχει μεταφραστεί σε 22 γλώσσες. Το 1999, ο Α. Δοξιάδης έγραψε, στα αγγλικά, σχεδίασε και σκηνοθέτησε τη μουσική παράσταση Θεάτρου Σκιών "The Tragical History of Jackson Pollock, Abstract Expressionist", που παρουσιάστηκε στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη, στην Αθήνα. Έχει γράψει και έχει σκηνοθετήσει επίσης δύο ταινίες μεγάλου μήκους, τις "Υπόγεια διαδρομή", 1983, και "Τεριρέμ", 1988, που τιμήθηκε με το Βραβείο του Διεθνούς Κέντρου Καλλιτεχνικού Κινηματογράφου (CICAE) στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, την ίδια χρονιά. Συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο γράφοντας το λιμπρέτο της μουσικής διασκευής του έργου του Σαίξπηρ "Όνειρο θερινής νύχτας".
Διεθνείς διακρίσεις: "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ" βρέθηκε στην τελική εξάδα για το Prix Medicis 2000. Στο μυθιστόρημα "Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ" απονεμήθηκε τον Μάιο του 2001 το Primo Peano από το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Τορίνου.
Ραπτόπουλος, Βαγγέλης
Συγγραφέας
(φωτογραφία: Δημήτρης Τσουμπλέκας, 2001)
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος (Αθήνα, 1959) έχει δημοσιεύσει είκοσι τίτλους μυθοπλασίας ("Διόδια", "Τα τζιτζίκια", "Ο εργένης", "Λούλα", "Η απίστευτη ιστορία της πάπισσας Ιωάννας", "Μαύρος γάμος", "Η επινόηση της πραγματικότητας", "Φίλοι", "Η Μεγάλη Άμμος", "Ιστορίες της Λίμνης", "Η πιο κρυφή πληγή", "Λεσβία", "Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα" κ.ά.), τέσσερα βιβλία μεταξύ χρονικού και αυτοβιογραφίας ("Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο;", "Η δική μου Αμερική", "Λίγη ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας", "Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας"), καθώς και μια συλλογή-σύνθεση με μεταφρασμένα αποσπάσματα από αρχαίους έλληνες συγγραφείς. Έργα του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες και διασκευάστηκαν για το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Συνολικά έχουν τυπωθεί περισσότερα από 250.000 αντίτυπα των βιβλίων του. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο μεταπτυχιακό τμήμα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) και κάνει εκπομπές στο Ραδιόφωνο 24/7. Το προσωπικό αρχείο του βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.
Περισσότερες πληροφορίες και χρήσιμοι σύνδεσμοι (links) περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα του συγγραφέα: http://vangelisraptopoulos.wordpress.com/
Βασιλικός, Βασίλης
Συγγραφέας
Ο Βασίλης Βασιλικός του Νικολάου γεννήθηκε στην Καβάλα στις 18 Νοεμβρίου 1934. Σπουδές: Λύκειο Καρυωτάκη (Καβάλα), Σχολή Βαλαγιάννη, Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια (Θεσσαλονίκη), Νομική Σχολή (ΑΠΘ), Yale University - Drama School, SRT - School of Radio and Television (Νέα Υόρκη) για τηλεσκηνοθεσία. Bοηθός σκηνοθέτη σε ξένες παραγωγές, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος, επιμελητής (Dr) σεναρίων, εισηγητής σεναρίων στην Arte (1990-1993), ερασιτέχνης ηθοποιός, δημοσιογράφος, συγγραφέας, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ-1 (1981-1984), Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων (1994-1996), Πρέσβης εκ προσωπικοτήτων της Ελλάδας στην Ουνέσκο (1996-2004), Πρόεδρος της Εταιρίας Συγγραφέων (2001-2005). Τιμητικές διακρίσεις: Βραβείο των "12" (1961, για την τριλογία "Το φύλλο. Το πηγάδι. Τ' αγγέλιασμα"), Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1980, για το "Τελευταίο Αντίο") το οποίο δεν αποδέχθηκε, Διεθνές βραβείο Meditteraneo (1970). Επίτιμος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών στην έδρα της Φιλολογίας, Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1984), Μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων με έδρα το Στρασβούργο, Μέλος του Δ.Σ. των Γάλλων συγγραφέων (Maison des Ecrivains. Γαλλία, 1990-1993). Είναι ο πιο πολυμεταφρασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τους Καζαντζάκη, Ρίτσο, Καβάφη. Βιβλία του έχουν εκδοθεί και στην γραφή Μπράιγ. Είναι παντρεμένος με την υψίφωνο Βάσω Παπαντωνίου και έχουν μια κόρη, την Ευρυδίκη.
Φραγκιάς, Αντρέας, 1921-2002
Συγγραφέας
Ο Αντρέας Φραγκιάς (1921-2002) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Οικονομικές Επιστήμες, αλλά διέκοψε τις σπουδές του πριν το πτυχίο, εξαιτίας του πολέμου και της συμμετοχής του στην Αντίσταση. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε περιοδικά και εφημερίδες. Τα μυθιστορήματά του μεταφράστηκαν στα γερμανικά, ρουμάνικα, ουγγρικά, ρώσικα και γαλλικά. Υπήρξε φίλος και συνεργάτης του Άρη Αλεξάνδρου και του Δημήτρη Χατζή. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 1988 για "Το πλήθος" και το 2000 με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του. Πέθανε στην Αθήνα το 2002.
Πανσέληνος, Αλέξης
Συγγραφέας
Ο Αλέξης Πανσέληνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Ο πατέρας και η μητέρα του είναι γνωστοί συγγραφείς της Γενιάς του 30. Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών και εργάστηκε ως δικηγόρος με ειδίκευση το ναυτιλιακό δίκαιο. Δημοσίευσε σχετικά αργά το πρώτο του βιβλίο, το 1982 ("Ιστορίες με σκύλους", διηγήματα, Κέδρος). Ως σήμερα έχουν εκδοθεί άλλος ένας τόμος με διηγήματα ("Τέσσερις ελληνικοί φόνοι"), τέσσερα μυθιστορήματα, ένας τόμος με δοκίμια και άρθρα και ένας τόμος με προσωπικές σκέψεις σχετικά με το βιβλίο και την ανάγνωση. Έχει αρθρογραφήσει σε μεγάλες εφημερίδες γύρω από θέματα τόσο της τέχνης όσο και της πολιτικής και έχει γράψει λογοτεχνική κριτική για σημαντικά λογοτεχνικά περιοδικά. Το μυθιστόρημά του "Η μεγάλη πομπή" τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1986. Το μυθιστόρημά του "Σκοτεινές επιγραφές" τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού "Διαβάζω" 2012. Από τα βιβλία του, "Η μεγάλη πομπή" έχει μεταφραστεί, μέχρι σήμερα, στα γαλλικά (Griot) και τα ιταλικά (Crocetti), και το "Ζαΐδα ή Η καμήλα στα χιόνια" στα γαλλικά (Gallimard), τα ιταλικά (Crocetti) και τα γερμανικά (Berlin Verlag). Παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, μοιράζει τον χρόνο του, από το 1996 και μετά, μεταξύ Αθήνας και του νησιού της Πάρου, όπου συχνά αποσύρεται για να γράψει. Έχει μεταφράσει βιβλία από τα αγγλικά και τα γερμανικά. Το 1997 ήταν η ελληνική υποψηφιότητα για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας. Εκτός από τη λογοτεχνία οι ασχολίες του περιλαμβάνουν και μια ιδιαίτερα μεγάλη συλλογή δίσκων κλασικής μουσικής, με την οποία έχει πολύ ιδιαίτερη σχέση, αφού άλλωστε η αρχική του φιλοδοξία ήταν να γίνει μουσικός. Η μουσική κατέχει σημαντική θέση στα λογοτεχνικά του έργα.
Βαλτινός, Θανάσης
Συγγραφέας
Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. Έχει μεταφράσει τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη και την "Ορέστεια" του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". Το 1990 τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο: "Στοιχεία για την Δεκαετία του '60". Διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Διετέλεσε γενικός Διευθυντής του 2ου Καναλιού της Εθνικής τηλεόρασης 1989-1990. Στις 5 Ιουνίου 2008 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Τον Δεκέμβριο του 2012 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Τα βιβλία που έχει εκδώσει είναι τα εξής:
- "Συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο πρώτο: Αμερική", Κέδρος, 1972
- "Η Κάθοδος των εννιά", Κέδρος, 1978
- "Τρία Ελληνικά μονόπρακτα", Κέδρος, 1978
- "Εθισμός στη νικοτίνη" [διήγημα, στο τομίδιο] "Τρία διηγήματα", Θανάσης Βαλτινός, Χριστόφορος Μηλιώνης, Δημήτρης Νόλλας, Στιγμή
- "Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο", Στιγμή, 1985
- "Στοιχεία για την δεκαετία του '60", Στιγμή 1989
- "Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν", Διηγήματα, Άγρα 1992
- "Φτερά Μπεκάτσας", Άγρα 1993
- "Ορθοκωστά", Άγρα 1994
- "Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - '22", Ωκεανίδα, 2000
- "Ημερολόγιο 1836-2011", Ωκεανίδα, 2001
- "Εθισμός στη νικοτίνη", Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2003
- "Άνθη της αβύσσου", Εστία, 2008
- "Ο τελευταίος Βαρλάμης", Εστία, 2010
- "Ανάπλους", Εστία, 2012
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.
Νόλλας, Δημήτρης
Συγγραφέας
Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943.
Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ' την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975).
Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97).
Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95).
Στην δεκαετία του '80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη.
Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Διακρίσεις:
- Ford Foundation Grant (1975-76)
- Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978)
- Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993)
- Βραβείο Διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" (1996)
- Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων "Ο παλαιός εχθρός" (2004)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2014)
Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα:
1. "Νεράιδα της Αθήνας" (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004
2. "Πολυξένη" (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004.
3. "Το τρυφερό δέρμα" (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998.
4. "Τα καλύτερα χρόνια" (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987.
5. "Το πέμπτο γένος" (νουβέλα), Καστανιώτης 1988.
6. "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999.
7. "Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011.
8. "Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995.
9. "Τα θολά τζάμια" (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997.
10. "Μικρά ταξείδια" (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999.
11. "Φωτεινή μαγική" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000.
12. "Η Παναγίτσα του μπερντέ" (διήγημα), Μεταίχμιο 2002.
13. "Από τη μια εικόνα στην άλλη" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003.
14. "Ο παλαιός εχθρός" (διηγήματα), Καστανιώτης 2004.
15. "Φύλλα καπνού" (δοκίμια), Εστία 2005.
16. "Ναυαγίων πλάσματα" (νουβέλα), Κέδρος 2009.
17. "Ο καιρός του καθενός" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010.
18. "Στον τόπο" (διηγήματα), Ίκαρος, 2012.
19. "Το ταξίδι στην Ελλάδα" (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013.
κ.ά.
Μεταφράσεις:
"Une peau douce: nouvelles".[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993.
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).
Βαλτινός, Θανάσης
Συγγραφέας
Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. Έχει μεταφράσει τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη και την "Ορέστεια" του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.
Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". Το 1990 τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο: "Στοιχεία για την Δεκαετία του '60". Διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Διετέλεσε γενικός Διευθυντής του 2ου Καναλιού της Εθνικής τηλεόρασης 1989-1990. Στις 5 Ιουνίου 2008 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Τον Δεκέμβριο του 2012 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.
Τα βιβλία που έχει εκδώσει είναι τα εξής:
- "Συναξάρι του Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο πρώτο: Αμερική", Κέδρος, 1972
- "Η Κάθοδος των εννιά", Κέδρος, 1978
- "Τρία Ελληνικά μονόπρακτα", Κέδρος, 1978
- "Εθισμός στη νικοτίνη" [διήγημα, στο τομίδιο] "Τρία διηγήματα", Θανάσης Βαλτινός, Χριστόφορος Μηλιώνης, Δημήτρης Νόλλας, Στιγμή
- "Μπλε βαθύ σχεδόν μαύρο", Στιγμή, 1985
- "Στοιχεία για την δεκαετία του '60", Στιγμή 1989
- "Θα βρείτε τα οστά μου υπό βροχήν", Διηγήματα, Άγρα 1992
- "Φτερά Μπεκάτσας", Άγρα 1993
- "Ορθοκωστά", Άγρα 1994
- "Συναξάρι Αντρέα Κορδοπάτη, Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - '22", Ωκεανίδα, 2000
- "Ημερολόγιο 1836-2011", Ωκεανίδα, 2001
- "Εθισμός στη νικοτίνη", Διηγήματα, Μεταίχμιο, 2003
- "Άνθη της αβύσσου", Εστία, 2008
- "Ο τελευταίος Βαρλάμης", Εστία, 2010
- "Ανάπλους", Εστία, 2012
Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες.
Ζαρκαδάκης, Γιώργος
Συγγραφέας
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε μηχανικός συστημάτων και αυτόματου ελέγχου στο πανεπιστήμιο City του Λονδίνου. Το 1988 ολοκήρωσε το διδακτορικό του στην τεχνητή νοημοσύνη με εφαρμογή στην ιατρική. Ακολούθως εργάστηκε ως βοηθός τεχνολογίας στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις Βρυξέλλες και ως στέλεχος των εταιρειών πληροφορικής Andersen Consulting και Silicon Graphics. Παράλληλα με τις επιστημονικές του ασχολίες και έρευνες στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και το Πανεπιστήμιο Αθηνών, έχει εκδόσει τα μυθιστορήματα: "Τα μυστικά των χωρών χωρίς" (Αλεξάνδρεια 1994, Κέδρος 1996), "Ανατολικόν τέλος" (Κέδρος 1996, 1999), "Αρχιπελάγους πολιτεία" (Κέδρος 1999, 2000), "Το πέρασμα" (Καστανιώτης 2004), και τη συλλογή διηγημάτων "Όταν η Αμερική εξαφανίστηκε" (Κέδρος, 2002). Είναι διευθυντής του επιστημονικού περιοδικού Focus.
Νόλλας, Δημήτρης
Συγγραφέας
Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943. Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ' την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975). Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97).
Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95). Στην δεκαετία του '80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη. Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Διακρίσεις:
- Ford Foundation Grant (1975-76)
- Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978)
- Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993)
- Βραβείο Διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" (1996).
Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα:
1. "Νεράιδα της Αθήνας" (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004
2. "Πολυξένη" (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004.
3. "Το τρυφερό δέρμα" (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998.
4. "Τα καλύτερα χρόνια" (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987.
5. "Το πέμπτο γένος" (νουβέλα), Καστανιώτης 1988.
6. "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999.
7. "Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011.
8. "Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995.
9. "Τα θολά τζάμια" (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997.
10. "Μικρά ταξείδια" (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999.
11. "Φωτεινή μαγική" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000.
12. "Η Παναγίτσα του μπερντέ" (διήγημα), Μεταίχμιο 2002.
13. "Από τη μια εικόνα στην άλλη" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003.
14. "Ο παλαιός εχθρός" (διηγήματα), Καστανιώτης 2004.
15. "Φύλλα καπνού" (δοκίμια), Εστία 2005.
16. "Ναυαγίων πλάσματα" (νουβέλα), Κέδρος 2009.
17. "Ο καιρός του καθενός" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010.
18. "Στον τόπο" (διηγήματα), Ίκαρος, 2012.
19. "Το ταξίδι στην Ελλάδα" (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013.
Μεταφράσεις:
"Une peau douce: nouvelles".[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993.
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).
