Τέσσερα αμερικανικά διηγήματα μας μεταφέρουν στις ανατολικές ακτές της Νέας Αγγλίας (στο 19ο αιώνα), στην κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη (στο μεταίχμιο 19ου και 20ού αιώνα) και στις νότιες Πολιτείες των αρχών του 20ού αιώνα. Οι συγγραφείς τους -από τους αντιπροσωπευτικότερους της εποχής τους σε θέματα και ύφος- μας παρουσιάζουν ανθρώπους (πέρα από περιβάλλοντα και εποχές) τόσο όμοιους με τους σημερινούς, με τους ίδιους προβληματισμούς και τις ίδιες ελπίδες, να αναζητούν το όποιο νόημα της ζωής. Η αποξένωση, η καταναλωτική δουλεία και η εκμετάλλευση των ιδεών, η απελευθέρωση από τη λατρεία του χρήματος και του συμφέροντος, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι τα θέματα των διηγημάτων της συλλογής.
"Τα διηγήματα που παρουσιάζονται εδώ είχαν μεταφραστεί πριν από τρεις δεκαετίες. Αναδημοσιεύονται τώρα βελτιωμένα γιατί πιστεύω ότι αντικατοπτρίζουν τις υπαρξιακές αναζητήσεις του καθενός μας και της εποχής μας-αλλά και κάθε εποχής. [...] Οι μεταφράσεις των διηγημάτων πρωτοδημοσιεύθηκαν: του Χ. Μέλβιλ στην εφημερίδα "Ημέρα" των Πατρών (1-1-1976), τα άλλα τρία στο περιοδικό "Ευθύνη", τεύχη 26 του Ν. Χόθορν (1974), 31 του Γ. Φόκνερ (1974) και 71 του Ο. Χένρυ (1977)." (από την εισαγωγή του Αντώνη Η. Σακελλαρίου)
Περίληψη
Τέσσερα αμερικανικά διηγήματα μας μεταφέρουν στις ανατολικές ακτές της Νέας Αγγλίας (στο 19ο αιώνα), στην κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη (στο μεταίχμιο 19ου και 20ού αιώνα) και στις νότιες Πολιτείες των αρχών του 20ού αιώνα. Οι συγγραφείς τους -από τους αντιπροσωπευτικότερους της εποχής τους σε θέματα και ύφος- μας παρουσιάζουν ανθρώπους (πέρα από περιβάλλοντα και εποχές) τόσο όμοιους με τους σημερινούς, με τους ίδιους προβληματισμούς και τις ίδιες ελπίδες, να αναζητούν το όποιο νόημα της ζωής. Η αποξένωση, η καταναλωτική δουλεία και η εκμετάλλευση των ιδεών, η απελευθέρωση από τη λατρεία του χρήματος και του συμφέροντος, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι τα θέματα των διηγημάτων της συλλογής.
"Τα διηγήματα που παρουσιάζονται εδώ είχαν μεταφραστεί πριν από τρεις δεκαετίες. Αναδημοσιεύονται τώρα βελτιωμένα γιατί πιστεύω ότι αντικατοπτρίζουν τις υπαρξιακές αναζητήσεις του καθενός μας και της εποχής μας-αλλά και κάθε εποχής. [...] Οι μεταφράσεις των διηγημάτων πρωτοδημοσιεύθηκαν: του Χ. Μέλβιλ στην εφημερίδα "Ημέρα" των Πατρών (1-1-1976), τα άλλα τρία στο περιοδικό "Ευθύνη", τεύχη 26 του Ν. Χόθορν (1974), 31 του Γ. Φόκνερ (1974) και 71 του Ο. Χένρυ (1977)." (από την εισαγωγή του Αντώνη Η. Σακελλαρίου)
Πληροφορίες προϊόντος
Συγγραφέας
Melville, Herman,Hawthorne, Nathaniel,Faulkner, William,Henry, O.
Eκδότης
Εκδόσεις Πατάκη
Μεταφραστής Σακελλαρίου, Αντώνης
Ανθολόγος Σακελλαρίου, Αντώνης
ISBN
9789601608891
Κωδικός Ευριπίδη 010000007598
Έτος κυκλοφορίας 2004
Σελίδες 102
Διαστάσεις 21χ14
Βάρος 173 gr
Melville, Herman
Συγγραφέας
Ο Χέρμαν Μέλβιλ, που πέρασε κι ο ίδιος πολλά χρόνια της ζωής του σε φαλαινοθηρικά πλοία - και μάλιστα σε μια εποχή που το κυνήγι της φάλαινας ήταν επικίνδυνη δουλειά - γεννήθηκε το 1819 στη Νέα Υόρκη και θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους Αμερικανούς συγγραφείς. Η οικογένειά του ήταν εύπορη κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων. Μα ο πατέρας του χρεωκόπησε το 1830 και πέθανε αμέσως μετά αφήνοντας τη γυναίκα του μόνη με οχτώ παιδιά. Ο Χέρμαν σταμάτησε νωρίς το σχολείο κι αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά για να βοηθήσει τ' αδέλφια του. Στα καράβια πρωτομπαρκάρισε το 1839. Τα ταξίδια του τον οδήγησαν σε πολλά μέρη του κόσμου. Όταν κυκλοφόρησαν τα πρώτα του βιβλία, γνώρισε αμέσως την επιτυχία. Και το 1847, που παντρεύτηκε, παράτησε τη θάλασσα κι εγκαταστάθηκε στη Μασαχουσέτη, όπου και πέρασε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του. Ο Εμφύλιος Πόλεμος αναστάτωσε και την οικογένεια του Μέλβιλ, που επέστρεψε στη Νέα Υόρκη. Πέθανε το 1891 αφήνοντας μισοτελειωμένα ένα σωρό έργα, τα οποία ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα.
Hawthorne, Nathaniel
Συγγραφέας
Ο Ναθάνιελ Χόθορν (1804-1864) είναι ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους της αμερικάνικης λογοτεχνίας, ο οποίος ανέδειξε με τη λεπτή και διεισδυτική γραφή του τις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Η πρώτη του συγγραφική επιτυχία θα σημειωθεί το 1837 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων "Twice-Told Tales", η οποία όμως δεν είναι αρκετή για να συντηρηθεί και θα αναγκαστεί να δεχθεί μια θέση ως τελωνειακός υπάλληλος, αρχικά στη Βοστόνη και αργότερα στο Σάλεμ. Το 1850 εκδίδεται το "Άλικο γράμμα" το οποίο θα γνωρίσει θερμή υποδοχή και θα καταξιώσει το συγγραφέα. Θα ακολουθήσουν τα μυθιστορήματα: "The House of the Seven Gables" ("Το σπίτι με τα εφτά αετώματα"), 1851, "The Blitheday Romance", 1852. Toν Μάρτιο του 1853 θα διοριστεί πρόξενος των ΗΠΑ στο Λίβερπουλ, όπου θα ζήσει για τέσσερα χρόνια. Θα επιστρέψει στη Μασαχουσέτη το 1860, οπότε και θα εκδοθεί το μυθιστόρημά του "The Marble Fawn". Πέθανε στις 19 Μαΐου του 1864 στο Πλίμουθ του Νιου Χαμσάιρ.
Faulkner, William
Συγγραφέας
Ο Γουίλιαμ Φώκνερ γεννήθηκε -ως William Cuthbert Falkner- στο New Albany κοντά στην Οξφόρδη της Πολιτείας του Μισισιπή το 1897. Παρόλο που ο προπάππος του ήταν συνταγματάρχης και σπουδαία φυσιογνωμία του αμερικανικού Νότου, ο Φώκνερ δεν έγινε δεκτός στο στρατό όταν η Αμερική μπήκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Λίγο αργότερα, κατάφερε να καταταγεί στην καναδική και, στη συνέχεια, στη βρετανική βασιλική αεροπορία, και μετά τον πόλεμο φοίτησε για ένα διάστημα στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή. Εγκατέλειψε τις σπουδές του -ήταν, εξάλλου, μετριότατος φοιτητής- και ασχολήθηκε με δουλειές του ποδαριού, ανάμεσά τους ένα βιβλιοπωλείο στη Νέα Υόρκη και μια μικρή εφημερίδα στη Νέα Ορλεάνη, όπου το 1924 ο φίλος του Φιλ Στόουν φρόντισε να εκδοθεί σε 1.000 αντίτυπα η συλλογή ποιημάτων του "The Marble Faun" ("Ο μαρμάρινος φαύνος"). Στη Νέα Ορλεάνη γνωρίστηκε με έναν κύκλο λογοτεχνών στον οποίο συμμετείχε ο Σέργουντ Άντερσον, που τον ενθάρρυνε να στραφεί στην πεζογραφία, κι έτσι γεννήθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Soldiers' Pay" ("Η πληρωμή του στρατιώτη"), που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Boni and Liveright το 1926. Το 1929 παντρεύτηκε κι έπιασε δουλειά, νυχτερινή βάρδια, στην τροφοδοσία ενός τοπικού ηλεκτρικού σταθμού. Εκείνο το διάστημα, μέσα σε έξι βδομάδες του καλοκαιριού, από τα μεσάνυχτα ως τις τέσσερις το πρωί, γεννήθηκε το "As I Lay Dying" ("Καθώς ψυχορραγώ"), που κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά (1930). Ακολούθησε το "Sanctuary" ("Άδυτο", 1931) και κάποια σενάρια για το Χόλυγουντ (μεταξύ των οποίων το "Today we Live" του Χάουαρντ Χωκς, 1933, πάνω σ' ένα δικό του διήγημα, και αργότερα οι διασκευές του "Μεγάλου ύπνου" του Ρ. Τσάντλερ, στην ομότιτλη μεταφορά με πρωταγωνιστές τον Χ. Μπόγκαρτ και τη Λ. Μπακόλ, καθώς και του "Να έχεις και να μην έχεις" του Χέμινγουεϊ), μια και οι πωλήσεις των βιβλίων του ήταν ασήμαντες. Αν και αναγνωρισμένος συγγραφέας, ο Φώκνερ πέρασε βασανισμένη ζωή βυθισμένος στον αλκοολισμό και την κατάθλιψη. Στον κόσμο του, παρά την επικέντρωση στον αμερικανικό νότο, η αφήγηση προσλαμβάνει οικουμενική σημασία ως στάση απέναντι στο ανθρώπινο πεπρωμένο και σε προβλήματα όπως οι φυλετικές διακρίσεις. Στα σημαντικότερα έργα του, που συχνά χαρακτηρίζονται από πειραματική γραφή, επηρεασμένη από την ευρωπαϊκή πρωτοπορία, συγκαταλέγονται και τα μυθιστορήματα "Mosquitos" ("Κουνούπια"), 1927, "Sartoris" ("Σαρτόρις", με αρχικό τίτλο "Flags in the Dust"), 1929, "The Sound and the Fury" ("Η βουή και η μανία"), 1929, "Light in August" ("Φως τον Αύγουστο"), 1932, "Absalom, Absalom!" ("Αβεσσαλώμ, Αβεσσαλώμ!"), 1936, "The Wild Palms" ("Άγρια Φοινικόδενδρα"), 1939, "The Hamlet" ("Το χωριουδάκι" -πρώτο μέρος της τριλογίας των Snope), 1940, "Requiem for a Nun" ("Ρέκβιεμ για μια μοναχή"), 1951, "The Town" ("Η πόλη"), 1957 και "The Mansion" ("Το Μέγαρο"), 1959 -δεύτερο και τρίτο μέρος της τριλογίας των Snope-, "The Reivers" ("Οι κλέφτες"), 1961, καθώς και περισσότερες από 80 συλλογές διηγημάτων. Το 1949 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, το 1955 με το National Book Award και με το Pulitzer Prize for fiction (για το μυθιστόρημα "A Fable"), το 1962 με το Χρυσό Μετάλλιο Λογοτεχνίας της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων και -μετά θάνατον- για δεύτερη φορά με το Pulitzer Prize (για το μυθιστόρημα "The Reivers"). Το 1957 έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια ως συγγραφέας διαμονής (writer-in-residence). Στο ίδιο Πανεπιστήμιο δώρισε το 1961 το προσωπικό του αρχείο για τη δημιουργία του William Faulkner Foundation. Πέθανε από ανακοπή καρδιάς στη Byhalia της Βιρτζίνια, το 1962, και τάφηκε στο κοιμητήριο της Οξφόρδης του Μισισιπή, Πολιτείας την οποία δεν εγκατέλειψε ποτέ στη ζωή του.
Henry, O.
Συγγραφέας
Ο O. Henry γεννήθηκε το 1862 στη Νότια Καρολίνα. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ουίλιαμ Σίντνεϊ Πόρτερ. Στην ηλικία των είκοσι μετακόμισε στο Τέξας, κυρίως για λόγους υγείας, όπου έκανε διάφορες δουλειές (στο ράντσο της οικογένειας του Richard M. Hall, στην αρχή, και στις εταιρείες General Land Office και First National Bank, του Ώστιν, στη συνέχεια). Κατηγορήθηκε για υπεξαίρεση σε βάρος της First National Bank -αν και υπήρχαν αμφιβολίες για την ενοχή του-, και αναγκάστηκε να διαφύγει στη Ν. Ορλεάνη, στην αρχή, και έπειτα στην Ονδούρα, επέστρεψε όμως στο Ώστιν λόγω της άσχημης υγείας της γυναίκας του. Το 1898 καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση για το αδίκημα της υπεξαίρεσης χρημάτων. Από αυτό το σημείο ναδίρ της ζωής του, μέσα από τη φυλακή, αρχίζει η προσπάθεια ανάδυσης μέσω της συγγραφής. Έχοντας εκτίσει τα τρία πέμπτα της ποινής, καταφεύγει στη Ν. Υόρκη και υιοθετεί οριστικά το ψευδώνυμο O. Henry. Γίνεται κυρίως γνωστός για τα διηγήματά του, αφού, μετά το 1901, έγραψε και δημοσίευσε περισσότερα από 300 διηγήματα σε περιοδικά όπως το "The New York World", κ.ά., που τον καταξίωσαν σαν έναν από τους καλύτερους αμερικανούς συγγραφείς της εποχής (συλλογές: "Cabages and Kings", 1904, "The Four Million", 1906, "The Trimmed Lamp", 1907, "The Heart of the West", 1907, με ιστορίες από τους ράντσερ στο Τέξας, κ.ά.). Πέθανε το 1910 σε ηλικία σαράντα επτά ετών, αλκοολικός και σχεδόν απένταρος.
