(. . .) Αυτό το ρεπορτάζ δεν είναι «ημερολόγιο», ούτε απομνημονεύματα. (. . .) Είναι ένα ρεπορτάζ που ακολουθεί τη ζωή ενός μικρού στα μεγάλα χρόνια του πολέμου. Είναι, αν θέλεις, μια συνέντευξη μαζί του, ξαναγραμμένη από τον ίδιο σαν ρεπορτάζ ύστερα από σαράντα χρόνια. Μα. . . είναι αντικειμενικό αυτό το ρεπορτάζ; Όχι, δεν είναι. Πώς να είναι, αφού ο ρεπόρτερ γράφει μόνο όσα αυτός ο ίδιος έζησε και όπως αυτός ο ίδιος τα έζησε και τα είδε, χωρίς μια συνολική πληροφόρηση και χωρίς έρευνα; Στην κυριολεξία είναι ένα ρεπορτάζ υποκειμενικό. Και είναι αντικειμενικό μόνο σε όποιο βαθμό ο ρεπόρτερ κατορθώνει να μεταφέρει όσα ο ίδιος έζησε και είδε, όπως ο ίδιος τότε τα έζησε, τα ένιωσε και τα είδε, μακρυά από τις εκ των υστέρων γνώμες και κρίσεις του. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
Περίληψη
(. . .) Αυτό το ρεπορτάζ δεν είναι «ημερολόγιο», ούτε απομνημονεύματα. (. . .) Είναι ένα ρεπορτάζ που ακολουθεί τη ζωή ενός μικρού στα μεγάλα χρόνια του πολέμου. Είναι, αν θέλεις, μια συνέντευξη μαζί του, ξαναγραμμένη από τον ίδιο σαν ρεπορτάζ ύστερα από σαράντα χρόνια. Μα. . . είναι αντικειμενικό αυτό το ρεπορτάζ; Όχι, δεν είναι. Πώς να είναι, αφού ο ρεπόρτερ γράφει μόνο όσα αυτός ο ίδιος έζησε και όπως αυτός ο ίδιος τα έζησε και τα είδε, χωρίς μια συνολική πληροφόρηση και χωρίς έρευνα; Στην κυριολεξία είναι ένα ρεπορτάζ υποκειμενικό. Και είναι αντικειμενικό μόνο σε όποιο βαθμό ο ρεπόρτερ κατορθώνει να μεταφέρει όσα ο ίδιος έζησε και είδε, όπως ο ίδιος τότε τα έζησε, τα ένιωσε και τα είδε, μακρυά από τις εκ των υστέρων γνώμες και κρίσεις του. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
Ο Γιάννης Θ. Βούλτεψης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1923. Κατά τον πόλεμο του 1940-1941 περιελήφθη στην πολιτική επιστράτευση σε αντικατάσταση στρατευθέντων υπαλλήλων του Δημοσίου. Επί Ιταλικής Κατοχής πήρε μέρος στο Μαθητικό Κίνημα κατά της Προσαρτήσεως των Επτανήσων και τον Ιούλιο του 1943 διαπεραιώθηκε στη Δυτική Στερεά, όπου κατατάχθηκε στον ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο Ακέλας. Την άνοιξη του 1944 φοίτησε στη σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και ονομάσθηκε ανθυπολοχαγός. Πήρε μέρος σε μάχες εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής και προτάθηκε για το Αριστείον Απελευθερωτικού Αγώνος και για προαγωγή στο βαθμό του υπολοχαγού επ' ανδραγαθία. Τον Δεκέμβριο 1944 τραυματίσθηκε στην επίθεση κατά του ΕΔΕΣ έξω από την Άρτα.
Μετά τη Βάρκιζα συνελήφθη στο Αργοστόλι με διαταγή των Άγγλων και παρέμεινε κρατούμενος χωρίς δίκη ως τον Αύγουστο του 1945. Συνελήφθη και πάλι το 1946 ως διευθυντής της εφημερίδας τού ΕΑΜ "Ελεύθερη Κεφαλλονιά" και καταδικάσθηκε για "αδικήματα Τύπου" σε φυλάκιση πέντε ετών και τριετή εκτόπιση. Απολύθηκε στις 29 Μαΐου 1952 με βάση ένα νόμο που "ευεργετούσε" τον Τύπο και προσήλθε στο Στρατό ως "νεοσύλλεκτος". Τον έστειλαν στην απομόνωση της Μακρονήσου, όπου "υπηρέτησε" ως "λοιπός οπλίτης" (χωρίς όπλο, αλλά με τις δέουσες... νυκτερινές ασκήσεις).
Συντάκτης της "Αυγής" από τον Μάρτιο του 1953, τον Ιούνιο του 1965 βραβεύτηκε σε γενικό δημοσιογραφικό διαγωνισμό "για την πληρεστάτη κάλυψη της Υποθέσεως Λαμπράκη από αστυνομικής πλευράς και για την οξυδερκή ανάλυση του σχετικού με το έγκλημα ανταρτικού έργου".
Σε όλη τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας έζησε στη Ρώμη και ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα υπέρ μιας πανεθνικής ενότητας για την έγκαιρη αποκατάσταση του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος.
Μετά την κατάρρευση της δικτατορίας έγραψε στα περιοδικά "Επίκαιρα" και "Αντί" και εργάσθηκε στις ημερήσιες εφημερίδες "Ελληνικόν Μέλλον", "Απογευματινή", "Ελεύθερος Τύπος" και "Μεσημβρινή".
Από το 1984 ως το 1993 διετέλεσε διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.
Έγραψε τα βιβλία: "Υπόθεση Μανώλη Γλέζου" (1960). "Η Μεγάλη Πορεία" (1961), "Υπόθεση Λαμπράκη" (1966), "Ο Ανατολικός Άνεμος" (Φεβρ. 1967), "Η Καταγωγή και ο Θάνατος της Συνωμοσίας" (1976) "Συναγωνιστής Ακέλας" (1983), "Η Άγνωστη Τραγωδία του Αλέκου Παναγούλη" (1984), "Η Αποκάλυψη του Φασισμού" ("Mussolini Socialfascista" του Τζιόρτζιο Μπόκκα και το "Το Δόγμα του Φασισμού" του Μπενίτο Μουσσολίνι) με εισαγωγή, σημειώσεις και κατατοπιστικά προσαρτήματα (1984), "Η Πολιτική Διαθήκη του Γεωργίου Παπανδρέου και η Αντίσταση του Ανδρέα" (1985), "Πρόκληση" (1986).
Ο Γιάννης Βούλτεψης πέθανε στις 2 Ιανουαρίου του 2010 σε ηλικία 87 ετών.
